Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle yaşamakta olduğunuz bu zorlayıcı süreci çok iyi anladığımı belirtmek isterim. İlişkilerde zaman zaman kendimizi suçlayabiliriz, bu oldukça doğaldır. Ancak devamlı olarak kendinizi suçlamanız ve partnerinize karşı hakkınızı savunamıyor olmanız öz şefkat ve iletişim kurma konusunda kendinizi geliştirmeniz gerektiğini gösteriyor.İlk olarak bu süreçte kendinize zaman tanımalı ve iyileşmenin bir süreç olduğunu kabul etmelisiniz.Duygularınızı ifade etme konusunda kendinizi geliştirmek için önce duygularınızı tanımanız gerekli.Bu nedenle duygularınızı tanıyabilmek, anlamlandırabilmek ve ifade gücünüzü geliştirebilmek adına bir defter edinebilir ve zihninizdeki karmaşayı kelimelere dökebilirsiniz.Özellikle kendinizi suçladığınız konularda ''kendimi suçlamama neden olan şey ne? Gerçekten bu konu hakkında ne düşünüyorum? Neler hissediyorum? Bir arkadaşım bunu benimle paylaşmış olsa ona ne söylerdim? '' gibi soruları kendinize sorarak farkındalığınızı geliştirebilirsiniz.Sevgili danışan, iç sesiniz size devamlı olarak olumsuz cümleler söylüyor ve kaygınızı tetikliyor gibi görünüyor. Bu ses sizi artık o kadar ikna etmiş ki haklı olma ihtimalinizi bile düşünmüyorsunuz. Belki başkaları bile size bu kadar haksızlık etmiyorken, kendinize fazla acımasız davranmıyor musunuz?İçinizdeki sesin gürültüsünden, kendi değerinizi unutmuş gibi görünüyorsunuz. İç sesinizi haksız çıkartmayı hedeflemeli ve olumlu özelliklerinizi kendinize tekrar tekrar hatırlatmalısınız. Bunun için her gün bir kağıda olumlu bir özelliğinizi yazarak ne kadar değerli olduğunuzu kendinize hatırlatın. Bu kağıtları bir kutuda biriktirebilirsiniz. İhtiyacınız olan en önemli şey seslerin içinde sıkışıp kalan mücevheri yani kendinizi ortaya çıkarabilmek...Bu süreçte meditasyona başlayabilirsiniz. Size çok iyi gelecektir. Kendinizden hak ettiğiniz değeri esirgemediğiniz, sağlıklı günler diliyorum.Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Psk.

