Romantik İlişkiler

İlişkide kıskançlığımı nasıl aşarım?

Gizli Kullanıcı8 Kasım 2024 08:54

İlişkim kıskancım ve bunu yenemiyorum. Yani kimse ile paylaşmak istemiyorum. Ama bu durumu ben hep içime atıyorum belli etmiyorum mesela içten içe çok nadir de olsa ailesinden erkek arkadaslarından da kıskanıyorum sanırım kaybetme korkum oldugundan oluyor kaybetmekten korkuyorum bu yüzden paylaşmak istemiyorum aramızda herhangibir problem yok ama ben bu durumu nasıl yenebilirim kendimi üzüyorum , erkek arkadasımın yaptıgı bir güvensiz hareketi de yok. Kıskanmak dediğim ise örnek olarak şunları aktarabilirim sizlere. Arkadaşları ile maça gidicek diyelim. Benimle de gidiyor çokda zevk alıyoruz gidince lakin kafamda beni istemiyor mu beni miye bu sefer almadı diyorum.

Hep benimle olsun hep benimle ilgilensin istiyorum bu biraz bencillik oluyor erkek arkadasıma yaptıgım. Hep benimle ilgilensin benimle gezsin benimle eülensin her şeyi benimle yapsın istiyorum ama bu durumu hiç ona belli etmiyorum. Onu çok seviyorum ve onu kırmakdan da korkuyorum. Yine bir örnek vermek isterim sizlere.

Arkadaşları ile müsade isteyerek bir kafeye gitti asla aklımdan beni aldatması vb durum geçmiyor ama ona baskı yaparak hadi kalk geç oldu saat benimle bu kadar zaman geçirmiyorsun diye trip atıp laf sokuyorum. Halbuki elimden geldiğinin fazlası ile benimle vakit geçiriyor değer veryor seviyor bunların hepsinden çok eminim. Ama neden bu kadar kıskanıyorum içten içe bilemiyorum. Ve bu durum beni üzüyor ona bencilce davrandığımı düşünüyorum çünkü erkek arkadasım asla bana böyle davranmıyor.

Daha önce nişanlışık dönemi yaşadım ve ayrıldım 5 yıl süren bi ilişkiydi acaba ondan kalan bir tramva mıdır diye düşünüyorum. Yardımcı olursanız yönlendirme yaparsanız çok sevinirim. Erkek arkadasımı cok seviyorum ona bencilce davranmak istemiyorum ama kontrol edemiyorum bazen duygumu. Desteğiniz için teşekkür ediyorum ❣️

Bu soru 17 Kasım 2024 15:41 tarihinde Psikolog Özgür Sarımaden tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba değerli danışan, öncelikle belirtmeliyim ki yaşadığınız duyguları anlamlandırmaya çalışmanız ve bu konuda destek aramanız sizin için çok değerli.


Kıskançlık, insani bir duygu olsa da sizin belirttiğiniz gibi bazen yoğun şekilde hissedildiğinde hem sizi hem de ilişkinizi zorlayabilir. Erkek arkadaşınıza güvendiğinizi, onun sizi sevdiğinden emin olduğunuzu söylüyorsunuz. Ancak yine de, onun zamanını başkalarıyla paylaşması ya da sizinle ilgilenmediğini düşündüğünüz anlarda içinizde bir kıskançlık hissettiğinizi ifade ediyorsunuz. Bu oldukça karmaşık bir durum ve bu hislerin altında birçok farklı sebep yatabilir.


Öncelikle, geçmişte yaşadığınız nişanlılık sürecinin sizde bıraktığı duygusal izler bu durumun kaynağı olabilir. Uzun süreli bir ilişki yaşamak ve sonrasında ayrılık sürecine girmek, güven duygunuzu sarsmış ve gelecekteki ilişkilerde kaybetme korkunuzu tetiklemiş olabilir. Bu tür durumlar, kişinin bilinçaltında "ya yine aynı şey olursa?" düşüncesini doğurabilir ve bu, ilişkinize karşı aşırı hassasiyet geliştirmenize neden olabilir.


Ancak, bu geçmiş deneyimin bugünkü ilişkiniz üzerindeki etkisini fark etmek, kıskançlık duygunuzu daha iyi yönetmenize yardımcı olabilir.


