Aile

Hamileyim ve eşim aile terapisine yanaşmıyor

Gizli Kullanıcı1 Kasım 2024 18:08

Merhabalar. Benim 8 yıllık bir evliliğim var. Şu anda da 2 aylık hamileyim. Fakat eşimle kavgalarımız, bu süreçte beni anlamadığını düşünüyorum. Hormonların değişmesinden kaynaklı daha hassas ve alıngan (normalde de alınganlık var) olabiliyorum. Kayinvalidemlere ve annemlere hamileligimin başından itibaren belli bir ay olana kadar kimseye söylememeleri noktasında ricada bulundum. Annem tamam dedi. Fakat iki haftadır kayinvalidem her seferinde artık dayinlara soyleyelim ayıp olacak gibi söylemlerde bulunuyor. Bende sinirlendim ve söylememesi gerektiğini söyledim. Ama buna rağmen sık sık söyleyeyim mi diyip duruyor.

Eşim de bu noktada tamam söylemeyelim dedi. Ama ben en son sinirledim ve yeter artık istemiyorum diye eşime tepki gösterdim defalarca annene söylememe rağmen halâ diretiyor kardeşine gelse alsa diretemez dedim. İpler koptu. Yeter benim ailemi eleştirme sorgulama fikrini söyledin uzatma artık diye bana bağırmaya başladı.

Benim konuyu uzattığımı ve onların anne baba olduğu için söyleyebileceklerini bağırarak söylüyor ve büyük bir kavga ettik. O bana bağırdığı için bende yüksek sesle bağırmaya başladım ve ipler koptu. En ufak bir şeyde; bana sen ailene tek kelime ettirmiyorsun benimkileri eleştirip duruyorsun diyor, sanki bir tek sen hamilesin gibi ithamlarda bulunuyor ve genelde bizim problemlerimiz hep böyle basit konulardan çıkıyor ve gereksiz yere uzuyor bende tamam diyip geçemiyorum susamıyorum. Aile terapisi almak istedim Eşim yanaşmıyor ne yapmam gerekiyor , bu durum hamileligimi de etkilenmesin istiyorum. Teşekkür ederim

Bu soru 7 Kasım 2024 22:03 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, hamileliğinizi kutlarım, hayırlı olsun. Hamilelik süreci, birçok değişimi beraberinde getirir ve hormon değişiklikleri nedeniyle hassasiyet ve alınganlık yaşamanız oldukça doğaldır. O nedenle bu dönem daha kırılgan ve duygusal hissetmeniz anlaşılır. Kendinize bu konuda şefkatli yaklaşmanız kadar, eşinizin ve ailenizin de bu değişikliklere saygı göstermesi önemlidir.

Kayınvalidenizin hamileliğinizi ailede duyurma konusunda gösterdiğiniz hassasiyeti anlamakta zorlandığını ve bu duruma saygı duymakta zorlandığını görüyoruz. Hamilelik haberini belirli bir süre paylaşmama kararınız, sizin bu özel dönemde sınırlarınızı koruma isteğinizden kaynaklanıyor.

Bu, sizin için bir mahremiyet alanıdır ve sizin kontrolünüzde olması gereken bir konudur. Kayınvalidenizin ısrarcı tavırları, bu sınırınıza müdahale edildiğini size hissettiriyor olabilir, bu oldukça yorucu ve zorlayıcı bir durum.

Eşinizin, bir yandan annenizle aranızdaki diyaloğu desteklerken diğer yandan, onun ailesine dair duyarlılıklarınız konusunda yeterince empati göstermediğini ifade ediyorsunuz. Bu noktada eşinizin tutumunu şekillendiren bazı faktörleri göz önünde bulundurmakta fayda var: Çoğu insan kendi ailesine karşı daha hassas olabilir ve bu durum özellikle eşler arasında, karşılıklı anlayış geliştirilmediğinde çatışmalara yol açabilir. Eşinizin “onlar anne baba, söylemek istiyorlar”cümleleri, onun için aile ilişkilerinde sınırları belirlemenin kolay olmadığını ve sizin hassasiyetinize tam olarak hakim olamadığını gösteriyor olabilir.

Eşinizle aranızdaki durumun nedenlerinden biri de, geçmişte yaşanan aile meselelerinin çözülmeden birikmiş olması olabilir. Eşiniz, geçmişte ailesiyle ilgili konularda eleştirildiğini düşünüyor olabilir, her yeni durumda onun kendi ailesini savunmasına karşı bir tetikleyici olabilir. Bu durumda, siz de kendinizi anlaşılmamış ve yalnız hissediyor olabilirsiniz. Belki de burada, yaşadığınız durumu bir mücadele gibi algılamak söz konusu olabilir, dolayısıyla desteklemek yerine savunmaya geçme döngüsü oluşmuş olabilir.

Bu tür durumlarda, nasıl iletişim kurduğunuz, kendinizi nasıl ifade ettiğiniz ve çatışmaları nasıl çözmeye çalıştığınız çok önemlidir. Örneğin, bir konuda karşılıklı sınırların net olmadığı veya beklentilerin birbirinden farklı olduğu durumlarda, eşinizin bağırması ve sizin de ona yüksek sesle tepki göstermeniz gibi tepkiler döngüyü daha da zorlaştırabilir. Tepkisel davranmak yerine, birbirinizi anlamaya yönelik bir dil kurmak, her iki taraf için de sağlıklı olabilir. Eşinizin bu tür durumlarda “benim ailemi eleştiriyorsun” düşüncesi, sizinle paylaştığı konularda kendini savunmada hissetmesine ve çatışmaları büyütmesine neden olabilir. Bu nedenle duygularınızı ve beklentilerinizi yapıcı bir dille ifade etmeye çalışmak gerekebilir sevgili danışan.

Eşinizle konuşurken “ben dili” kullanmanızı isteyeceğim. “Bu süreçte hassasım ve buna ihtiyaç duyuyorum” gibi ifadelerle, suçlayıcı bir dil kullanmadan duygularınızı anlatan cümleler kullanmalısınız. Anlayışla yaklaşmak, her iki tarafın da empatiyle birbirini desteklemesini sağlar.

Ayrıca, eşinizle her iki ailenize karşı dengeli bir yaklaşım sergilemek üzerine konuşabilirsiniz. Bu, ilişkinizdeki “biz” duygusunu güçlendirebilir. Unutmayın ki, hamilelik döneminde sizin için duygusal destek çok kıymetlidir ve bu desteği eşinizle güvenli bir şekilde kurmak ilişkinizi daha sağlıklı hale getirebilir. Eşiniz aile terapisi konusunda çekinceli olsa da, bu fikri hemen bırakmak yerine, hamilelik sürecinin gerektirdiği hassasiyeti göz önünde bulundurarak nazik bir dille paylaşabilirsiniz. Terapi önerisini problemlerin çözüm noktası olarak değil, bu dönemde birbirinizi daha iyi desteklemek adına sunmak doğru olabilir.

Son olarak, hamilelik sürecinizi sağlıklı bir şekilde geçirmek ve stresi azaltmak için, kendinize bu süreçte kendinize zaman ayırmalısınız. Meditasyon, nefes egzersizleri gibi size iyi gelebilecek şeyleri deneyimleyebilirsiniz.

Hoşça kalın,

Sevgilerimle, Psikolog İrem Bor.

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

O kadar haklı ve doğru çıkarımlarda nokta atışı tespitlerde bulundunuz ki, cok tesekkur ederim dikkate alacağım

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Evliliğimde çok sıkıntılı durumlar yaşıyorum. Şu an ayrılma kararı almalı mıyım