Psikolog

Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle yaşadığınız bu zorlayıcı süreci çok iyi anladığımı belirtmek isterim. Bazen başkalarına göstermiş olduğumuz değeri aynı şekilde kendimiz için göremediğimizde hayal kırıklığına uğrayabilir ve değersiz hissedebiliriz. Bu oldukça doğal bir durumdur. Ancak sürekli olarak başkalarının duygusal ihtiyaçlarını tamamlamaya çalışmak, onlara şefkat göstermek zaman içerisinde bizleri tüketebilir. Kendinize gereken ilgi ve şefkati sağlamadığınızda, sizce de var olan enerjinizi yalnızca başkaları için tüketmiyor musunuz?Başkalarının ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarınızın önüne koymak içinizdeki görülmeyen çocuğu gösterme çabası olabilir. Görülmek, sevilmek ve değerli olmak için başkalarına destek olarak onların takdirini kazanmaya çalışıyor olabilirsiniz.Sevgili danışan, şunu bilmelisiniz ki; Kendine gerekli şefkati sunmayan kimse ne kadar sevilirse sevilsin, ne kadar değer görürse görsün buna yeteri kadar inanç geliştiremez. Çünkü sevginin tanımını ve hissiyatını yeteri kadar tanımıyor olacaktır...Bu döngüden kurtulmak istiyor olmanız ve önceliklerinizi değiştirmek istemeniz çok değerli bir farkındalıktır. İlk olarak kendi değerinizi farkına vararak başlamalısınız.Olumlu yönleriniz, yetenekleriniz, neleri başarabileceğiniz, hedefleriniz...Bunlar üzerine düşünerek kısa vadeli hedefler listesi oluşturabilirsiniz. Bu liste kısa sürede tamamlayabileceğiniz minik hedefler olmalıdır. Kısa sürede bu görevleri tamamlamak özgüveninizi hızlı bir şekilde kazanmanıza yardımcı olacaktır.Bir özgüven kutusu oluşturabilirsiniz.Bu kutuya her gün minik bir kağıda olumlu özelliğinizi yazarak kutunuzu doldurabilirsiniz..Bu süreçte farkındalık çalışmaları, meditasyon, günlük yürüyüşler yapabilirsiniz.Unutmayınız ki kendinize zaman ayırmak, kendinize verdiğiniz değer ile doğrudan ilişkilidir. Hak ettiğiniz değeri kendinizden esirgememeniz dileğiyle...Sağlıklı günler diliyorum.Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle yaşadığınız bu zorlayıcı süreci çok iyi anladığımı belirtmek isterim. Arkadaşınız ile kurmuş olduğunuz bağ oldukça güçlü. Onu kaybetmekten korkuyor ve bu konuda endişeleniyor gibi görünüyorsunuz. Yakın arkadaşınızın ''evlilik'' gibi köklü değişimleri içeren bir durumun içine girmesiyle, aranızdaki bağın yok olacağını, aranızdaki ilgi ve şefkati kaybetmekten korkuyor olmanız oldukça doğaldır. Evlilik yeni sorumluluklar ve bağlar getirir. Bu durumda yalnız kalmaktan veya arkadaşlık ilişkilerinizin zayıflayacağından korkuyor olabilirsiniz. Yaşamakta olduğunuz bu kaygı aynı zamanda kendi yaşamınızdaki belirsizliklerle veya kendi ilişkilerinize dair korkularınız ile ilgili de olabilir. Örneğin en yakın arkadaşınızın evlenmesiyle yalnız kalacağınızı düşünerek Neden evlenmedim? Neden yalnızım? Şimdi ne yapacağım? gibi sorularla baş başa kalmaktan korkuyor olabilirsiniz. İkinci olarak ihtiyacınız olan sevgi ve ilgi ihtiyacınızı en yakın arkadaşınızdan sağlıyor olmanız aslında onu ''güvenli alan'' olarak benimsemenizle ilişkilidir. Güvenli alanımızdan ayrılmak zorlayıcıdır ve bunu kabullenmek zaman alır. Sevgili danışan, endişelerinizi çok iyi anladığımı bilmenizi isterim. Bu süreçte yapmanız gereken ilk olarak duygularınızı tanımak olmalıdır. ''Neden böyle davranıyorum? Arkadaşım evlenirse neyi kaybetmekten korkuyorum? Kaçtığım ve kabullenemediğim duygular neler? Kaygılanmama neden olan şey ne? '' bu gibi soruları yanıtlamak size bazı cevaplar verecektir.Daha sonra kaygılarınızı açık bir şekilde arkadaşınızla paylaşmalısınız. ''Ben'' dilinin hakim olduğu bir iletişim tercih ederek