• Anasayfa
  • Sorular
  • Eşim bir psikolog, bir psikiyatri veya bir aile danışmanı ile düzelir mi?
Aile

Eşim bir psikolog, bir psikiyatri veya bir aile danışmanı ile düzelir mi?

Gizli Kullanıcı6 Ekim 2024 08:49

eşim etrafa çevreye çok iyi çok ılımlı çok sevecen bir insandır herkese çok değer verir kimseyle tartışmaya girmez kavga etmez bir sorun yaşamaz çünkü hiç ayrıntılara takılmaz karşısındaki insanlar sanki çok iyi insanlar gibi hiç kimsede kusur görmez çünkü onun gözünde herkes kusursuzdan daha kusursuzdur. bana gelince 6 yıllık evliyiz bu 6 yılın içinde ne zaman tartıştınız deseniz tartışmadığımız günler çok nadirdir derim bu 6 senenin içinde taş çatlasa 3 ay tartışmadan geçmiştir ve ben iyiyim sen kötüsün der hep bana. bana küfür eder(gerçekten çok ağır küfürler sadece banada değil ailemide dahil ediyor) bende bana söylediklerini geri ona iletiyorum tabikide çünkü herkese iyi olup bana gelince öyle yapması çok incitici dayanamıyorum. sadece yaptığı şey küfürden ibaret değil farklı şeyler yaptı ben bunu buraya yazamam ama iyi şeyler değildi. ve ben evliliğim bozulsun taraftarı değilim çünkü kanser hastası bir oğlum var onun yanımda yanımızda olsun istiyorum çünkü hangi taraf alırsa alsın eksik kalacak yavrum bunun olmasını istemiyorum. şimdi bu söylediklerim söylemek istediklerimin yanında çok az kalır. şimdi ben ne yaparsam eşim düzelir hangi tarafa gitmemizi önerirsiniz? bu arada atladım psikoloğa gittik bizi psikiyatriye yönlendirdi bize ilaçlar verdi hep ona daha yüksek doz ilaçlar verdi ama bıraktık çünkü ilaçların faydası yoktu bize, şimdi hangi yolu izlemem gerekiyor?

Bu soru 8 Ekim 2024 20:52 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, içinde bulunduğunuz durumun sizi oldukça yıprattığını ve çare arayışında olduğunuzu anlayabiliyorum. Daha öncesinde destek almış olmanız da sorunun uzun süredir sizinle beraber olduğunu gösteriyor. Şunu söyleyebilirim ki çoğu zaman yalnızca ilaçla tedavi yeterli olmamaktadır. Sorununuza dair nedenleri keşfedemediğiniz ve değişim için yeterli motivasyona sahip olmadığınız sürece ilaçlar bir ölçüde yararlı olabilir, sorunu ortadan kaldırmaz. O yüzden ilaç tedavisinin işe yaramamış olduğunu düşünmeniz çok normal.

“Bir başkasını değiştirmek için yapılan hiçbir davranış olumlu sonuçlanmaz” bu gerçekliğin acı tarafıdır. Seanslarda da sıklıkla gördüğümüz tablo budur; bir başkasını değiştirme isteği… tamamen beyhude bir çabadır. Peki bizi gerçekten üzen, karşımızdaki insanın yıkıcı davranışlarından nasıl kurtuluruz ?

Bizi mutsuz kılan yaşadığımız olaylar değildir, olaylara yüklediğimiz anlamlardır. Çoğu zaman bu anlamın farkında bile olmayız, örneğin eşiniz sizi eleştirdiği için öfkelenir ve karşı atağa geçersiniz, ancak burada asıl duygunuzu ortaya çıkarmak önemlidir. Öfke değil de anlaşılamamaktır belki asıl duygunuz, belki de yetersizlik hissi.. asıl duygunuzu keşfetmek olaylarla daha kolay başa çıkmanızı sağlar. Bu duyguları kabullenin, özellikle hangi düşüncelerinizden sonra bu duyguları yaşadığınızı fark edin.

