Geçmişte yaşadığım şeyleri ve kafamda bu olayları tekrarlamayı nasıl yok edebilirim?

Merhaba sevgili danışan,

Yaşadığınız zorluğu çok iyi anlıyorum. Hayatta birçoğumuzun iyi ve kötü deneyimleri oluyor. Özellikle de çocukluk yaşantılarımızdaki deneyimler zaman zaman yetişkinlikte de önümüze çıkmaktadır. Çocukluk döneminde büyüdüğümüz aile ortamı ve ebeveynlerin tutumunun da önemi çok büyük. Aile bireylerinizle olan özellikle annenizle olan bağınız değerli, ancak onun yaşadıkları sizin kontrolünüz dışında gelişmiş olaylardır. Sizin kendi yaşamınızı sağlıklı bir şekilde sürdürebilmeniz, annenize olan sevginizi azaltmaz; aksine, uzun vadede her iki taraf için de daha sağlıklı bir ilişki zemini oluşturur. Çevremizdeki insanların iyi oluş halini önemsemek, doğal bir davranış olsa da, bunu sağlarken kendimizden fazlasıyla ödün vermek hem bizi hem de çevremizdekileri zorlayabilir. Bu nedenle, başkalarına destek olabilmek için öncelikle kendi iyilik halimize özen göstermeliyiz. Bu süreçte neler yapabilirsiniz bunlara değinelim, annenizin geçmişte yaşadığı şiddet ve sizin bu olaylar karşısındaki rolünüz, bugünkü düşünce ve davranışlarınızı etkiliyor. Bu durum, travmatik bir bağlanma ve aşırı koruma ihtiyacı ile birleşmiş gibi görünüyor. Annenizin yaşadığı şiddet, çocukluk ya da gençlik yıllarınızda sizin için hem korkutucu bir tehdit hem de annenizi koruma çabasına iten bir durum olmuş olabilir. Bu yüzden o zamanlar farkında olmadan "koruyucu" rolünü üstlenmişsiniz. Bu durumda kendi bireysel sınırlarınızı korumanız önemli rol oynuyor. Bu bağlamda, öncelikle duygusal yükünüzü anlamak ve yönetmek için bazı temel adımlar üzerinde durabiliriz. Duygularınızı anlamlandırmak ve yönetmek, hem sizin için hem de annenizle ilişkiniz için daha sağlıklı bir yol açabilir. Unutmayın, annenize en iyi şekilde yardımcı olabilmeniz için önce kendinizi duygusal olarak güçlendirmeniz gerekir. Bugün, şunu hatırlamak önemli: annenizin yaşadıkları sizin sorumluluğunuz değildi ve hala da değil. Kendinize, annenizin yükünü tamamen üstlenemeyeceğinizi hatırlatmak önemli olabilir. Annenizle fiziksel olarak uzak olduğunuz bir dönemde, onun ihtiyaçlarını başka yollarla desteklemek, bu duygusal yükünüzü hafifletebilir. Anneniz için bir destek ağı oluşturmayı düşünebilirsiniz (aile bireyleri, sosyal hizmetler veya destek grupları). Onunla düzenli ama yönetilebilir bir iletişim şekli kurabilirsiniz (örneğin belirli aralıklarla telefon görüşmeleri) şeklinde destek olabilirsiniz. Şu anda ona sevgi, şefkat ve destek vermeniz yeterli olabilir.

Bir diğer durum ise "Ya anneme bir şey olursa?" düşünceleri ve geçmiş olayları tekrar tekrar zihninizde canlandırmanız, kaygının sizi yönetmesine neden oluyor. Bu, sizin hem annenizle olan bağınızı hem de bireysel yaşamınızı sağlıksız bir şekilde etkileyen bir döngü yaratabilir. Şu ana odaklanmak, geleceğe dair olumsuz senaryolar üretmeyi azaltabilir. Bunun için mindfulness (bilinçli farkındalık) tekniklerini deneyebilirsiniz. Ayrıca nefes egzersizleri, aşamalı gevşeme egzersizleri ve beden farkındalığı gibi çalışmalarla da kaygınızı yönetmenize yardımcı düzenli çalışmalar yapabilirsiniz. Kendi hayatınızı yaşamanın annenizden kopuş anlamına gelmediğini fark etmek de iyi gelebilir. Evliliğinizdeki pozitif yönlere odaklanmak ve eşinizle açık bir iletişim sürdürmek, duygusal destek sisteminizi güçlendirebilir. Bu süreçte bireysel bir psikoterapi süreci sizin için çok faydalı olabilir. Bir terapistle çalışarak, annenize yönelik duygularınızı ve kendi bireysel ihtiyaçlarınızı daha iyi anlamlandırabilirsiniz.

Sevgiler,

Psikolog Melda Kaya

4o