Hata yapmaktan korkuyorum
Merhabalar ben 17 yaşındayım ve ergenlik dönemindeyim herkesin geçtiği bu yoldan ben sanki çok daha zor düşe kalka geçiyor gibi hissediyorum hata yapmaktan çok korkan biriyim en ufak bir hata yaptığımı düşündüğümde hemen en kötü ne olabilir ki diye düşünüyorum en kötü ihtimallerle yaşıyorum ailem baskıcı insanlar annem babam mükemmeliyetçi kişiler belki bundan kaynaklanabilir ben uzun zamandır da psikolojiyle ilgileniyorum kitaplar olsun podcastler psikolog tavsiyeleri falan iyileşmeye çalışıyorum kendi kendime bazen yalnız hissettiğim zamanlar oluyor ama halletmeye çalışıyorum çocukluğundan beri manipule edilmiş biriyim hiç bir zaman kendim olamamışım hep tepkilere göre şekillenmişim şimdi içimden geldiği gibi kendim gibi davrandığımda da insanlar onları kırdığımı değer vermediğimi düşünüyor ama aslında sadece kendim olarak davranıyorum çok duygusal biriyim de kaygılarım var geçmişi düşünüp iyileştirmeye çalışıyorum anı kaçırıyorum gelecek için uğraşıyorum yine anı kaçırıyorum kafam çok karışık
Bu soru 8 Ocak 2025 19:41 tarihinde Psikolog Meliha İrem Ergin tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan!
Yaşadığınız duyguları ve içsel çatışmaları anlamlandırmaya çalıştığınızı görüyorum ve bu sürecin sizin için ne kadar zorlayıcı olabileceğini tahmin edebiliyorum. Ergenlik dönemi, bireyin kimlik gelişimi ve kendini anlamlandırma süreci içerisinde pek çok zorlukla karşılaştığı, duygusal ve bilişsel olarak karmaşık bir dönemdir. Bu süreçte, bireyin aile yapısı, çevresel faktörler ve içsel dünyası üzerinde önemli bir etkide bulunur. Anlattıklarınız, ergenlik döneminin doğal zorluklarına ek olarak, kişisel ve çevresel etkenlerin birleşimiyle daha yoğun bir duygu karmaşası yaşadığınızı gösteriyor olabilir.
Öncelikle, mükemmeliyetçi bir aile ortamında büyümek, bireyde hata yapma korkusunun kökleşmesine neden olabilir. Mükemmeliyetçi ebeveynler, genellikle yüksek beklentilerle çocuklarının gelişimine yön vermeye çalışırken, onların içsel dünyasında onaylanma ihtiyacını ve eleştirilmeye karşı hassasiyeti artırabilir. Bu durum, sizin de belirttiğiniz gibi, bireyin kendini çevresindekilerin tepkilerine göre şekillendirmesine ve "kendi olma" duygusunun bastırılmasına yol açabilir. Kendi isteklerinizi ve duygularınızı ifade ettiğinizde çevrendekilerin bunu yanlış anlaması, onların bu yeni duruma adapte olamamasından kaynaklanıyor olabilir. Ancak bu, birey olarak kendinizi bulma yolculuğunuzda kaçınılmaz bir aşamadır. Kaygılarınızı ve sürekli en kötü senaryoları düşünme eğiliminize baktığımızda, bu durumun temelinde yer alan bilişsel kalıpları fark etmek önemlidir. Kaygı, genellikle bireyin belirsizliklere tahammül etmekte zorlandığı ve kontrol kaybından korktuğu durumlarda ortaya çıkar. Sürekli olarak "en kötü ne olabilir?" sorusunu sormak, zihninin güvenlik arayışıyla ilişkili bir mekanizması olabilir. Ancak, bu tür düşünceler gerçekliği çarpıtarak sizi zihinsel olarak daha da yorgun hale getirebilir. Bu noktada, bu düşünceleri sorgulamak ve alternatif, daha gerçekçi bakış açıları geliştirmek önemlidir. Örneğin, bir hata yaptığınızda gerçekten ne olabileceğini ve bunun hayatınızda nasıl bir etkisi olacağını değerlendirmek, korkularının etkisini azaltabilir.
Geçmiş, şimdi ve gelecek arasında denge kuramama durumu da yaşadığınız içsel karmaşanın önemli bir parçası gibi görünüyor. Geçmişi sık sık düşünmek, genellikle çözülmemiş duygusal yüklerle ilişkilidir. Geleceğe dair yoğun kaygı ise belirsizlikle başa çıkamama hissinden kaynaklanabilir. Ancak bu iki uçta gidip gelmek, sizi şu anın güzelliklerinden uzaklaştırabilir. Mindfulness (farkındalık) çalışmaları, bu dengesizliği azaltmada etkili bir araç olabilir. Bu tür tekniklerle geçmişin yüklerinden arınıp geleceğin belirsizliklerini kabul ederken, şimdiki anın değerini daha iyi fark edebilirsiniz.
Manipülasyon geçmişinin ve bunun etkilerinin, kendi sınırlarınızı keşfetme sürecinde zorluk yaratması oldukça anlaşılabilir bir durumdur. Çocukluk ve ergenlikte manipülasyona maruz kalmak, bireyin başkalarının istek ve beklentilerine öncelik verme eğilimini artırabilir. Ancak şu anda kendiniz gibi davranmaya çalıştığınızı ve bunun yanlış anlaşılabileceğini ifade ediyorsunuz. Bu, sizin için önemli bir farkındalık göstergesi. Bu süreçte, açık ve net bir şekilde duygularını ifade etmek ve sınırlarınızı belirtmek, hem kendinize hem de çevrenize karşı dürüst olmanızı sağlayacaktır. Bu, kısa vadede bazı çatışmalara yol açabilir; ancak uzun vadede ilişkilerinizde daha sağlıklı bir denge kurmanıza yardımcı olacaktır.
Son olarak, ergenlik döneminde yalnızlık hissi ve duygusal hassasiyet oldukça yaygındır. Bu süreçte, birey kimlik gelişimini sürdürürken doğal olarak ilişkilerinde değişimler yaşayabilir. Ancak yalnızlık, bireyin kendini keşfetmesi ve kişisel gelişimi için bir fırsat da sunabilir. Bu dönemde, kendi ihtiyaçlarınıza ve duygularınıza odaklanmak, dış dünyanın taleplerinden bir adım geri çekilmek iyi gelebilir.
Tüm bu süreçleri değerlendirirken, bir psikologdan profesyonel destek almayı düşünebilirsiniz. Özellikle bilişsel davranışçı terapi (BDT) ve farkındalık temelli yaklaşımlar, kaygılarınla başa çıkmanızda ve duygusal dengenin yeniden kurulmasında oldukça etkili olabilir. Bunun yanı sıra, kendinize karşı daha şefkatli ve anlayışlı olmayı öğrenmek, bu zorlu süreci daha rahat bir şekilde atlatmanıza yardımcı olacaktır. Ergenlik döneminin zorlukları geçicidir ve bu süreç, sizi çok daha güçlü ve olgun bir birey haline getirebilir. Umarım yeterince açıklayıcı olmuştur, geri bildirimleriniz benim için değerli, şimdilik hoşçakalın!
-Sevgiler, Psikolog Meliha İrem Ergin
En ufak ayrıntıya kadar açıklama yazdığınız için teşekkür ederim gerçekten faydalı oldu benim için