Kıskançlık duygusunun temelinde genellikle kaybetme korkusu ve kendine olan güvenle ilgili bazı sorgulamalar yer alır. Sizin de bahsettiğiniz gibi, bu korku çoğu zaman karşı tarafın davranışlarından değil, sizin içsel düşüncelerinizden kaynaklanıyor olabilir. Örneğin, erkek arkadaşınızın sizinle yeterince vakit geçirdiğini biliyor olmanıza rağmen, onun başka bir yerde vakit geçirmesi sizi üzüyorsa, bu durum sizin "Yeterince önemli miyim?" veya "Onun hayatında özel bir yerde miyim?" gibi düşüncelerinizle bağlantılı olabilir.


Bu tür durumlarla başa çıkmanın yollarından biri, bu duyguları fark edip kabul etmektir.


Duygularınızı bastırmak veya yok saymak yerine, onları anlamaya ve kaynaklarını keşfetmeye çalışabilirsiniz. Kendinize şu soruları sorabilirsiniz: "Bu hisler neden ortaya çıkıyor?", "Geçmişte yaşadığım hangi olaylar bu duyguları tetikliyor olabilir?" Bu süreçte bir duygu günlüğü tutmak faydalı olabilir; hissettiğiniz kıskançlık anlarını ve o anki düşüncelerinizi yazmak, bu durumları daha net anlamanızı sağlayabilir.


Ayrıca, erkek arkadaşınıza kıskançlığınızı belli etmeden, ilişkinizdeki sevginizi ve güveni güçlendirmek adına açık bir iletişim kurmayı deneyebilirsiniz. Onun sizi sevdiğini bilmek kadar, hislerinizi ona samimi bir şekilde anlatmak da önemlidir. Ona olan sevginiz ve bu durumu çözmek istemeniz, zaten ilişkinizde güçlü bir temel olduğunu gösteriyor.


Son olarak, ilişkinizin gidişatı ile ilgili bir psikolog olarak yönlendirme yapmak doğru olmayacaktır. Çünkü bu iki kişinin duygusal dengesine üçüncül bir gözle yaklaşmaktan öteye geçmeyecektir. Kendi dinamiklerinizi sizin belirlemeniz ve her şeyden önce kendi sınırlarınızı, dış bir tavsiyeden önce sizin belirleyebiliyor olmanız gerekir.


Ancak bu süreçte, bu duyguların üstesinden gelmek için bir psikologla yüz yüze (bireysel) olarak çalışmanız, hem kendinizi anlamanıza hem de bu kıskançlık duygusunu sağlıklı bir şekilde yönetmenize yardımcı olabilir.


Unutmayın, sevginiz kadar, kendi duygusal sağlığınız da çok kıymetlidir. Kendinize karşı nazik olmayı ihmal etmeyin.


Sağlıcakla kalın...


Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Eşim Bana Değer Vermiyor

merhaba, 3 yıllık evliyim. 2 yaşında kızım var. Üniversite mezunuyum fakat çalışmıyorum. Eşim evde hiç iletişim kurmuyor benimle defalarca bunun tartışmasını yaşadık fakat telefona bağlı yaşıyor her yerde kafası telefonda. Evlenmeden öncede değer görmedim ailem tarafından sorunlu bir ailem vardı annem de benim gibi görülmedi sevilmedi. Bende onun kaderini mi yaşıyorum ? Evlilik çocuk ev işi her şeye ben koşuyorum dinlenecek zamanım da bile yalnız kalıyorum. 3 yıldır basım oksanmadı gözümun içine bakılmadı. Gitmeyi boşanmayı denedim ama maddi bir gecum kaynağım yok ailemde de el atacak birileri yok. Böyle olacağını hiç ummazdım. Bir yere giderken bir şeyler yaparken bile söyleniyor hiç bir şey keyif almıyor eşim. Bende kizimla birlikte anılar biriktirmeye çalışıyorum. Küçük bir yerde oturuyoruz imkanlar kısıtlı elimden geldiğince mutlu olmaya çalışıyorum. Fakat sürekli ağlıyorum dediklerini çok takiyorum sürekli beni suçluyor yoruldum artık. Başka insanlar gibi maddi şeyler de istemedim her konuda yardımcı oldum. Evde yokmuş gibi kendime bakmaya da çalıştım ama sürekli aşağı çekildim. Ne yaparsam yapayım içimde biraz bile sabır mutluluk kalmamış gibi bir sıkıntı içindeyim. Sevilmemeye alışmak gibi bir şey. Her konuda yalnız hissediyorum çocuğuma bile yansıyor artık kafamda sürekli sürekli aynı şeyler tekrar ediyor. Uyuyamıyorum, iştahım da açıldı bu süreçte kendime aynda da bakınca çirkin oldugum için sevilmiyorum diyorum. Psikolojik şiddet gibi bir şey sanki kendime iyi gelmrk için ne yapmam gerekiyor