Psikoloji

Gerçek dünyaya nasıl adapte olabilirim?

Gizli Kullanıcı26 Haziran 2024 10:18

Babam beni terk ettiğinden beri hayal kurmaya başladım ve şimdi gerçek hayatta kalamıyorum, tüm günüm hayal kurmakla geçiyor. Hayalimde her şeyi değiştirdim yeni bir ben ve yeni bir aile gibi şimdi ne kendimi ne de ailemi kabul edemiyorum.

Bu soru 26 Haziran 2024 19:34 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Babanızın terk etmesinden sonra zorlanıyor olabilir ve kendinizi hayal dünyasında buluyor olabilirsiniz. Babanızın terk etmesi ani ve beklenmedik olmasa bile insanın hayatında önemli bir noktada olduğu için zorlu bir yaşam olayı sayılabilir. Bununla duygusal olarak baş etmek, birinin gidiyor olması ve sizin kalıyor olmanız ile ilgili sizin için zor olmuş olabilir. Bu da, sizin bugün bolca hayal kurmanıza sebebiyet vermiş gözüküyor. Peki neden zorlandığımız, üzüldüğümüz, baş edemediğimiz duyguların arkasından olmayacak, olabilecek ama gelecekte olabilecek ya da geçmişi değiştirecek, değiştirmeye çalışacak hayaller kurarız? Buraya bakmak sizin için daha sağlıklı olacaktır.


Duygular ile baş edilmekte zorlandığında beden ve zihin arasında o ilişkiyi kurmak zorlayıcı olduğundan zihin başka beden başka konuşmaya başlıyor. Sizin burada zihniniz bambaşka konuşmaya başlamış. Peki bu ne demek? Zihin ya geçmişte ya da gelecekte kalıyor demek. Böyle bir durumda siz anda kalamıyorsunuz, şu an, şimdi, burada değilsiniz. Tamamen zihniniz geçmiş ve gelecekte. Durum böyle olunca zihniniz anda kalmakta zorlanıyor, zorlandığı her anda ki artık bu bir alışkanlık, eşleme gibi olduğunu düşünün. Ayağınız taşa takılsa bir şeyler hayal etmeye, hayal dünyasında bildiğiniz yerlerde gezinmeye başlıyorsunuz. Çünkü dış dünya çok acımasız ve gerçekçi. Zihniniz bir kez zorlandığında o hayal dünyasına gittiği için de en iyi bildiği yolu yapıyor. O zaman ben şimdi ne yapabilirim derseniz anda kalıyor olabilmeniz için neler yapmanız gerekiyor onlara bakalım.


Zihniniz hayal kurmaya çok alışkın, bu sebeple kendinizi hayal kurarken defalarca bulabilirsiniz. Her bulduğunuzda lütfen kendinize bunun bir hayal dünyası olduğunu hatırlatın. Burada kendinize kızabilir, üzülebilirsiniz her ne varsa oradaki duyguyu olduğu gibi kendinizi yargılamadan ve incitmeden bakmaya çalışın. Hayal kurduğunuz anı fark ettiğiniz zamanda ise bir çapa bulun sizi ana getirecek. Bu bir nefes egzersizi, söz, dua, şarkı, hareket olabilir. Sıklıkla tavsiye ettiğim çapa; nefes egzersizi. Çünkü hayatta ne olursa olsun yanımızda ve hep bizimle vücudumuz ile temas kurmamıza yardımcı olan bir yerde. Hemen dakika tutun ve bir dakika boyunca sadece nefes egzersizi yapın. Duygularınız ve düşünceleriniz bir bulut geçmesi gibi hepsi geçip gidecek. Sonrasında sadece siz kalmış olacaksınız. Başlarda bunu yaptığınızda etkili gelmeyebilir, lütfen devam edin. Onlarca süredir sizinle olan bir alışkanlığı kırıyor olmak kolay değil, işin özü pratik yapıyor olmayı bırakmamak. Bununla birlikte nefes egzersizlerini çeşitlendirip, meditasyonlara bakabilir, anda kalma çalışmalarına odaklanabilirsiniz. Sizi rahatlatan, akışta tutan hobilere, egzersizlere veya etkinliklere katılım sağlayabilirsiniz.


Zihninizin geçmişte ve gelecekte oluyor olması çok doğal ve normal. Fakat artık günlük hayat rutinlerinizi bozan bir yerde lütfen egzersizleri yapmaya çalışın. Bununla birlikte bir psikolojik destek alıyor olmanız sürecinizi sağlıklı götürmekte sizlere yardımcı olacaktır.


Sağlıklı günler dilerim.

Psikolog Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kaygılı düşünceler

Merhaba, devamli olarak kaygılı hissediyorum hep tetikteyim her an kötü bir şey olacakmış yakınlarıma bir şey olacak korkusu yaşıyorum bu durum ciddi derecede arttı daha önce kaygı bozukluğu teshisi almistim. İki yıl önce babami kanserden kaybettim , 4 yıldır bebek istiyorum 3 tedavi gördüm 1 tup bebeğimi 8 haftalikken kaybettim mayis ayında, bu süreçte kardeşime aşırı bağlandığımi hissediyorum fakat onunla da ilişkimiz çalkantılı olmaya başladı ( kız arkadaşının ailemize uygun olmadığını düşündüğümüz ve söylediğimiz için devamlı tartıştık ve kırıcı diyaloglar döndü ) onun mutlu olmasını istemediğimizi düşünüyor fakat aslında onun mutluluğu için ailemizin parcalanmamasi için çaba gösteriyordum, parçalanıp eskisi gibi olamayız korkusu yaşıyorum, babam vefat edene kadar bu kadar değildi samimiyetimiz ama babamin vefatı ile birlikte çok şey paylaştık birbirimize çok bağlandık, kız arkadaşını bize karşı aşırı savunması var tabiri caizse gözü kör olmuş durumda ama fayda etmiyor, acaba ben mi abartıyorum diyorum saniirm abartıyorum agliyorum devamli onu kaybederim bağımız kopar diye , bu durum benim vücuduma da yansımaya başladı. Olaylarla üstesinden gelemiyorum gibi geliyor, sanki mantikli düşünüp sakın kalamıyorum en ufak bir olayı bile asiri asiri takiyorum , o düşünce geldiginde bir anda ter basıyor kalp atisim hızlanıyor dünyadan kopuyorum sanki , egzersiz yapmaya çalıştım o an çevreme odaklanmaya ama etki etmedi . Bu kaygılarım takıntılarımı tetikledi sık sık Ocak kontrol etme gibi. .. eşim babam vefat ettikten sonra bu kadar ilerlediğini önceden böyle olmadığımı söylüyor. .. fikirleriniz için tesekkue ederim