Aile

Eşimle aramızdaki olan olumsuz her şey

Gizli Kullanıcı11 Kasım 2024 13:54

Merhaba. 4 senedir evliyiz bu sene içinde iki cocugum oldu. Biri 8 aylık biri 2 yasında Fakat eşimle hiç anlaşamıyoruz ben bu duruma o kadar cok üzülüyorumkii artık cok yoruldum ayrılmayı düşünecek kadar seviyeye geldik.

Kavga sebepleri ise saçma şeyler. Eşim sürekli küfür edip bana hakaretli konuşuyor. Bana güveni yok. Aslında benim güvenimin ona olmaması lazım çünkü daha önce birşey yaşadık. Artık cocukların karsısında beni aşağılıyor ittiriyor falan 2 yasındaki kızım bunu görüyor ve cok korkuyor korku basladı ondada. Sürekli beni istemediğini bittiğini söylüyor.

Ve benim her yolu denememe rağmen. Güzel dillede konuştum daha önce kendisiyile ama hep kararı istememek. Beni kâle almıyor hiç hayatında. Birde gurbetteyiz o kadar yalnız kaldımki sürekli ağlıyorum. İçim içimi yiyor.

Tırnaklarımı yemeye basladım sıkıntıdan. Üstüne birde annemin hastalıgını öğrendim cok üzüldüm bunları bilmesine ragmen tartısıyor hep kendini haklı cıkartıyor. Konusmak istesem kacıyor gibi. Neden böyle sizce? Arkadaslarıma anlattıgımda hepsi yanlış oldugunu söylüyor. Senin gibi birine nasıl böyle yapıyor diyorlar.. Ben artık cok yoruldum.

Çıkmazdayım lütfen yardım edin. Sürekli beni görmek istememesi benimle konuşmak istememesi normalmi tabiki değil.. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ayrılmak daha ağır basmaya basladı artık cok üzülüyorum cocuklarımda var 🙁🙁

Bu soru 19 Kasım 2024 14:52 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar Sevgili Danışan🌷


Yaşadığınız durumun sizin için ne kadar zorlayıcı olduğunu anlayabiliyorum. Evliliğinizde yaşadığınız çatışmaların, çocuklarınızın etkilenmesi ve yalnızlık hissettiğiniz bir döneme denk gelmesi, size hem duygusal hem de fiziksel olarak büyük bir yük bindirmiş gibi görünüyor. Öncelikle, bu süreci bu kadar yoğun bir şekilde yaşarken duygularınızın karışık olması ve zaman zaman kendinizi çıkmazda hissetmeniz oldukça normal.


Bu süreçte ilk olarak, duygularınızı kabul etmek ve kendinize şefkat göstermek önemli bir adım olabilir. Bu kadar yoğun bir süreçte olduğunuzda kendinizi suçlu ya da yetersiz hissetmeniz doğal. Ancak, duygularınızı bastırmak yerine onlarla yüzleşmek ve kendinize anlayış göstermek bu zorluklarla başa çıkmanızı kolaylaştırabilir. Örneğin, "Ben elimden geleni yapıyorum ve bu süreçte yorulmam normal" gibi kendinizi destekleyici cümleler kullanabilirsiniz. Kendinize yönelik bu tür bir şefkat, enerjinizi toparlamanıza yardımcı olabilir.


Eşinizin size yönelik davranışlarının çocuklarınızı olumsuz etkilediğini ifade etmişsiniz. Çocukların bu tür çatışmalara tanık olması onların duygusal gelişimlerini etkileyebilir. Özellikle 2 yaşındaki kızınızın korkuya kapıldığını belirtmişsiniz; bu, onun güvende hissetmediğinin bir işareti olabilir. Çocuklarınızın güvenliğini ve iyi oluşunu önceliklendirmek için, tartışmalarınızı onların olmadığı zamanlara taşımaya çalışabilirsiniz. Ayrıca, onlara bu durumun onların suçu olmadığını ve her zaman güvende olduklarını hissettirmek oldukça önemlidir.


Eşinizle yaşadığınız iletişim sorunları ve karşılık bulmayan çabalarınız sizi yıpratmış olabilir. Ancak sağlıklı bir ilişki için sınırlarınızı net bir şekilde belirlemek kritik bir adımdır. Örneğin, eşiniz hakaret etmeye başladığında, “Bu şekilde konuştuğunda kendimi değersiz hissediyorum ve konuşmaya devam edemem” gibi bir ifadeyle sınırlarınızı nazik ama net bir şekilde belirtebilirsiniz. Bu hem kendinizi korumanızı hem de eşinize, sizin duygularınızın önemli olduğunu göstermenizi sağlar.


Eşinizin sizinle konuşmayı reddettiğini belirtmişsiniz. Böyle bir durumda, sakin bir zamanda ve suçlayıcı bir üslup kullanmadan ona duygularınızı ifade etmeyi deneyebilirsiniz. Örneğin, “Son zamanlarda aramızdaki tartışmalar beni çok üzüyor ve yalnız hissettiriyor. Bu durum, hem beni hem de çocuklarımızı olumsuz etkiliyor. Bir çözüm bulabilmek adına seninle yapıcı bir şekilde konuşmayı çok isterim” diyebilirsiniz. Ancak eşiniz bu tür bir konuşmaya açık değilse, kendi ruhsal sağlığınızı önceliklendirmek adına bireysel olarak bir uzmandan destek almayı düşünebilirsiniz.


Gurbet ortamında yalnızlık hissettiğinizi ve bu durumun sizi daha da zorladığını belirtmişsiniz. Bu hislerinizi hafifletmek için güvenebileceğiniz kişilerle iletişim kurabilir, size destek olabilecek dostlarınız ya da aile üyelerinizle konuşabilirsiniz. Bunun yanı sıra, kendinize iyi gelecek küçük aktiviteler planlamak da ruh halinize iyi gelebilir. Örneğin, çocuklarınız uyuduktan sonra sevdiğiniz bir kitabı okumak ya da sizi motive edecek bir müzik dinlemek, yalnızlık hissinizi biraz olsun hafifletebilir.


Yaşadığınız sorunların çözümünde bir çift danışmanlığı ya da bireysel danışmanlıktan destek almayı değerlendirebilirsiniz. Profesyonel bir destek, eşinizin farkındalık kazanmasına ve ilişkinizin daha sağlıklı bir yola girmesine yardımcı olabilir. Eğer eşiniz böyle bir desteğe açık değilse, siz bireysel olarak psikolojik danışmanlık sürecine başlayabilirsiniz. Bu, hem sizin ruhsal sağlığınıza iyi gelir hem de çocuklarınıza daha sağlıklı bir ortam sağlamanıza yardımcı olur.


Tüm bu süreçte kendinizi ihmal etmemek de oldukça önemlidir. Yaşadığınız stresin etkisiyle tırnak yeme gibi alışkanlıklarınızın arttığını belirtmişsiniz. Bu tür durumlarda, gün içerisinde kendinize nefes alma aralıkları tanıyarak kısa yürüyüşler yapmak veya nefes egzersizleri denemek gibi yöntemlerle bu davranışları azaltabilirsiniz.


Sevgili danışan, içinde bulunduğunuz durumun kolay olmadığını biliyorum. Ancak, bu süreçte hem kendiniz hem de çocuklarınız için alacağınız adımlar, sizin için daha sağlıklı bir gelecek inşa edebilir.


Umarım cevabım faydalı olmuştur. 🌱

Değerlendirilmesi istediğiniz farklı bir sorun veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz. ☘️


Sevgilerimle,

Psikolog Betül Canbel


Cevaplanmış benzer sorular