Ayrı ev konusunda eşimle anlaşamıyorum ne yapmalıyım?
Merhabalar öncelikle ben 4 yıl önce eşimle tanıştım severek evlendim ama eşimin bir şartı vardı anne ve babayla kalmak istiyordu ama ben bu durumu biraz istemedim sonra yapmasam ayrı eve geçerim dedim (kendine ait bir ev var ve eşyalı bir şekilde)ama yıllar geçti ben bu durumu eşimle sık sık iyi yada kötü dile getiriyorum ayrılmak istediğimi söylüyorum kendi evimde oturmak istediğimi ama o beni hiç dinlemiyor ve umursamıyor çok yoruldum annesi çok kötü davranıyor sürekli arkamdan konuşuyor yaptığım yemeği yemiyor hakaret ediyor beddua ediyor psikolojim tamamen bozuldu kendimi toparlıyamıyorum eşim kesinlikle annesine müdahile etmiyor o benim eşim sen böyle diyemezsin demiyor dayanamıyorum nolur yardım edin hatta bazen eşim bile çok hakaret ediyor boşanmak istediğimizde dile getirdim ama 3 yaşında bir oğlum olduğundan yapamıyorum çünkü o babasıyla çok mutlu gün içinde bazen ona bağrıyorum ve çok pişman oluyorum çok ağlıyorum canım çok yanıyor kendimi artık çok gibi hissediyorum
Bu soru 2 Kasım 2024 21:58 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız sürecin sizin için ne kadar zor olduğunu anlayabiliyorum. Eşiniz ve onun ailesiyle yaşadığınız bu durumlar sizi oldukça etkilemiş. Uzun yıllar eşinizin ailesiyle birlikte yaşamak zorlayıcı, yeni eve geçme talebiniz eşiniz tarafından olumlu karşılanmaması da yaşadığınız durumu sürdürüyor.
Eşinizin annesinin size karşı olan tutum ve davranışları sizi olumsuz etkiliyor. Burada eşinizin sınırlılıklarını belirlemesi çok önemli. Ailesine karşı saygı çerçevesi içinde sınırları belirlemesi bu durumun düzelmesini sağlayabilir. Bu konuda detaylıca konuşmanızda fayda var, eşiniz zorlanıyor ise farklı yollar denemeniz gerektiğini ayrıca aynı evde kalmanın sizin psikolojiniz ve bu durumun siz bıraktığı etkilerine dair konuşmanız faydalı olacaktır.
Evlilikte, iletişim çok önemli bir unsurdur. Sizi rahatsız eden konuları detaylıca konuşmanız gerekebilir. Daha önceden sıkça konuştuğunuzdan bahsetmişsiniz ancak belki de şimdi farklı bir konuşma şekli belirlemelisiniz. Bu konuşma türü daha çok “ben” dilini ifade edecek. Örneğin, bir olay karşısında “Sen böyle yaptın ve bu çok kötü bir şey” demek yerine “Ben böyle olduğunda kötü hissediyorum” demek sizin hislerinize vurgu yapacaktır. Burada iletişimi yargılayıcı olmadan kurmak gerekiyor. Hem kendinizin bu durumdan nasıl etkilendiğinizi, hem de çocuğunuzun nasıl etkilendiğini etraflıca konuşmalısınız. Onun için daha sağlıklı ve mutlu bir ortam yaratmak sizin elinizde.
Çocuğunuza karşı sabrınız tükendiğinde pişman oluyorsunuz. Burada kendinizi suçlamaktan çıkarak yaşadığınız olaylara bir bakmanızı isterim. Yaşadığınız stres, yorgunluk, tükenmişlik hisleri bu tepkilere neden olabilir.
Yaşanılan durumu çözüme kavuşturmak herkes için daha iyi bir gelecek sunabilir.
Deneyimlediğiniz bu süreçte, sağlığınız ve psikolojiniz çok önemli. Bu anlamda enerjinizi toplayabilmek için farklı aktivitelere yönelebilirsiniz. Gün içerisinde nefes egzersizleri ve meditasyonlardan faydalanmak size iyi hissettirebilir.
Bu durumla baş etmekte zorlanıyorsanız bir psikologdan destek almayı da düşünebilirsiniz. Unutmayın ki, zorlu süreçlerde atılar her bir adım sabır ister. Sağlıklı bir yol belirlemek için düşüncelerinize ve hislerinize kulak verin. Onlar sizin için en iyisini söyleyecektir.
Hoşça kalın,
Sevgilerimle, Psikolog İrem Bor.
