Fazla düşünceli olmanın zorluklarını nasıl aşarım?
Ben her zaman herkesi memnun etmeye çalışırım çünkü vicdanım el vermez ama kimse beni benim onları düşündüğüm kadar düşünmüyor umursamıyor sürekli dışlanıyorum her ortamda 3 gün önce sevgilim benden ayrıldı sebepsizce ve ben bir boşluk yaşıyorum ve canım sıkılıyor ben herkesi memnun ettiğim halde neden bana böyle davranılıyor onu merak ediyorum ama yalnız olmayı seviyorum kendimi seviyorum ama hiç kimseden bir değer görmedim
Bu soru 30 Kasım 2024 14:07 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan, yaşadıklarınızı benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Hislerinizi açıklıkla ifade edip çözüm arayışına koyulduğunuz için kendinizi tebrik etmelisiniz.
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki neler hissettiğinizi anlayabiliyorum. Herkesi memnun etme isteğiniz üzerine konuşalım isterim. Sizce herkese memnun etmek mümkün müdür? İki kişinin çatıştığı bir ortamı düşünelim. Bu ortamda bulunuyorsunuz ve herkesi memnun etmek isteyen birisiniz varsayalım. Nasıl mümkün olabilirdi? İki taraf tamamen farklı düşünceleri savunurken ne tarafı memnun etmek için uğraşırsanız uğraşın diğer taraf memnun olmayacaktı öyle değil mi? Bu ve bunun gibi birçok örnek düşünebiliriz aslında. Ve bu noktaya bakarak herkesi memnun etmenin biraz düşük bir olasılık olduğunu görebiliriz.
Peki, herkesi memnun etmek gerekiyor mu? Aslına bakarsanız hayır. Kendi sınırlarımızı fark ettiğinizde ve sınırlarımıza saygı duyduğumuzda bunun gerekmediğini net olarak görürüz. İlişkiler (romantik ilişki, aile ilişkileri, arkadaşlık vb. tüm ilişkilerde) tek taraflı çabanın bir sonucu değildir. Sürekli veren taraf olmak sağlıklı bir ilişki kurmamızı engelleyebilir.
Neden herkesi memnun etmek istiyor olabilirsiniz? Herkesi memnun etme isteği yetersizlik hissinden geliyor olabilir. Kendimizi yetersiz hissediyorsak başkalarını mutlu ederek ve onların onayını alarak kendimizi yeterli hissetmeye çalışıyor olabiliriz. Onay arayışı içinde olduğumuz için herkesi memnun etmek istiyor olabiliriz. Bu çocukluğumuza, içinde büyüdüğümüz aileye de bağlı olabilir. Yani bu davranışın temeli "Herkesi mutlu edersem sevinirim." düşüncesine dayanıyor olabilir.
İnsanları memnun etmeye çalışmayı bıraktığınızda ne olabilir? Fikir ayrılıkları yaşayabilirsiniz, çatışmalar yaşayabilirsiniz. Peki tartışma sağlıklı mıdır? Evet, sağlıklıdır (kavgaya dönen bir tartışmadan söz etmiyorum). Tartışmak, fikir ayrılığı yaşadığımız zamanlarda bunu savunabilmek anlamına gelir. Fikirlerimizi ifade edebilmek, fikirlerimize güvenmek ve en önemlisi "kendimize güvenmek" demektir.
Bu yazımı okuduğunuzda umarım bu düşüncenin kaynağını gözden geçirme fırsatınız olur. Burada asıl önemli olan konu bu düşüncenin neden var olduğu. Bu konuya eğilmenizi çok isterim :)
Umarım yazım size fayda sağlamıştır. Başka sorularınız olduğunda tekrardan bizlere sorularınızı iletebilirsiniz.
Sevgiler,
Psikolog Sena Keşkek
Yeterli cevap
