Aile

Hamilelikte düşükler

Gizli Kullanıcı3 Eylül 2024 11:18

7 yıllık evli evlendiğim ilk zamanlardan beri tedavi görüp önce ikizlere tüp bebekle hamile kalıp 6aylik iken hastalıklarından dolayı aldırmak zorunda kalmak 3ay önce uzun bir tedavi sonasi tekrar tüp bebekle hamile kalıp 5aylik iken düşük olması bir sonraki hamilelik döneminde hem çok zor hemde uzun bir tedavi görmem gerikiyor psikolojik olarak hemen başlamak istiyorum bir yanimda tekrar aynı zor yolları kaldıracak gücüm yok gibi

İlk düşük sonrası psikolojik yardım almıştım ama şuan almıyorum ama içimde dolmayan boşluk kalbimde dinmeyen bir acıyla etrafımdaki herkese eşim dahil iyi ve toparlanmış gibi eski duzenime dönmüş gibi yapıyorum ama çok yorgun hissediyorum ve bu hissi nasıl atarım hiç bilmiyorum tekrar hamile kalıp soğuk kanlı nasıl olurum bilmiyorum tekrar hamile kalabilir miyim bilmiyorum kendime suçlayarak bir hayat sürüyorum sürekli beynimin bir tarafı sanki yanlış birşeyler yapıyor ve bir çocuk haketmiyormusum gibi kendimi sucluyorum etrafımdaki herkese herşeye iyi niyetli yaklaşmak için çırpınıp duruyorum ama ne yaparsam yapıyım herşey çok boş gibi ve evde gün boyu tek kalıp beynini iyen biriyim bununda asamiyorum sanki dışarı çıkınca insanların o acıyarak bakışları canımı daha çok yakıyor gibi sadece ileriki tedavim için herşeyin çok iyi olmasını istiyorum ama nasıl toparlanacagimi bilmiyorum

Bu soru 4 Eylül 2024 14:17 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız zorluklar son derece anlamlı. Yaşadığınız deneyimler sizi hem fiziksel hem de duygusal anlamda etkileyebilir. Kendinizi oldukça yorgun hissetmeniz süreciniz çok normaldir. Bu konuda kendinizi suçlamamalısınız. Birçok kadının bu deneyimlere sahip olduğunu biliyoruz. O nedenle kendinize kızmak, yanlış bir şey yapıyormuş gibi hissetmek doğru değildir. Kendinize karşı nazik ve anlayışlı olmalısınız. Zorlukların farkında olmak güzel bir adımdır. Küçük adımlarla ilerlemek gerekecektir. Duygularınızı kabul ederek başlayalım. Bu sürecin ilk aşamasıdır, yaşadığınız acıyı ve boşluk hissini kabul etmelisiniz. Duygularınızı ifade edebilmek için bazı yollar kullanabilirsiniz. Örneğin, günlük tutmak, yazı yazmak, konuşmak ya da sanat veya spor dalları ile uğraşmak duygularınız için çok güzel seçeneklerdir. Kendi ilgi alanlarınıza ve zevklerinize göre günlük rutine ekleyebileceğiniz yeni aktiviteler edinebilirsiniz. Aynı zamanda yürüyüş yapmak, meditasyon ve nefes egzersizlerinden faydalanmak size oldukça iyi gelebilir.

Öncesinde destek aldığınızdan şuan da almadığınızdan bahsediyorsunuz. Sürecinizde kendinizi iyi hissedebilmenizi sağlamak için tekrar destek almayı düşünebilirsiniz.

Gelecek hamilelik süreciniz için bilgi edinmek size güven verebilir. Doktorunuzla detaylıca tedavi planınızı konuşarak süreci yönetiyor olmak kafanızdaki bazı düşüncelere netlik sağlar.

Kendi içsel gücünüze güvenmeyi deneyin. Tedavi sürecine olumlu bir yaklaşımda bulunmalısınız. Ailenizden veya güvendiğiniz arkadaşlarınızdan sosyal destek alabilirsiniz. Onlarla konuşmak paylaşımda bulunmak iyi gelecektir. Dışarı çıkmak için kendinizi rahat hissettiğiniz kişilerle olarak ve rahat ortamlarda bulunarak sosyal etkileşiminizi arttırmayı deneyin.

Süreciniz boyunca kendinize öz şefkat geliştirmeyi unutmamalısınız. Bu bir yolculuktur ve sizin sağlığınız oldukça önemli. Sevgiyle ve hoşça kalın...

Psikolog İrem BOR.

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Manipüle ediliyorum ve eşim ailemi istemiyor

9 aylık evliyim eşimle severek evlendik ailemin bize gelmesini istemiyor kimsenin evimize gelmesini istemiyor hep aileler yüzünden kavga ediyoruz ve bana çok bağırıyor beni ağlatıyor ve ben ağlarken hiç yanıma gelmiyor sonra bir şey olmamış gibi özür diliyor sonra yine aynı şeyler kendimi çok değersiz ve boşlukta hissediyorum kendimi sürekli ailem ve eşim arasında kalarak buluyorum bu duygular günlük yaşamda hiçbir şey yapmak istemiyorum buna sebep oluyor hep uyumak istiyorum işimi bıraktım öğretmenim ama işe gitmek istemedim ve istifa ettim evliliğim ve eşim benim için tam bir hayal kırıklığı düğün gününden itibaren eşim gerçek yüzünü gösterdi düğün günüm benim için bir travma o günü hatırlamak bana çok acı veriyor ailesi ve eşimin yaptıkları hiç aklımdan içimden çıkmıyor evde yalnızım sıkılıyorum annem ve kız kardeşim yanıma geliyor eşim işten geldiğinde kızıyor rahatsız oluyor buraya gelmesinler diyor ailemin bir işini yaptığında hep yüzünü aşıyor minnetle yapıyor hiç onları arayıp hal hatır sormuyor ve ailemde bundan rahatsızlık duyuyor bende hep arada kalıyorum eşim evlendikten sonra çok değişti bizim için hiçbir şey yapmıyor ve hep yalan konuşuyor ben onun ailesiyle görüşüyorum ama o aynısını istemiyor bana merhameti yok bazen boşanmayı düşünüyorum sonra onsuzda yapamam basen diyorum ki kimseye haber vermeden çok uzaklarda tek başıma bir hayat kursam lütfen yardım edin lütfen