Eşim Ağzımdan çıkan her şeyde kusur buluyor

Merhaba Sevgili Danışan,

Öncelikle, yaşadığınız bu durumun sizin için oldukça yıpratıcı ve zorlayıcı olduğunu anlıyorum. Eşinizin sürekli olarak sözlerinize kusur bulması, babalık rolünüzü eleştirmesi ve kendinizi sürekli eksik hissetmenize neden olması, hem özgüveniniz hem de aile içindeki huzurunuz açısından ciddi bir baskı yaratıyor olabilir. Çocuk sahibi olmak, ilişkide birçok değişikliği beraberinde getirir ve bazen çiftler, ebeveynlik yaklaşımlarındaki farklılıklar nedeniyle çatışmalar yaşayabilirler. Ancak, sürekli olarak suçlanmak, yetersiz hissettirilmek ve söylediklerinizin yanlış anlaşılması, ilişkinin sağlıklı bir şekilde ilerlemesini zorlaştırabilir.

Eşinizin çocuğunuz konusunda aşırı hassas olduğunu görüyorum. Bu durum belki de onun kendi içsel kaygılarından, geçmiş deneyimlerinden veya annelik rolüne yüklediği anlamdan kaynaklanıyor olabilir. Çocuğunuzun sağlığı konusunda fazlasıyla titiz davranması, belki de onun için iyi bir anne olma çabasının bir yansımasıdır. Ancak, bu titizlik ve kaygılar, sizi sürekli olarak eleştirmesine ve babalık rolünüzü sorgulamasına neden oluyorsa, burada durup bir değerlendirme yapmak gerekir. Çünkü sağlıklı bir ebeveynlik, sadece bir ebeveynin kaygılarının ön planda olduğu bir süreç değildir; anne ve babanın birlikte, ortak bir anlayış ve iş birliği içerisinde çocuklarına yaklaşmaları en sağlıklı yöntemdir.

Sizin hemşire olduğunuzu belirtmişsiniz ve bu mesleki bilginiz nedeniyle çocuğunuzun sağlık durumunu değerlendirebilecek bir bilgi birikimine sahip olduğunuzu söyleyebiliriz. Ancak eşinizin bu bilgiye rağmen sizin yorumlarınıza güvenmemesi, hatta sizi ilgisiz bir baba gibi görmesi, aranızdaki güven bağında bazı zedelenmeler olduğunu düşündürüyor. Burada iki olasılığı göz önünde bulundurabiliriz: Birincisi, eşinizin genel olarak kaygılı bir yapıya sahip olması ve bu kaygının, çocuğunuzun sağlığı üzerinden ortaya çıkmasıdır. İkincisi ise, ilişkinizde daha derin bir iletişim sorunu olduğu ve bu durumun, ebeveynlik konusunda kendini göstermesidir.

İlk olarak, eşinizin kaygılı bir yapıya sahip olup olmadığını değerlendirmek faydalı olabilir. Kaygılı bireyler, özellikle sevdikleri kişileri koruma içgüdüsüyle hareket ederler ve zaman zaman gerçekçi olmayan düşünceler geliştirebilirler. Çocuğunuzun sağlık durumuyla ilgili sürekli hastaneye gitmek istemesi, en ufak bir belirtiyi büyük bir sorun gibi algılaması, belki de çocuğa zarar gelmesinden aşırı korkmasıyla ilgili olabilir. Eğer eşiniz kaygılı bir ebeveynse, ona karşı suçlayıcı olmadan, onun endişelerini anladığınızı ama doktorların da çocuğunuzun durumunun iyi olduğunu söylediğini hatırlatarak güven vermeye çalışabilirsiniz.

İkinci olarak, ilişkinizdeki iletişimi değerlendirmek önemlidir. Eşinizin sizi sürekli yetersiz hissettirmesi, belki de sizinle ilgili duyduğu bazı memnuniyetsizliklerin bir yansıması olabilir. Bunu bilinçli olarak yapmasa da, aranızdaki bazı çözülmemiş sorunlar, ebeveynlik konusunda ortaya çıkıyor olabilir. Bu yüzden, doğrudan "sen bana haksızlık ediyorsun" demek yerine, "Sence iyi bir baba nasıl olmalı? Beni neden yetersiz hissettiriyorsun?" gibi sorular sorarak onun beklentilerini anlamaya çalışabilirsiniz. Belki de onun beklentileri ile sizin yaklaşımlarınız arasında bir fark vardır ve bu farkı netleştirmek ilişkinizdeki gerilimi azaltabilir.

Üçüncü olarak, kendinizi sürekli suçlu veya eksik hissetmemeniz gerektiğini bilmelisiniz. Ebeveynlik, mükemmel olmak zorunda olduğunuz bir süreç değildir. Çocuğunuzun iyi bir baba olarak sizin desteğinize ihtiyacı var, ancak bunun için eşinizin her eleştirisine kulak asıp kendinizi değersiz hissetmenize gerek yok. Çocuğunuza zaman ayırıyor, onunla ilgileniyor ve onun iyiliği için çabalıyorsanız, bu zaten iyi bir ebeveyn olduğunuzu gösterir. Eğer eşiniz sürekli olarak sizi eleştiriyorsa, bu eleştirilerin gerçekten sizin yetersizliğinizle mi yoksa onun kaygılarıyla mı ilgili olduğunu sorgulamalısınız.

Peki, bu durumda ne yapabilirsiniz?

Onun sizi neden böyle hissettirdiğini açıkça konuşmaya çalışın. "Ben çocuğum için en iyisini yapmak istiyorum ama senin beni sürekli eleştirdiğini hissediyorum, bu beni üzüyor" gibi cümlelerle, suçlayıcı olmadan hislerinizi paylaşabilirsiniz.

Bir baba olarak çocuğunuzla ilgilendiğinizi biliyorsunuz ve bu konuda kendinize güvenmelisiniz. Eşinizin her eleştirisini içselleştirip kendinizi kötü hissetmek yerine, "Ben elimden geleni yapıyorum ve iyi bir babayım" demeyi öğrenmelisiniz.

Çocuk büyütme konusunda tek bir doğru yoktur. Birlikte bir yol bulmaya çalışarak, ortak kararlar almak ilişkinizi de güçlendirebilir.

Belki de eşinizin size güven duymasını sağlayacak bazı adımlar atabilirsiniz. Örneğin, bazı konularda onunla uzlaşarak, gerektiğinde doktorun da fikrini alarak ortak bir yaklaşım geliştirebilirsiniz.

Eğer bu iletişim sorunu devam ederse, bir çift terapistine başvurarak ilişkinizdeki dinamikleri daha iyi anlamaya çalışabilirsiniz. Bazen bir uzmandan destek almak, ilişkinizde farkındalık yaratmanıza ve sorunları daha sağlıklı bir şekilde çözmenize yardımcı olabilir.

Sonuç olarak, eşinizin sizi sürekli eleştirmesi ve babalık rolünüzü sorgulaması, sizin yetersiz bir baba olduğunuz anlamına gelmez. Çocuğunuz için elinizden geleni yapıyorsunuz ve bu çok kıymetli. Eşinizle sağlıklı bir iletişim kurarak, ona da güven vererek bu süreci daha sağlıklı bir hale getirebilirsiniz.

Unutmayın, siz kötü bir baba değilsiniz ve çocuğunuz için en iyisini yapmaya çalışan bir ebeveynsiniz. Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel