Hayatıma nasıl başlarım bilmiyorum
7,5 ay önce annemi kaybettim... Annemden sonra hayatımda bir çok değişiklik oldu. En çok değişen babam ve duygularımdı. Hayatıma devam etmekte zorlanıyorum ne yapacağımı bilmiyorum sadece kafam çok fazla dolu ve sanırım yardıma ihtiyacım var. Hemde çok fazla yardıma... Kendimi tanımaya ihtiyacım var. Hayatın önemini ve doyasıya yaşamın ne olduğunu görmek, hissetmek istiyorum... Sanırım mutlu olmaya ihtiyacım var
Bu soru 5 Mart 2025 11:43 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan,
Öncelikle, annenizi kaybetmiş olmanın sizin için ne kadar zor bir süreç olduğunu tahmin edebiliyorum ve bu acıyı derinden hissediyor olmanız son derece doğal. Kaybınız için içtenlikle başsağlığı diliyorum. Yas süreci, herkes için farklı şekillerde ilerleyen ve zaman alan bir yolculuktur. Bu süreçte yaşadığınız karmaşık duygular ve hayatınıza nasıl devam edeceğinizi bilememeniz çok anlaşılır. Kendinizi tanıma ve hayata yeniden bağlanma isteğiniz, aslında içinde büyük bir güç ve yaşam arzusu taşıyor. Bu, yeniden ayağa kalkmak için atılacak önemli bir adım.
Annenizin kaybı sonrasında yaşadığınız duygular, yas sürecinin bir parçası olarak değerlendirilebilir. Yas, çoğunlukla inkâr, öfke, pazarlık, depresyon ve kabullenme gibi evrelerle açıklanır. Ancak bu evreler herkes için aynı sırayla ilerlemeyebilir ve bir günden diğerine değişiklik gösterebilir. Kendinizi zaman zaman öfkeli, boşlukta ya da çok hüzünlü hissetmeniz bu yüzden oldukça doğaldır. Yas, sadece sevilen bir kişinin kaybı değil, aynı zamanda onunla birlikte sahip olduğunuz düzenin, güvenin ve yaşam anlamının da kaybı demektir. Bu nedenle, annenizin yokluğu ile birlikte hayatınızdaki pek çok şeyin değişmiş olması, duygusal olarak sizi daha da zorlayabilir. Bu süreçte, duygularınızı bastırmak yerine kabul etmeye ve hissetmeye çalışmak, yasın sağlıklı bir şekilde ilerlemesi için önemlidir. Ağlamak, özlemek, hatta zaman zaman hiç hissetmiyor gibi olmak bile yas sürecinin doğal parçalarıdır. Bu duyguların gelip geçici olduğunu ve zamanla hafifleyeceğini bilmek, onları yaşamanızı kolaylaştırabilir. Annenizle ilgili anılarınızı saklamak, onu hatırlatan küçük ritüeller oluşturmak da bu süreçte sizi rahatlatabilir. Örneğin, onun en sevdiği çiçeği almak ya da birlikte çekilmiş fotoğraflarınıza bakmak gibi basit ama anlamlı eylemler, annenizin anısını yaşatırken sizi de duygusal olarak destekleyebilir.
Kendinizi tanımaya ve hayatın anlamını bulmaya yönelik isteğiniz, aslında duygularınızı daha iyi anlamaya ve onları ifade etmeye duyduğunuz ihtiyaçtan kaynaklanıyor olabilir. Kafanızın çok dolu olduğunu ve ne yapacağınızı bilemediğinizi belirtmişsiniz. Bu noktada, yazmak etkili bir yöntem olabilir. Günlük tutarak ya da sadece serbestçe yazarak hislerinizi dökmek, zihninizdeki karmaşayı biraz olsun hafifletebilir. Annenize mektuplar yazmayı da deneyebilirsiniz. Ona anlatmak istediklerinizi, hissettiklerinizi ve pişmanlıklarınızı yazıya dökmek, duygusal yükünüzü hafifletebilir ve sizi rahatlatabilir. Duygularınızı ifade etmenin bir diğer yolu da sevdiğiniz birine ya da güvendiğiniz bir uzmana içtenlikle anlatmaktır. Kimi zaman sadece anlatmak bile insanı rahatlatır. Bu süreçte, bir psikologla konuşmayı da düşünebilirsiniz. Profesyonel destek almak, yas sürecinizi daha sağlıklı ve kontrollü bir şekilde yönetmenize yardımcı olabilir.
