Eşim ile anlaşamıyorum ne yapacağımı bilmiyorum

Merhaba Sevgili Danışan,

Mesajınızı büyük bir dikkat ve hassasiyetle okudum. Öncelikle içinde bulunduğunuz durumun ne kadar zor ve yıpratıcı olduğunu anlamaya çalışıyorum. Sizin yerinizde olan biri için hem fiziksel hem psikolojik şiddetle başa çıkmak, hem de bir çocuğun sorumluluğunu taşımak gerçekten çok ağır bir yük. Bunu fark edip yardım istemeniz, size dair çok kıymetli bir iç gücü gösteriyor.

Kendinizi suçlamayın.

Evliliğinizin başından bu yana yaşadığınız baskılar, aşağılama, fiziksel ve psikolojik şiddet, aslında sizin değersiz olmanızdan değil, karşınızdaki kişilerin sınır tanımayan, kontrolcü ve saygısız tutumlarından kaynaklanıyor. İlişkide yaşadığınız bu döngü, sevgiyle değil, korkuyla beslenmiş gibi görünüyor. Zamanla kendi kararlarınızdan, bedeninizden, görünüşünüzden, özgürlüğünüzden vazgeçmişsiniz. Bunlar bir kadının yaşarken kaybolduğunu hissedebileceği deneyimlerdir ve bu çok acı verici olabilir.

Eşinizin tutumu değişmiyor çünkü bu onun ilişki kurma biçimi.

Sizin de fark ettiğiniz gibi, eşi tarafından ezilen bir annenin çocuğu olarak, o modelin aynısını kendi evliliğine taşımış. Ne yazık ki, geçmiş travmalar ya da aile yapıları bir bireyi mağdur yapabileceği gibi, zalim bir role de sürükleyebiliyor. Sizin ise bu döngüyü devam ettirmek gibi bir zorunluluğunuz yok.

Kararınızda net olmak zorunda değilsiniz ama güvende olmak zorundasınız.

Şu an “kalmak mı gitmek mi” sorusu zihninizi kurcalıyor olabilir. Bu çok doğal. Bu tür ilişkilerde kadınlar sıklıkla “çocuğum için sabrediyorum” ya da “bir yanım git diyor bir yanım kal” ikilemini yaşar. Ancak önemli olan karar aşamasında değil, şu anki güvenlik durumunuzda net olmaktır. Eşinizin sizi tehdit etmesi, kıyafetlerinize karışması, evden çıkmanızı engellemesi, fiziksel şiddet uygulaması hukuken de şiddettir ve suçtur.

Şu an en öncelikli konu sizin ve çocuğunuzun güvenliği.

Daha önce uzaklaştırma kararı aldırmışsınız. Bu, gerektiğinde tekrar başvurabileceğiniz bir yasal hakkınızdır.

Eğer yaşadığınız şehirde bir kadın sığınma evi ya da destek merkezi varsa (Belediyelere bağlı Kadın Danışma Merkezleri, Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü), buradan destek alabilirsiniz.

Şiddetle karşı karşıya kaldığınızda 183 sosyal destek hattını ya da 112 acil hattını arayabilirsiniz.

Baro üzerinden ücretsiz bir avukat (adli yardım) talep edebilirsiniz.

Sizi yalnızlaştırmak isteyen bir çevreniz var ama siz yalnız değilsiniz.

Eşinizin annesi ve ablalarının size karşı tutumu, aile içindeki dengesiz ilişkiler, sizin üzerinizdeki yalnızlık duygusunu artırıyor olabilir. Ancak Türkiye’de bu durumları yaşamış ve mücadele etmiş birçok kadın olduğunu, birçok kurumun bu süreçte size destek olabileceğini bilmenizi isterim. Kadın Dayanışma Vakfı, Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı gibi STK’lar da hem hukuki hem psikolojik destek sağlıyorlar.

Oğlunuz için kalmanız gerekiyormuş gibi hissedebilirsiniz.

Ancak çocuklar sadece fiziksel olarak birlikte olunan bir babaya ihtiyaç duymazlar; sevgi dolu, güvende oldukları, psikolojik olarak sağlıklı bir ortamda büyümeye ihtiyaç duyarlar. Çocuğunuz şu an yaşananları belki tam anlamıyor olabilir ama bir anne olarak sizin üzüldüğünüzü, bastırıldığınızı, korktuğunuzu hisseder. Siz kendinizi iyileştirmeye başladığınızda, bu iyilik ona da yansıyacaktır. Belki de en çok onun için güçlü olmanız gerekiyor.

Ne yapabilirsiniz? Adım adım öneriler:

Eğer bir gün daha büyük bir tehdit hissederseniz, nereye gideceğinizi, kimden yardım isteyebileceğinizi, çocuğunuzu nasıl koruyacağınızı önceden düşünün. Yanınızda olması gereken belgeleri, ilaçları, numaraları bir yere not edin.

Mümkünse bir psikologla görüşün. Ruhsal olarak desteklenmek karar vermenizi kolaylaştırır. Aynı zamanda yasal süreçler için bir avukatla da görüşebilirsiniz.

Siz ayakta kalmayı başarmışsınız, çocuğunuzu büyütmüşsünüz, sizi bastırmak isteyen onca kişiye rağmen dimdik duruyorsunuz. Bu büyük bir başarıdır.

Kendinize şu soruları sorun:

Bu evlilik bana ne katıyor, ne götürüyor?

Bir yıl sonra da bu durumda kalırsam, hayatım nasıl olur?

Çocuğum beni böyle görerek nasıl bir model öğreniyor?

Sevgili Danışan, bazen “en doğru karar” diye bir şey yoktur. Bazen sadece bir adım vardır ve o adım sizi daha iyi bir geleceğe götürür. Bu adımı atmak cesaret ister ama sizde o cesaretin kıvılcımı var. Unutmayın, zor bir hayatı yaşamaya mecbur değilsiniz.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel