Psikoloji

Ertelememek için ne yapmam gerekir?

Gizli Kullanıcı25 Temmuz 2024 10:56

Sürekli yapmam gereken şeyleri erteliyorum. Bu nedenle yapılması gereken şeyleri ya çok geç yapıyorum ya da ertelediğim için hiç yapamıyorum. Buda benim ruh halimi etkiliyor. Gün içerisinde birşeyi yapmadığım için sürekli yorgun, halsiz ve bitkin hissediyorum. Bu da benim hiçbirşey yapmama isteğimi getiriyor. Günlerimin boş geçtiğini hissediyorum ve her şeyi çok geç bitiriyorum. Çoğu zamanda başlamam gereken işe hiç başlayamıyorum.

Bu soru 25 Temmuz 2024 12:25 tarihinde Psikolog Ezgi Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,

Öncelikle erteleme alışkanlığınızın ortaya çıkmasında pek çok etken olabilir. Motivasyon eksikliği, istemediğiniz ortamlarda vakit geçirmek, düzen oluşturamamak, zaman yönetimi kaynaklı kargaşa içerisinde kalıp işten uzaklaşmak motivasyonunuzu olumsuz etkileyerek erteleme davranışı geliştirmenize neden olur.

Küçük adımlar ile başlayın.

Gözünüze büyük ve zorlayıcı gelen görevleri parçalara ayırın ve bu görevi tamamlamak için geniş bir zaman dilimi tanıyın.

Adım adım ilerlemek ve görevleri tamamlamak kısa sürede motivasyon sağlar.

Bu görevleri listeleyip gün sonunda tamamladığınız görevlerin yanına tik atmak da yaptıklarınızı somut olarak görmenize ve motivasyonunuzun pekişmesine yardımcı olur.

Gün içerisinde yorgun, halsiz ve bitkin hissetmenizin nedeni erteleme ve boşluk hissinden kaynaklanmaktadır. Ertesi gün için hedef ve planlarınızın olmaması, güne başlamanızı anlamsız kılar ve yataktan kalkacak motivasyonu kendinizde bulamazsınız.

Her gece yatmadan önce ertesi günü planlamak güne pozitif bir başlangıç sağlar.

Kendinize verdiğiniz görevler için ödüller oluşturun.

Örneğin haftalık görevlerinizi tamamladıktan sonra kendinize sevdiğiniz bir yemeği ısmarlamak, iyi hissettiğiniz yerlere gitmek veya bir hediye almak motivasyonunuzu arttırabilir.

Bu süreçte çevrenizden destek almaktan çekinmeyiniz. Listenizi bir arkadaşınız ile paylaşabilir, zaman zaman size hatırlatmasını isteyebilirsiniz.

Bu süreçte esas olan istek ve istikrardır. Elbette erteleme davranışınızdan kurtulmanız mümkündür ancak bunun zaman alacağını bilmelisiniz.

Görevleriniz için hatırlatıcı alarmlar kurabilirsiniz.

Elbette bir uzman desteği almak süreci en sağlıklı şekilde atlatmanıza yardımcı olacaktır.

Sağlıklı günler dilerim.


Sevgiler,

Psikolog Ezgi Aydın

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Değersizlik hissi ile nasıl başa çıkılır?

Merhabalar, ben 18 yaşındayım. Kendimi pek sevmiyorum, beğenmiyorum. Çocukluğum boyunca zorbalığa maruz kaldım. Öğretmenler ve öğrenciler tarafından. Çocukluğum öğretmenlerin ve sınıf arkadaşlarımın beni sürekli aşağılaması ve beni görmezden gelmesi ile geçti. Çocukken notlarım pek kötüydü. Aramızda iki yaş fark olan ağabeyimin notları çok iyiydi okulda başarılıydı. Bu nedenle annem bana çok kızardı. Neden başaramıyorsun? Bak ağabeyin yapıyor sen neden yapamıyorsun? Genelde evde ağabeyim daha çok dikkat çekerdi (en azından misafirler geldiğinde) hep ağabeyimi överlerdi her konuda. Bende bir köşede dururdum. Aslında annemde babamda ikimizi eşit severler, fakat yinede notlarımın düşük olması annemin hoşuma gitmezdi. Çok kızardı. Okulda öğretmenler bana salak muamelesi yapardı benimle ilgilenmezlerdi. Hatta bana hakaret eden (henüz 9 yaşımdayken ölmemi istediğini söyleyen bir öğretmen) bir öğretmenim vardı bana vurmuştu fakat korkumdan kimseye söyleyememiştim. Sınıf arkadaşlarım beni sürekli zorbalardı aralarına almaz ve bana kötü davranırdı (7yıl aynı sınıfta, aynı öğrencilerle okumak zorunda kaldım). Derslerim yüzünden zaten başarısız hissederdim. Birde dış görünüşüm ve karakterimle sürekli alay ederlerdi. Bu durum benim öz güvenimi hatta öz saygımı zedeledi daha doğru söylemek gerekirse yerle bir etti. Öyle sorunlu bir öğrenci değildim. Utangaç hafif geveze bir çocuktum o kadar. Okula her sabah gittiğimde aynaya bakarken ağlardım. Çirkin hissederdim (hala öyle). Okulda çok sayıda kötü şey yaşadım. Bu benim sosyal anksiyeteye sahip olamama neden oldu. Neredeyse hiç dışarı çıkmam sosyalleşmem, insanlarla tanışmaktan fazlasıyla korkan biri haline geldim. Kalabalık ortamlarda fazla kaygı, mide bulantısı çok sık yaşıyorum. Ve kendimi çok değersiz, başarısız hissediyorum. Sanki hiç bir şeye laik değilmişim. Hiç bir haltı başaramazmışım gibi geliyor. Ayrıca son zamanlarda yaşadığım önemli bir şeyi daha anlatmak istiyorum. Aileme karşı çok öfkeliyim fakat nedenini asla bilmiyorum. Sürekli onlara öfkeli davranıyorum. Onlar bu durumdan artık sıkıldıklarını ve benim bir “sinir hastası” olduğumu düşündüklerini söylediler. Yola çıktık, arabada normal bir tepki verdiğimde annem yine sinirlendiğimi düşündü fakat böyle bir durum yoktu fakat anlatamadım evet o zaman dışında sinirli olabiliyordum dediğim gibi ama o an gerçekten değildim. Birden ağlamaya başladım. Annem başta bana “sen sinirlisin” dediği için ağladığımı düşünmüştü. Fakat durum hiç te öyle değildi. Sosyal anksiyete, kaygı, değersizlik hissi vs, vs şeylerden dolayı çok dolup taşmıştım. Fakat onlar hiç bana gelipte sormadılar “iyi misin?” Diye. Derdimi hiç kimseye anlatamıyorum. Okulda sürekli kaygılanıyorum. Değersizlik hissiyle mücadele ediyorum. Ve daha bir çok şey.