Eşinizi değiştiremezsiniz ancak kendinizde yaptığınız küçük düşünce ve davranış değişiklikleriyle karşınızdaki insanın değiştiğini göreceksiniz. İlişkinizi en çıkmaza sokan ve şiddetli kavgaların ortaya çıkmasını sağlayan davranışlardan uzak durmalısınız. Sizi uzaklaştıran ve ilişkinizde başa çıkamadığınız durumları sözel yolla ifade edin, davranışla veya farklı bir sekilde değil. Küfür veya şiddet ilişkinin temelini oldukça sarsarak geri dönülemez bir yola sokar. Bu yoldan dönmeye motivasyonunuz var mı ? Çocuk tek başına bir ilişkinin devamı için yeterli değildir. Özellikle çocuğunuza yansıttığınız aile tablosu da önemlidir. Her şeyden önce kendi ruh sağlığınızı düşünün. Siz sağlıklı bir yapıya sahip olmadığınız sürece aile ilişkileriniz gittikçe güçleşecektir. Kendi değerinizin farkına varın, yaşamda aynı anda birçok rolünüz var ve tek bir hayatınız var. Aileniz için ortak hareket etmelisiniz, yalnızca birinin çabası yetersiz kalacaktır, her şeyi tek başınıza halletmeye çalışmayın.

Geçmişte psikolojik destek almış olabilirsiniz ancak doğru yöntemle ilerlememiş olduğunuzu düşünüyorum, çift terapisinde hem eşinizin hem sizin davranışlarınız üzerinde nelerin etkili olduğunu fark ederek değişim için cesaret elde edersiniz. Bazen sorun şu ana yönelik gibi gözükür ama tarafların çocukluk öyküsüne kadar dayanır. Ertelemeden terapi sürecine girmeniz tavsiyemdir. Bunun yanında “zor kişiliklerle yaşamak” adlı kitabı alıp okumanızı öneririm.

sevgiler.


Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Ayrı eve çıkmaya ailem ikna olmuyor kaçıp çıkmak mantıklı mı?

Merhaba ben yağmur 28 yaşındayım İstanbulda grafik tasarımcı olarak bir reklam ajansında çalışıyorum ailemde İstanbul'da. Arabam var kendi paramla biriktirip aldim ve artık kendi şehrimde ayrı eve çıkmak istiyorum evimiz çok küçük ailem zamanında bana ciddi kötülükler yaptı küçüklükten beri herseye mahrum bırakıldım rezil bir hayatım oldu. Bir şeylere sahip olmaya yeni başladım hayatı hep yaşımdan geri de yaşadım küçüklükten beri hep arabam olsun evim olsun hayalini kurdum bir kadın olarak ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum artık. Fakat ailem narsist bu yaşımda ekonomik özgürlüğümün olmasına rağmen herseyime müdahale ediliyor benim fikrim sorulmuyor bana özel olan tanınmıyor odam çok küçük evimiz de çok küçük bazen uzaktan çalışmam gerekiyor gerçekten çalışamıyorum babam öğlen 5 e kadar yatıyor salonda ve odama çok güneş düşüyor ve odam çok küçük kıyafetlerim bile sığmıyor. Ailem kendimi bildim bileli ehliyet almama araba almama hep karşıydı Ehliyetimi bile üniversitede kendi paramla gizli almıştım 28 yaşındayım işe giderken bile konum atıyorum bir kere bile güvenlerini kırmadım bu yaşıma kadar konuştuğum bir erkek arkadaşım bile olmadı hala beni takip ediyorlar üzerime düşüyorlar ayrı eve çıkmama çok karşılar ve bu nereye kadar böyle devam edecek 40 yasinda da böyle mi olacak artık geleceğim için endişeleniyorum. Aklımda fikir var is değişip hattımı telefonumu değişip kaybolup ayrı evime çıkıp isimle kendi hayatımla ilgilenmek var düşünüyorum huzursuz olurum onları göremeyeceğim için ama onlarla da yaşayamam kendim için bunu yapmak zorundayım sizce mantıklı mı kendi hayatımı kurmak istiyorum kendi evim kendi düzenim kendi ekonomik özgürlüğüm çok çaresizim burda sizlere danışmak istedim şimdiden teşekkür ederim