• Anasayfa
  • Sorular
  • Geçmişte çok takılı kalıyorum ve çok düşünüyorum ne yapamam lazim
Psikoloji

Geçmişte çok takılı kalıyorum ve çok düşünüyorum ne yapamam lazim

rumeysanurr1127 Haziran 2024 19:18

Geçmişte çok takılı kalıyorum ve çok düşünüyorum o konu hakkında ne yapmam gerekiyor bir yere dalıp aklıma kötü şeyler gelince çok ağlıyorum iyi bir şey söylendiğinde ve kötü bir şey söylendiğinde de hemen ağlıyorum ne yapmam lazım lütfen yardımcı olabilir misiniz

Bu soru 28 Haziran 2024 22:23 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Geçmişte takılı kaldığınız olaylardan tetiklendikçe ağlama duygunuzu yoğunlaşıyor. Sürecinizi daha iyi anlayabileceğiniz acı, direnç ve ıstırap üçlüsünü anlatarak devam etmek isterim. Acılar, yaşamımızda bize acı veren deneyimlerden–hastalık, sevdiğimiz birini kaybetmek, yaşanan kazalar, ayrılık, endişeler gibi- oluşur. Acı verici olaylara karşı direnç –duyguları kabullenmemek, düşüncelerden kaçınmak, çok fazla düşünmek gibi- gösteririz çoğu zaman. Acı verici olaylara direnç gösterdikçe olayların sonucunda yaşadığımız ıstırabın –sıklıkla ağlama- yoğunluğunu arttırarak etkilemektedir.

Geçmişte yaşadığınız acı verici olaylara karşı gösterdiğiniz direnç ıstırabınızın yoğunluğunu (sürekli ağlama eğiliminde olmanızı) arttırıyor. Direncinizi ne kadar çok arttırırsanız o kadar çok ağlama halinde olabilirsiniz. Geçmişte takılı kaldığınız belki de yaşadığınız acı verici olaylara karşı gösterdiğiniz dirençle birlikte ıstırabın yoğunluğu sizin tercihinize bağlıdır. Olaylara ne kadar az direnç gösterirseniz o kadar az ağlama eğiliminiz olur.


Direncinizi anlamak için düşüncelerinizi tanımlayabilirsiniz. Hissettiğiniz duygular düşüncelerinizi oluştururken, düşünceleriniz davranışlarınızı ortaya çıkartır. Özetle düşünceleriniz değişirse davranışlarınız da değişir.


Düşüncelerinizi gözlemlemek için;


-Ağlamadan tam öncesinde ne düşünüyorsunuz?


-Geçmişe takılı kaldığınızı, ağlamalarınızın ortaya çıktığı ilk deneyiminizi hatırlıyor musunuz? O zaman nasıl başa çıkmıştınız?


-Ağlarsanız en kötü ne olabilir? Düşünebileceğiniz en felaket senaryoyu düşünebilir ve bunun gerçekçiliğini kanıtlarınızla sorgulayabilirsiniz.


Çevrenizde güvendiğiniz, sizi anlayacağınızı düşündüğünüz bir yakınınız varsa duygularınızı paylaşabilirsiniz. Yakınınızla paylaşmanız çözüm getirmese bile yalnız olmadığınızı hatırlatabilir, hafiflemenizi sağlayabilir. Sosyal desteğe başvurmanız zorlu bir süreçle başa çıkmanızda yardımcı olabilir.


Yaşadığınız süreç hala devam ediyorsa başa çıkmakta zorlanıyorsanız psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz.


Sevgilerle.


Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kendimi nasıl toparlarım

Ben mezuna kaldım bu yıl tekrar sınava hazırlanan bi öğrenciyim geçen yıl başta güzel çalışsam da sonradan bırakmıştım ve çok kötü bi döneme girmiştim isteksizlik hevessizlik sürekli ağlamalar panik ataklar sürekli uyuma isteği fln sonra yavaş yavaş geçti ama sınavdan başarısız bie sonuç aldım şimdi tekrar aynı döneme girdiğimi hissediyorum daha yolun başındayım sınav için hazırlanmam için önümde yeterli sürme var evet ama ben bu süreyi de batırmak istemiyorum yine aynı döneme girip aylarca iğrenç bi şekilde yaşamak istemiyorum bu durumu nasıl basabilirim bilmiyorum panik ataklar geliyor böyle bi anda oluşan boğulma hissi nefes alamama hissi el titremeleri ağlamalar ve ağlamayı durduramamalar sürekli böyle ben bir şeylere odaklanmakta zorluk çeken biriyim ki bu saydığım şeyler yüzünden de daha çok zorlanıyorum hiç istek kalmıyor hiç bir şey yapamıyorum odak hiç kalmıyor kendimi derslerime veremiyorum yaptığım bi ise veremiyorum sürekli bir şeyleri mahvediyorum bi durum annemin gözüne çok batıyor istediği gibi birisi asla olamıyorum hiç bir şeyi başaramıyorum ne kadar çabalasam da yine dönüp dolaşıp şu döneme giriyorum ben yoruldum gerçekten çok yoruldum canım çok yanıyor ve hiç görmüyor annem ne zaman panik atak gelse ne bileyim şu saydıklarım olduğunda fln böyle istemsizce kendime zarar verme düşünceleri oluşuyor ve engel olamıyorum bu düşüncelere artık gerçekten yoruldum iğrenç hissetmekten kendimden nefret etmekten nasıl toparlanırım bilmiyorum