Kendimi şu an çok çaresiz, yalnız, aşağılanmış ve terk edilmiş hissediyorum. 3 yıldır evliyim ve şu an eşim ailesinin yanında bende kendi ailemin yanındayım. Kendimde bağımlı kişilik sorunu olduğunu düşünüyorum. Eşimin de narsist kişilik bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Ayrılık kararı almalı mıyız? Aslında bu kararı zaman zaman ben ya da eşim istemiş oluyor birbirimizi vazgeçiriyoruz. Ailesi yüzünden ve eşimin ailesinin hatalarını hiçbir zaman kabul etmemesi yüzünden onlar olmadan kendi kararlarını alamıyor oluşundan annesinin her istediğini yapıyor olmasından çok rahatsızım. Kavga sebebimiz hep onun ailesi oluyor benden onları ilişkimize karıştırmamamı istiyor fakat beni hep kendisi ve annesi tetikliyor yuvamıza karışarak her şeyi yönetmek isteyerek ve buna eşim izin veriyor. Hiçbir zaman karşı çıkmıyor bana karşı sevgisinin az olduğunu düşünüyorum. Benim ona çok fazlayken kendisi bana sevgi ilgi değer göstermiyor. Psikolojik şiddet uyguluyor zaman zaman ailesi yüzünden de fiziksel şiddet uyguladı. Hiç güzel kelimeler kullanmaz bana karşı ben hep ona saygılı davranmaya çalışırken o hep hakaret edici kelimeler kullanır. Özür kolay kolay dilemez ben haklı olduğum da bile evim içinde beni yok saymasına rağmen görmezden gelmesine rağmen gider alttan alır özür dilerim. Beraberliğimiz boyunca onu çok sevdim çok aşık oldum ama o bana sadece başlarda o şekilde öyleydi sanki sonra hiç beni kaybetmekten korkmadı incitmekten korkmadı benim için mücadele etmedi bizim için çaba göstermedi şu an benden boşanmak istiyor ikimizin de mutluluğu için bunun doğru olduğunu söylüyor bende bunu biliyorum ama bu duyguyu kabullenemiyorum. Onunla yaşadığım güzel anlar evimizin içindeki iyi anılarımız hep aklıma geliyor. Sürekli ağlıyorum onu düşünüyorum annesi yüzünden bu noktaya geldiğimizi düşünüyorum uzaktayken kimse yokken iyiyiz diye düşünüyorum. Beni hiçbir zaman anlamıyor derdimi kaygımı dinlemek istemiyor çözüm bulmak istemiyor anlattığımda önemsemiyor bana hiç hak vermiyor hep itiraz ediyor hep bir bahane buluyor evliliğimiz için çabalıyorum halen ama doğru bir şey mi yapıyorum yanlış mı bilmiyorum çok kararsızım kafam karmakarışık duygularım karışık ama bir sonuca ulaşamıyorum ne yapmalıyım ayrılıp hayatıma devam mı etmeliyim yoksa bu evliliği sürdürmeli miyim ?

Aile

Eşimin bana vakit ayırmadıgını ilgilenmediğini düşünüyorum

Eşim benimle vakit geçirmek istemiyor gibime geliyor birşeyler yapalım diyorum tamam diyor ama arkadaşları arasın hemen dışarı çıkıyor beni ikinci plana attığını düşünüyorum bunun için tartışıyoruz gece dışarı daha çok çıkıyor bazen çıkmıyor dışarı evde oluyor ama akşam çıkacağı zaman istemiyorum çıkma vakit geçirelim diyorum"bugün zaten evde senin yanındaydım"diyor ama hep telefonla uğraşıyor yada uyuyor bana ilgisiz olduğunu düşünüyorum sen"hep yanında olayım dışarı çıkmayım istiyorsun"diyor ama ben onu istemiyorum geç saatte eve gelmesin istiyorum evdeyken benimle ilgilensin istiyorum evde olduğunda bile sürekli telefondan video izliyor bişey söylüyorum beni duymuyor bile canım sıkılıyor dışarı çıkalım diyor gidebileceğimiz bir yer yok ki evimizde oturalım diyor arkadaşları arasın çıkıyor dışarı ben evde daha çok sıkılıyorum tek başıma kaldıkça gündüz çoğu zaman yalnızım gece de yalızım bu durum beni asabileştiriyor ve çabuk sinirlenen biri haline dönüştürüyor benimle ilgilenmiyorsun dediğim zaman evdeyim ya diyor gece beraber yatıyoruz ya diyor ama evdeyken ya telefonla yada uyuyor benimle vakit geçirmek istemediğini düşünüyorum sonra bana diyor ki hep dışarı çıktığımda eve geldiğimde suratın hep asık oluyor ama benimde canım sıkılıyor biz kaçarak evlendik eve gelecek kimsem yok gidecek kimsem yok bende sıkılıyorum eşimden başka kimsem yok çünkü beni boguyorsun daraltiyosun diyor ama ben eşimi daraltacak bişey yapmıyorum daraltsam istediği zaman arkadaşlarının yanına gidipte eve geç gelemez ben hep kendimi arka planda hissediyorum ki öyleyimde zaten çok seviyorum seni diyor ama beni sürekli yalnız bırakıyor bilmiyorum kendimi böyle iyi hissetmiyorum çünkü bir süre sonra ağlayarak içime atıyorum susuyorum artık çünkü söylediğim zaman tartışıyoruz ve bende bundan çok yorulduğum için ağlıyorum sadece. ..