Evliliğimin yoluna girmesi için ne yapmalıyım?

Merhabalar,

"kendimi yalnız hissediyorum üzüntümü sevincimi paylaşabileceğim hiç kimsem yok" cümlenizle başlayıp "ailemde sevmedi beni zaten" diyerek sorunuzu özetlemişsiniz. Bu iki cümlenin birbiri ardı sıra gelmesi oldukça anlamlı. Çünkü biz sevgiyi ilk ailemizin yanında deneyimler daha sonra bu duyguyu içselleştiririz.

Her çocuk gibi siz de aileniz tarafından sevgiyi hissetmeye (bazen onlar çok seviyor olsalarda bunu hissettiremiyor olabilirler), sarılıp sarmalanmaya ve de her daim ailenizin yanınızda olacaklarını bilmeye ihtiyaç duyan bir çocuk olarak doğdunuz. Eğer bu duygularla büyümemişsek yetişkinlik döneminde de bizde eksik olan o duyguları hissetmek adına her şeyi göze alırız. O duyguları alabilmek için tıpkı bir ayçiçeğinin güneşe dönük olması gibi başkalarının gözlerinin içine döneriz. Yani o duyguları dışarıda ararız.

Eşinizle olan ilişkinize baktığımızda onun, sizin duygularınızı anlamasını ve de hissettiğiniz o yalnızlık duygusundan sizi çekip çıkartmasını, yanınızda olmasını istiyorsunuz. Elbette ilişkiler yan yana yürümek üzerine kuruludur ancak burada şunu unutmamak gerekir ki insan ilk önce üzüntüsünü ve sevincini kendiyle paylaşmalı, kendisinin dostu olmalı kısaca kendisiyle olan ilişkisini düzeltmelidir. Bu söylediklerim "güçlü olmanız gerekiyor" şeklinde anlaşılsın istemem. Her birimizin güçlü olmaya değil anlaşılmaya ihtiyacı vardır. Bu sebeple ilk önce kendi duygularınızı anlıyor ve de onları kabul ediyor olmanız önemlidir.

Ailemiz çocukluk döneminde bize bu olumlu duyguları aşılayamamış olabilir. Bu onların kötü biri olduklarını değil insan olduklarını gösterir. Ebeveynlerimiz, çocuk yetiştirirken farkına varmadan kendi çocukluk deneyimlerinden yola çıkarlar. Böyle bir durumda bizim yapacağımız şey yaralarımızı tek tek fark etmek ve de yalnızlık duygusunun ne anlama geldiğini anlamak olacaktır. Bu süreçte bir psikologla beraber duygularınız üzerinde çalışıyor olmanız size yardımcı olabilir. Fakat böyle bir imkan bulamıyorsanız bir durup kendinize "ben ne hissediyorum" diye sormanız ya da "karşımdaki kişiden bu duyguyu bana vermesine en az su ve ekmek kadar ihtiyaç duyuyor olmamın sebebi ne olabilir? diye sorabilirsiniz. Sizin sorunuzun cevabı buralarda gizli olabilir. Bir yetişkin gibi o kötücül duyguları anlamak, hissetmek ve de ihtiyaç duyduğunuz her ne ise onu bulup kendinize vermeniz sizin bu duygularınızın dönüşmesini sağlayacaktır.

Sevgiyle Kalın...