kaygılarınızı arkadaşınızla paylaşmak aranızdaki bağı ve iletişimi güçlendirebilir. İnanın sizin dahi farkında olmadan verdiğiniz zıt cevaplar aranızdaki bağı zedeleyebilir. O nedenle açık iletişimden yana olun...Kendinize alan yaratın.Kendinize zaman ayırarak günün belli saatlerinde zevklerinize uygun aktiviteler oluşturabilirsiniz. Unutmayınız ki kendiyle vakit geçirmekten zevk alan kişiler, bir başkasının gitme ihtimali üzerine çok düşünmez ve kaygılanmazlar. Bunun sebebi kendi değerlerini farkında olmaları ve kendilerine yatırım yapmalarıdır :)Elbette bu süreçte bir uzman desteği almanız sürecinizi en sağlıklı şekilde değerlendirmenize ve bir çıkış yolu bulmanıza yardımcı olacaktır.Sağlıklı günler diliyorum.Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle yaşamakta olduğunuz bu zorlayıcı süreci çok iyi anladığımı belirtmek isterim. Gün içerisinde yoğun bir şekilde kaygı yaşıyor olmanız, bir şeylerin kontrolden çıkacak olması ihtimalini düşünüyor olmak sizi kontrolcü olmaya itebilir. Başkalarına karşı olumlu fakat kendinize olumsuz ve de acımasız yaklaşıyor olmanız aslında kendinize vermiş olduğunuz değer ve öz saygı ile ilişkilidir. İç sesiniz sizi o kadar çok eleştirir ki kendinize nazik ve destekleyici olmakta zorlanıyor olabilirsiniz. Başkalarına karşı destekleyici olmanız, empati yeteneğinizin yüksek olduğunu gösteriyor olabilir. Belki de kendinizi o kadar acımasızca eleştiriyorsunuzdur ki, başkalarının bu eleştiriye maruz kalmasını istemiyor olabilirsiniz :)Sevgili danışan lütfen kendinizden hak ettiğiniz ilgi ve şefkati esirgemeyiniz ve başkalarına gösterdiğiniz destekleyici tavrı kendinize de göstermeyi deneyiniz.Başkalarına iyi yaklaşarak kendi hayatınızda kontrol edemediğiniz noktaları bir şekilde örtmeye çalışıyor olabilirsiniz. Aynı zamanda başkalarının sorunlarıyla zihninizi meşgul ederek aslında kendi zihninizi susturmaya çalışıyor olabilir misiniz?Zihninizi susturmakta zorlandığınızı çok iyi anlıyorum. İlk olarak size kısa vadeli hedefler listesi oluşturmanızı öneriyorum.Kısa vadede tamamlayabileceğiniz bir hedef listesi hazırlayarak bu listedeki görevlere odaklanabilir ve haftanın sonunda kendinizi motive edebilmek adına ödüllendirebilirsiniz. İkinci olarak iç sesinizin olumsuz cümlelerini susturmak için olumlamalar yapabilirsiniz.Son olarak bir defter edinerek bu deftere kaygılarınızı yazabilir ve gerçeklik düzeylerini değerlendirebilirsiniz.Elbette bu süreçte bir uzman desteği almanız sürecinizi en sağlıklı şekilde değerlendirerek bir çıkış yolu bulmanıza yardımcı olacaktır.Sağlıklı günler dilerim.Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle yaşadığınız bu stresli süreci çok iyi anladığımı belirtmek isterim. Bahsetmiş olduğunuz belirtiler yoğun kaygı ve stresin bir sonucu gibi görünüyor. Özellikle geceleri kalp çarpıntısı ve diş sıkma gibi problemler yaşıyor olmanız gün boyu biriken stres ve kaygının bedensel dışa vurum şeklidir. Gece saatleri zihninizin daha az meşgul olduğu ve duygu durumlarının daha belirgin hale geldiği saatlerdir. Bununla birlikte uyku esnasında vücudumuz normal şartlarda gevşer, ancak kaygıyı yoğun bir şekilde yaşayan bireylerde zihinsel aktivite çok yoğun olduğundan bedeniniz gevşemekte zorlanır ve bedensel bir tepkiye dönüşür.Stresinizi azaltmak için akşam yürüyüşlerine çıkmak, gece daha rahat uyumanızı sağlayabilir. Bunun dışında zihninizi meşgul eden olumsuz düşüncelerinizi bir kağıda yazarak gerçeklik düzeylerini değerlendirebilirsiniz. Daha sonra bu olumsuz düşünceleri olumluya çevirerek bir kağıda yazabilir veya farklı olumlama tekniklerini deneyebilirsiniz.Gün içerisinde yaptığınız işlerden aldığınız verim kaygı ve stresiniz nedeniyle azalmakta ise, ''düşünce saati'' tekniğini kullanabilirsiniz. Düşünce saati; gün içerisinde belirlemiş olduğunuz bir saat dilimine kadar düşüncelerinizi erteleyerek gün içerisindeki işlerinizden aldığınız veriminizi arttırmanıza yardımcı olabilir. Belirlemiş olduğunuz saat geldiğinde düşüncelerinizi ve kaygılarınızı değerlendirmek için bolca zamanınız olacaktır :) Bu zaman diliminde düşüncelerinizin gerçeklik düzeylerini sorgulayabilir ve 1-10 arasında puan verebilirsiniz. En kötü senaryo gerçekleştiği taktirde ne olur? Bu konuda kaygınızı tetikleyen faktörler neler? bu gibi soruları kendinize sorabilirsiniz.Elbette bu süreçte bir uzman desteği almanız kaygılarınızla başa çıkmanız ve stresinizi azaltmanız konusunda yolunuza ışık tutacaktır.Sağlıklı günler diliyorum.Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle yaşamakta olduğunuz bu zorlayıcı süreci çok iyi anladığımı belirtmek isterim. Uzun süreli arkadaşlıklar kurmak oldukça zorlayıcı olabilir ve karşılıklı çaba gerektirir. Yalnızca sizin çabanız ile dostluğunuzu bir yere kadar sürdürebilirsiniz. Devamlı olarak onların iyilik haline odaklanmanız ve ihtiyacınız olan ilgi ve şefkati onlara sunmanız ilişkilerinizde zaman içerisinde sizi tüketir. Bunun sebebi kendinizi öncelik olarak görmemeniz ve kendi ihtiyaçlarınızı görmezden gelmenizdir. Dengesiz ilişkiler, sizi zamanla kırabilir. Onların sizi kırmasına izin vermek size güçsüz hissettiriyor olabilir.İlk olarak kendi ihtiyaçlarınızı fark edebilmelisiniz.Başkalarının ihtiyaçlarını gidermeye çalışmak yerine önceliğinizi kendiniz olarak görmek bencillik değildir. Kendinizi öncelik olarak görmek, kendi istek ve ihtiyaçlarınızı giderebilmek, kendinize karşı bir sorumluluğunuz olmalıdır. Unutmayınız ki; sizin kendinize sunamadığınız ilgi ve şefkati, bir başkası size sunmayacaktır. İkinci olarak öz değerlendirmenizi yaparak farkındalığınızı geliştirmelisiniz.Örneğin; Arkadaşlarınızın ortak özellikleri nelerdi? Neden sürekli benzer arkadaşlıkların içerisinde kendimi buluyorum? Başkalarına sunduğum ilgi ve sevgiyi kendime ne kadar sağlıyorum? Bana davranıldığı gibi davranarak insanlara neyi anlatmaya çalışıyorum? Kaygılarım arkadaşlık ilişkilerimi ne derece etkiliyor?gibi soruları kendinize sormak ve bir duygu günlüğü tutmak kendinizi tanıma ve ifade yeteneğinizi geliştirme konusunda oldukça faydalı olacaktır.Bu süreçte bir özgüven kutusu oluşturabilirsiniz. Her gün bir olumlu özelliğinizi bir kağıda yazarak bu kutuda biriktirebilir ve motivasyonunuzu kaybettiğiniz anlarda okuyabilirsiniz.Kendi değerinizi farkına varabildiğiniz, ihtiyaç duyduğunuz sevgi ve ilgiyi kendi içinizde bulabildiğiniz sağlıklı günler diliyorum :)Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle yaşadığınız bu zorlayıcı süreci çok iyi anladığımı belirtmek isterim. İnsanlarla iletişim kurmakta zorlanıyor olmak oldukça yaygın bir durumdur. İletişim kurmakta bu denli güçlük çekmenize rağmen kendinizi bu ortamlardan soyutlamayarak kalabalık ortamları seviyor olmanız ve bu ortamlarda var olmaya çalışmanız oldukça değerli. Sözlerime başlamadan önce bu konuda sizi tebrik etmek isterim :) İletişim kurma konusunda problem yaşıyor olmanızın altında pek çok farklı neden olabilir. Örneğin; kaygılı biriyseniz bu ortamlarda ne kadar var olmaya çalışsanız da o ortamda başkalarının ne düşündüğünü o kadar çok düşünür ve kaygı duyarsınız ki konuşmanıza odaklanmakta güçlük çekersiniz. Yetersizlik duygusuyla mücadele içerisindeyseniz sosyal ortamlarda özgüven sorunları yaşıyor olabilirsiniz veya sosyal anlamda deneyimsel eksiklikleriniz olabilir. Bu durum