Kafam çok karışık çok yorgunum
Merhaba ben 40 gün önce erken doğum ile 24 haftalık bebeğimi kaybettim. Sürekli toparlanmaya çalışıyorum ama olmuyor çok zorlanıyorum nasıl davranmam gerektiğini ne yapmam gerektiğini bilmiyorum tek bildiğim şey canım çok yanıyor çok üzgünüm hiç mutlu değilim. Geceleri uyku düzenim kalmadı sürekli uyanık haldeyim uyuyamıyorum saatlerce düşünüp duruyorum kafamın beynimin içinde bir ses var ve o ses hiç susmuyor sürekli konusuyo sürekli benim huzursuz olmamı sağlıyor. Nasıl davranmam gerekiyor nasıl kendime gelmem gerekiyor bilmiyorum. Çok zor dönem içindeyim arada bu süre zarfında eşimle de tartışma yaşıyoruz onun da desteğini görmüyorum maalesef.
Günlük yaşantım tamamen değişmiş durumda ne uyuyabiliyorum ne kalkabiliyorum gün içinde sürekli mutsuz bir haldeyim tekrar çocuk sahibi olmaktan da korkuyorum aynı şeyleri yaşama telaşı üzüyor yıpratıyor beni. Düşüncesi bile ağır geliyor bünyeme. Özellikle geceleri uyanık olmak uzun süredir epey yıprattı beni şuan buraya yazarken de saat 02.00 çünkü yatamıyorum lütfenn yardımcı olur musunuz bana
Bu soru 30 Eylül 2024 13:13 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar, yaşadığınız kaybın sizin içine ne kadar zorlayıcı olduğunu anlayabiliyorum. Başa çıkmakta zorlandığınız duygular yaşıyorsunuz ve bu sizi epey yıpratıyor. Öncelikli olarak nasıl davranmanız ve nasıl hissetmeniz gerektiğiyle ilgili tek bir doğru yoktur, yaşadığınız duyguları kabullenin, bu duygular sizi yıpratsa da onlara sahip olmamanız gerektiğini düşünmeyin, bununla ilgili farkındalık oluşturmak adına bir kalem kağıt alıp;
Şu anda ne hissediyorum ? Bu duyguyu en çok ne zaman hissediyorum ? En çok vücudumun neresinde hissediyorum ? Ne olduğunda bu duyguyu daha az deneyimliyorum ? gibi duygularınızı açığa çıkarın.
Yaşadığınız durum bir yastır. Kimsenin yası bir diğeriyle aynı olmak zorunda değildir. Şu anda çok yoğun hislerle birlikte kaybın ilk evrelerinde olduğunuzu düşünmekteyim, sakinleşin hiçbir duygu kalıcı değildir, geçecektir. Size bu süreci daha kolay atlatmanız için yardımcı olmak isterim;
Öncelikle yaşadığınız durumun gerçek hayattaki yerini öğrenin, ilk çocuklarda düşük görülme ihtimali nedir ? düşük yapan insanların daha sonrasında çocuk yapma oranları nedir? düşük yapmanızda sizinle ilgili olan doktorunuzun belirttiği “gerçek hayatta değiştirebileceğiniz” durumlar var mıdır ? Buralarla ilgilenebilirsiniz. Bu sizin kaygınızla baş etmenizi sağlar, çünkü yapılacak bir şeylerin olduğunu bilmek iyi hissettirir.
Yaşamınızdaki destekleyicilerinizi fark edin; bu arkadaşlarınız olabilir, kardeşleriniz veya başka insanlar, bu kişilere karşı güçlü gözükmeye çalışmanıza gerek yok, onlara neler hissettiğinizi anlatın ve sizi daha iyi hissettiren insanlarla vakit geçirin.
Bir başkası böyle bir durum yaşasaydı ona ne tavsiyeler verirdiniz diye bir düşünün, sonrasında vereceğiniz tavsiyeleri kendi hayatınıza uyarlamaya çalışın.
Eşinizin desteğini görememeniz ilişkinize zarar verebilir, bu nokta da birinizin anneliğe birinizin babalığa hazırlandığınızı ancak bir kayıp yaşadığınızı fark edin, eşiniz de oldukça yıpratıcı duygular yaşıyor olabilir, bu noktada üstesinden gelmek için birbirinize ihtiyacınız var ve bunu sözel olarak ifade etmekten çekinmeyin, şu anda desteğe ve güvenli bir alana ihtiyacınız var.
Kaybınıza ilişkin kendi başınıza neler yapabileceğinizden bahsetmeye çalıştım ancak bazı durumlarda tek başımıza başa çıkmakta zorlanırız, tek başınıza mücadele etmek zorunda değilsiniz. Bahsettiğim destekleyicilerle birlikte terapi yaşadıklarınızın çok daha kolay üstesinden gelmenizi sağlar. Terapi iyileştirir, gerektiğinde ertelemeden yardım alabilirsiniz.
sevgiler.
