Aile

Eşimin sesine dahi tahammülüm kalmadı

Gizli Kullanıcı11 Ekim 2024 16:18

Eşimle severek evlendim. İlk başlarda onunla çok keyifli anlarimiz oldu. Rabbime şükrediyordum. 15 ay oldu evleneli. Yurtdisinda. Ben de vize bekliyorum. En son 8 ay önce gorustuk. Görüştüğümüzde ailesi ile beraber kalıyorduk. Ailesi çok baskıcı. İyi vakit geciremesik.hep kalbim sıkışıyor, kalbim daraldiginda eşimden çok uzaklaştım. Antidepresan kullandım biraktim. 5 ay. Simdi eşim tekrardan gelecek ben aynı duyguları yaşamaktan korkuyorum. soguklugum geçicimi bunu nasıl atlatabilirim? Normalde çalışan biriydim. Eşimle evlenince işi bıraktım, eve kapandım. Ailesi çok baskıcı. Çok bunaldım. En son evden çıkmayınca ataklar gecirdim. 5 ay antidepresan kullandım. Ama fayda olmayınca biraktim. Eşimle sogukluk olunca vicdanen çok kötü oluyorum. Ama sesine dahi tahammülüm yok. Sevgimin bittiğini düşünmüyorum. Çünkü ayrılma düşüncesi geldiğinde çok mutsz oluyordum. Benim bu yasadiklarim beni çok etkiliyor. Geçmişe takılı kalmak istemiyorum. Eşimle yaşadığım o geçmişi nasıl unutabilirim

Kalbimin bu manasizca carpintisi ve daralmasi yaşam kalitemi ve uykumu çok çok etkiliyor. Desteğinizi bekliyorum.

Bu soru 20 Ekim 2024 17:46 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, yaşadığınız durumun sizin için zorlayıcı olduğunu anlıyorum. Evliliğinizde karşılaştığınız bu belirsizlik ve yalnızlık duygusu, vize bekleme süreci, eşinizle fiziksel ayrılık ve baskıcı bir aile ortamı, üzerinizde önemli bir etki bırakıyor. Bu kadar karmaşık duygular içinde hissetmeniz ve eşinize karşı soğukluk yaşamanız aslında oldukça anlaşılır. Bahsettiğiniz kaygı, kalp çarpıntıları ve daralma hissi, yaşadığınız stresin bedeninize de yansıdığını gösteriyor. Bu noktada hislerinize kulak verip, onları anlama süreci çok önemli.

Şu an özellikle geçmişteki deneyimlerinizin sizi nasıl etkilediğini sorguluyor gibisiniz. Eşinizle olan bu fiziksel ayrılık, üzerinde durduğunuz baskıcı aile ortamı ve işinizi bırakmanız, kendinize ait alanınızın kaybolmuş gibi hissettirmesine neden olmuş olabilir. Kendi ihtiyaçlarınızın geri planda kaldığını düşünüyor olabilirsiniz. Aynı zamanda bu kadar belirsizlik içinde eşinize karşı duyduğunuz soğukluk, bir tür savunma mekanizması olabilir. Bu duygular, aslında sizi korumaya çalışan bir yanınızdan kaynaklanıyor olabilir. Kendi içsel güvenliğinizi sağlamak için mesafe koymak doğal bir tepki olabilir.

Eşinizle yaşadığınız geçmişi unutmak istemeniz, olumsuz anıların ağırlığından kurtulma arzunuz olabilir. Ancak bazen unutmak yerine bu deneyimleri anlamlandırmak ve onlarla başa çıkma yolları bulmak daha iyi bir seçenek olabilir. Eşinizle geçmişteki iletişimsizlik, baskıcı ortamın getirdiği sıkışmışlık ve yalnızlık hislerini konuşmak, çözüm arayışına gitmek iyileştirici olabilir. Bu süreçte yalnız olmadığınızı bilmek önemli, kendinize bir destek ağı oluşturmayı düşünebilirsiniz. Sosyal destek ve bireysel o alanınızın yeniden güçlendirmek, kendi hayatınızın kontrolünü ele almak için önemlidir.

Kalbinizin çarpıntısı, daralma hissi ve uykusuzluk gibi fiziksel belirtiler, bedeninizin size gönderdiği bir nevi sinyaller. Bu sinyalleri görmezden gelmeden, kendinize daha fazla özen göstermek adına bir psikologdan yardım almayı düşünebilirsiniz. Terapi almak, sizin yaşamış olduğunuz durumları detaylandırmak ve kendinizi önceliklendirmek için önemli olabilir. Önceden kullanmış olduğunuz antidepresanlar, belki o dönem için size iyi gelmedi, ama psikolojik destekle bir araya gelmesi yeniden de değerlendirilebilir.

Unutmayın ki, kendinize alan tanımak, duygularınızı kabul etmek ve bu süreçte kendinize destek olabilmek zaman alabilecek. Eşinizle olan ilişkinizin geleceği hakkında konuşmalar yapmak, duygularınızı paylaşmak önemli olabilir. Aynı zamanda iş hayatına geri dönmek veya sosyal çevrenizle daha fazla etkileşim kurmak, kendinize olan güveninizi yeniden kazanmanıza da yardımcı olabilir.

Hoşça kalın,

Sevgilerimle, Psikolog İrem Bor.

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Evliliğimi nasıl düzeltebilirim?

Merhaba ; biz ankarada yaşıyoruz iş dolayısıyla memleketimiz farklı burda tek başımayım kimsem yok, eşim çok bencil biri kendinden başka kimseyi düşünmüyor. sürekli işe gidiyor gelince bir şey yapalım diyorum hep yorgun hep mutsuz istiyorki o hep yatsın hiç kimse dışarı çıkmasın o zaman mutlu olur kendi haftanın 5 günü işte ister istemez dışarda arakadaşları var konuşuyor hava alıyor ama biz kızımla haftanın 5 günü evdeyiz ve kendisi dışarı çıkmak isterse çıkarıyor bizi, çok özür dilerim ona hep ‘ biz senin evcil köpeğin gibi dışarı çıkarılmayı bekliyoruz anca evde ‘ diyorum çünkü böyle hissettiriyor. Güzel konuşmayı bilmez , romantiklik desen hiç yok, anne babaya çok düşkün bizden önce onlar gelir laf söyletmez onlarda sağ olsun 30 yaşındaki adama etmedikleri kalmaz ama kocamın sesi çıkmaz çünkü anca bize yetiyor gücü. özür dilemeyi biliyor, kendince diledim sanıyor ama yaptığı tek şey tamam ya özür dileriz uzatma işte diyo ve bundan sonra ona iyi davranmamı istiyor. Hiç ciddi konuşamıyoruz sürekli makara yapıyor benim çok ciddi yaklaştığım konuya o gülüyor dalga geçiyor hiç bir şey konuşmuyoruz sadece kendi doğruları var diğer her şey yanlış onun için hiç bir şekil de memnun olmuyor tek bildiği şey cinsellik ve ben artık dayanamıyorum evde sürekli mutsuzum burda yaşamak istemiyorum, onunla olmak istemiyorum çünkü artık çok soğudum boşanmaya yanaşmıyor hep sen haklısın ben kendimi düzelticem diyor ama yok beni geçiştiriyor sadece, kendince çabaladığını sanıyor ne yapıcağımı bilmiyorum.