sosyal becerilerinizi etkileyebilir.Bu süreçte ilk olarak kendinizi izole etmemeli ve korkularınızın üzerine gitmelisiniz. Yani kendinizi sosyal ortamlara ''maruz bırakmayı'' sürdürmelisiniz. Unutmayınız ki korkularımız ile yüzleşmeden korkularımızı yenmek pek mümkün değildir. Sosyal ortamlarda bulunmanın yanı sıra kendinizi ifade etme konusunda çalışmalar yapabilirsiniz. Örneğin; ifade gücünüzü geliştirmek adına günlük tutabilir ve bu günlüğü sesli bir şekilde okuyabilirsiniz veya ''-mış gibi yapma'' tekniğini kullanabilirsiniz. Bu çalışma sosyal ortamlardaymış gibi yaparak diyaloglar kurmanız anlamına gelir. Bu şekilde ifade yeteneğinizi geliştirebilirsiniz. Elbette bu süreçte bir uzman desteği almanız sosyal ortamlarda iletişim kurma problemlerinize dair alt problemleri değerlendirmenize ve bir çözüm yolu bulmanıza yardımcı olacaktır.Sağlıklı günler diliyorum :)Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle yaşamakta olduğunuz bu zorlayıcı süreci çok iyi anladığımı belirtmek isterim. Geçmişten bugüne yalnızlık hissiyle başa çıkma çabanız sizi bir hayli yormuş olmalı. Sürekli olarak kendinizi benzer olay ve durumlar içerisinde bulduğunuzdan bahsetmişsiniz. Bunun temelinde pek çok neden olabilir bunlardan size bahsetmek isterim.İlk olarak kendinizi ifade etme konusunda güçlük yaşıyor, gerçek anlamda derin bağlar kurabileceğiniz insanlar ile arkadaşlık etmiyor olabilirsiniz. İkinci olarak kendinize karşı yeterince şefkatli yaklaşmıyor olabilir ve arkadaşlık ilişkilerinizde onların ihtiyaçlarını ön planda tutarak kendi istek ve ihtiyaçlarınızı ihmal ediyor olabilirsiniz.Tüm bu olayları geçmiş deneyimlerinizle kıyaslayarak aslında geçmiş travmalarınızı çözümlemek yerine tekrar tekrar yaşıyor olabilir misiniz?Diğer arkadaşlarınızın hayatına devam ediyor olduğunu fakat sizin devam edemediğinizi belirtmişsiniz. Buna dair bir kanıtınız var mı? Dışarıdan gördüklerimiz belki de göründüğünden ibaret olmayabilir. Bu süreçte kendi öz değerlendirmenizi yapmak, kaygılarınız ve kesin yargılarınızı bir kağıda yazmak ardından gerçeklik düzeylerini sorgulamak size farkındalık kazandırabilir.Neden yalnız olduğunuzu devamlı olarak sorgulamak yerine günün belli saatlerini düşüncelerinizi değerlendirmek üzere bir ''düşünce saati'' belirleyebilirsiniz. Unutmayınız ki kendi değerinizi farkına varmadan, başkalarına doğru şekilde değer vermek, kendinizi doğru ifade etmek ve kabul görmek mümkün değildir. Önce kendinizi kabul etmeli ve kendinizle baş başa olduğunuz zaman dilimlerinde kısa vadeli hedefler belirleyerek bunlar için çaba göstermelisiniz. Yalnızlığınızla barışın. Belki de bu süreç kendinizi keşfetmek için harika bir zamandır. Bu süreçte bir duygu günlüğü tutmak, ifade yeteneğinizi güçlendirebilir ve içsel bir rahatlama yaşatabilir.Elbette bu süreçte bir uzman desteği almanız insan ilişkileri konusundaki deneyimlerinizi değerlendirmek ve bugününüzü yeniden inşa etmek için yolunuza ışık tutacaktır.Sağlıklı günler diliyorum.Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle yaşamakta olduğunuz duyguları çok iyi anladığımı belirtmek isterim. Sürekli olarak başkalarının isteklerini kendi ihtiyaçlarınızın önünde tutmak kendinizi ihmal etmenize ve özgüven konusunda eksik hissetmenize neden olabilir. Elbette başkalarına yardım etmek oldukça değerlidir ancak sınırları bilmek gerekir. Devamlı olarak başkalarına yardım etmeniz ''onlara ihtiyaçları olan sevgiyi ve ilgiyi verirsem beni görürler, beni severler.'' inancınızdan kaynaklanmaktadır. İçinizde giderilmeyen o sevgi ihtiyacını bu şekilde gidermeye çalışıyor gibi görünüyorsunuz. Başkalarına gösterdiğiniz ilgi ve şefkati kendinizden esirgiyor olabilir misiniz? Oysa kendinize vermediğiniz ilgi ve şefkati başkasından gördüğünüzde buna tam anlamıyla inanacak mısınız?Bu güne kadar başkalarının ihtiyaçlarını gidermeye çalışarak yalnız kalmış olmanız aslında kendi iç dünyanızda sevgiyi bulabilmeniz için size bir mesajdır. Ayrılıklarınız sonrası partnerlerinizi çabuk unutuyor olmanıza şu şekilde bir soru sorarak üzerine düşünmenizi istiyorum.Sevginin tanımı sizce nedir? Gerçek sevgiyi kendinize hissedemiyorken başkalarına hissettiğiniz sevgi ne kadar sağlıklı olabilir?Sevgili danışan, bir yerlerde ihtiyacınız olan sevgiyi bulmaya çalışıyorsunuz. Bunu dışarıda bir yerlerde aramak yerine içinizdeki sevgiyi ortaya çıkarabilmelisiniz. Bunun için öz şefkat ve farkındalık çalışmaları yapabilirsiniz. Örneğin; kendinize sevgi dolu ve destekleyici bir mektup yazabilirsiniz veya her gün bir kağıda olumlu yönlerinizi yazarak bir özgüven kutusu hazırlayabilirsiniz.Bu güne kadar yapmış olduğunuz hatalarınıza şefkatle yaklaşın. Başkalarının ihtiyaçlarını öncelik olarak görerek yıprandığınızı çok iyi anlıyorum ancak bunun sonucunda empati duygunuz oldukça gelişmiş olabilir :)Elbette bu süreçte bir uzman desteği almak yolunuza ışık tutacaktır.Kendi değerinizi farkına varabildiğiniz, içsel huzurunuzu yakalayabildiğiniz sağlıklı günler diliyorum.Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Merhabalar sevgili danışan,Öncelikle içerisinde bulunduğunuz bu zorlayıcı süreci çok iyi anladığımı belirtmek isterim. Çocukluğumuzdan bugüne stresli anlarımızla baş edemediğimizde birtakım bedensel tepkiler verebilir, tiklerimiz oluşabilir. Tırnak yeme alışkanlığı gibi alışkanlıklar aslında bize stresle mücadele içerisinde olduğumuzun sinyallerini verebilir. Son zamanlarda bazı konularda zorluklar yaşıyor olmanız ve bu zorluklar karşısında öfke patlamaları yaşıyor olmanız, duygusal yüklerinizin ne kadar yoğun olduğunu gösteriyor. Sevgili danışan, öfke duygusu ikincil bir duygu olarak tanımlanır. Öfke duygusunun altında kırgınlıklarınız, başarısızlıklarınız, değersiz hissetmeniz, anlaşılmamanız veya kendinizi doğru ifade edemiyor olmanız olabilir. İlk olarak öz değerlendirmenizi yaparak öfke duygunuzun altında yatan hislerinizi ve duygularınızı bulabilmesiniz. Kendinize şu soruyu sorun; ''Öfke duygum elimden alınsa geriye ne kalır? Öfke duygum olmadan kendimi nasıl tanımlarım?''Bu soruyu yanıtlandırmak size bazı ip uçları verecektir.Elbette zaman zaman öfke patlamaları yaşıyor olmanız kendinizi sorgulamanıza ve kendinizi suçlamanıza neden olabilir. Ancak her ne koşulda olursanız olun kendinizi sevmekten vazgeçmemelisiniz. Siz duygularınız var oldukça sağlıklı bir insansınız ve şu anda yaşadığınız duygular bu güne kadar görmezden geldiğiniz veya bastırdığınız duyguların dışarıya birer yansımasıdır. Bu duyguları anlamlandırmak ve ortaya çıkış nedenlerini keşfetmek size büyük bir farkındalık kazandıracaktır.Duygu günlüğü tutabilirsiniz. Bu günlüğü tutmak duygularınızı tanımanıza ve ifade etme konusunda kendinizi geliştirmenize yardımcı olacaktır. Özellikle öfkelendiğiniz anlarda bu defterinize o anki duygularınızı ve aslında neyi ifade etmeye çalıştığınızı yazabilirsiniz. Duygularınızı yazıya dökerek içsel bir rahatlama yaşayabilirsiniz. Elbette bu süreçte bir uzman desteği almanız duygularınızı ifade etme gücü kazanmanıza ve öfkenizle başa çıkma konusunda yolunuza ışık tutacaktır.Sağlıklı günler dilerim :)Sevgiler,Psikolog Ezgi Aydın

Psk. Ezgi Aydın

İstanbul/Ataşehir

Hakkımda

Eğitim

Seminerler / Konferanslar (Sertifikalar)

Uzmanlık Alanları

Çalışma Ekolleri

Popüler Yazılar

Hakkımızda

Gizlilik