Annenizin kaybından sonra babanızın da çok değiştiğini söylemişsiniz. Bu durum oldukça anlaşılır çünkü o da kendi yas sürecini yaşıyor ve belki de hislerini ifade etmekte zorlanıyor. Babanızın yaşadığı bu duygusal değişim, sizin de duygusal olarak kendinizi yalnız hissetmenize neden olabilir. Bu süreçte, babanızla açık ve samimi bir iletişim kurmak ikiniz için de iyileştirici olabilir. Onunla birlikte annenizi anmak, onu hatırlatan şeyler hakkında konuşmak ya da birlikte bir ritüel oluşturmak (örneğin, annenizin sevdiği bir yemeği yapmak gibi) ikinizin de duygusal yükünü hafifletebilir. Babayla yapılan bu tür paylaşımlar, kaybı kabullenmeyi ve yas sürecini birlikte atlatmayı kolaylaştırabilir. Ayrıca, babanızın duygularını ifade etmesine yardımcı olmak için sabırlı ve anlayışlı olmak önemli. Onun da bu süreçte desteğe ihtiyacı olabilir ve belki de duygularını dile getirmekten çekiniyor olabilir. Ona duygularını anlatması için cesaret vermek, aranızdaki bağı güçlendirebilir ve yalnızlık hissinizi azaltabilir.
Kendinizi tanıma ihtiyacınız ve yaşamın anlamını bulma arzunuz, aslında bu süreçten güçlenerek çıkmak istediğinizi gösteriyor. Hayatın önemini ve doyasıya yaşamayı keşfetme isteğiniz, yaşadığınız acının sizi olgunlaştırdığını ve derin bir anlam arayışına yönelttiğini gösteriyor. Bu noktada, küçük ama anlamlı adımlar atmak faydalı olabilir. Örneğin, her gün kendinize kısa bir zaman ayırarak sevdiğiniz şeyleri yapmayı deneyebilirsiniz. Bir hobi edinmek, doğada yürüyüş yapmak ya da meditasyon gibi aktiviteler, hem zihninizi rahatlatır hem de kendinizi tanımanıza yardımcı olabilir. Aynı zamanda, değerlerinizi ve hayatta neyi önemli bulduğunuzu keşfetmek de bu süreçte önemli bir adım. Belki de annenizin hayat felsefesi ya da ondan öğrendiğiniz şeyler, sizin için yeni bir rehber olabilir. Hayata yeniden bağlanmak için küçük ama istikrarlı adımlar atmak, zamanla büyük değişimlere dönüşebilir.
Mutlu olmaya ihtiyaç duyduğunuzu belirtmişsiniz. Bu çok doğal ve insani bir istek. Ancak mutluluk, bir hedef olmaktan çok, yolda karşılaştığımız küçük anlarda gizlidir. Bu nedenle, her gün sizi mutlu eden küçük şeylere odaklanmaya çalışabilirsiniz. Bir fincan kahve içmek, sevdiğiniz bir müziği dinlemek ya da bir dostla sohbet etmek gibi basit ama anlamlı anlar, hayatın zorlu dönemlerinde bir nefes aldırabilir. Ayrıca, kendinizi sürekli mutlu hissetmek zorunda olmadığınızı bilmek de önemli. Zorlayıcı duygular yaşamak, hayatta neyin gerçekten önemli olduğunu fark etmenize yardımcı olabilir. Yaşamın anlamını bulmak, çoğu zaman bu zorlayıcı duygularla yüzleşmekten geçer. Annenizin hayatını ve sizin üzerinizde bıraktığı izleri düşünmek, bu süreçte size bir yol gösterebilir. Belki de onun değer verdiği şeyler ve hayata bakışı, sizin için bir ilham kaynağı olabilir.
Sonuç olarak, annenizi kaybetmenin getirdiği bu zor süreci atlatırken, kendinize karşı sabırlı ve şefkatli olmanız çok önemli. Kendinizi tanıma yolculuğunuzda küçük ama anlamlı adımlar atmak, babanızla açık iletişim kurmak ve profesyonel destek almak, bu dönemi daha sağlıklı bir şekilde geçirmenize yardımcı olabilir. Unutmayın ki bu süreçte yalnız değilsiniz ve bir uzmandan destek almak, duygularınızı anlamlandırmak için çok faydalı olabilir.
Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz.
Sevgiler,
Psikolog Betül Canbel