Kaygıya bağlı durumlarla nasıl başa çıkabilirim?
Merhaba, bunu 10 senedir belki liseden beri yaşıyorum orada başladı aslında bu süreç o dönem sınıfta kalmıştım ve yalnızdım arkadaşım yoktu. Bir önceki sene herkes bana neredeyse sırtını döndü. Sabahları okula giderken öğürüyordum böyle başladı sonra üniversitede mide yanması yaşadım hiç bitmeyen mezun oldum aynı ve kaygılı durumlarda yeni bir şeylere başlarken ayrılıkta yaşadım hepsinde aynıydı ve daha sonra arkadaşımla aram bozuldu yalnız kaldım işsiz kaldım derken bunlar bende sosyal olarak izole olmama neden oldu bu durum kaygılarımı dindirdi ama tetiklenmediğim için şu an sakinim konfor alanımdan çıkacağım işe başlayacağım derken öğürme mide yanması diş sıkması zaten hep oluyor.
Ellerim ayaklarım buz gibi oluyor sürekli düşünüyorum kafamda asla bir şeylere odaklanamıyorum. İşe mi odaklanacağım hem öğrenip işi hem de oradakilerde arkadaş nasıl olacağım kendimi geri planda tutacağım tanışırken soru sormaya çekineceğim beni sevecekler mi çok sessiz mi bulacaklar vs bu sorular dönüyor kafamda o gün mide yanması başlıyor ertesi gün bir şeye başlayacaksam stresli bir şey yaşadıysam yemekten sonra midem yanıyor yemek bile yiyesin gelmiyor. Kaygılı olduğumda kalkıp yerimden evin içinde hızlı hızlı yürüyorum oraya buraya duramıyorum yerimde kendime anlam veremiyorum. Oturduğum yerde kalamıyorum bir sorun olduğunda dünyanın sonu gelmiş gibi sanki evin için oradan oraya hızlı hızlı yürüyüp kendi kafamda o an birine bir şey mi söylenecek onu kafamda tekrar ediyorum veya o olayı düşünüyorum nasıl içinden çıkacağım diye mide yanması geçiriyorum o an ve bazen kusuyorum 1 saat 2 saat evin içinde böyle yürüdüğümü bilirim ve bu işte başıma gelirse ne yapacağım diye korkuyorum.
Veya çalışırken kötü bir şey olursa ve ben bunları yaşarsam işe gidemem diye korkuyorum çünkü daha önce bu sebepten işimi bıraktım annem sürekli iş konularını açıyor üsteliyor nasihat verip duruyor boş oturma vs benim iyice kaygılarım atıyor o an yatağıma gidip napacağım ne olacak diye düşünüyorum sakin bir zihin sakin bir kişiliklere çok özeniyorum. Çünkü eğer öyle olabilseydim potansiyelim çok üstüne çıkabilirdim. Kendime güvenirdim böylesine kırılgan hiçbir durumu yönetemeyen bir hayatı yaşamak çok yorucu.
Bu hayatı kaygılarım yönetiyor resmen. Bazen deli cesaretiyle bazı olayların içine atlıyorum yanımda destek olanlarım varsa kendime güvenip bir şeyler yapıyorum ama artık yalnızım ailem var sadece hayatımda. Üst üste çok şey yaşadım daha da zorlaştı her şey benim için ve kaygılarınla barışmak istiyorum. bu kadar detaylı yazmamın sebebi terapiye ayıracak bütçem yok kitaplar okuyorum araştırıyorum ama olmuyor söylediğiniz her kelime benim için çok kıymetli
Bu soru 19 Şubat 2025 08:47 tarihinde Klinik Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar. Kaygının yaşamınızdaki rolünü anlayabiliyorum. Paylaştıklarınız, yaşadığınız süreçlerin ne kadar karmaşık olduğunu gösteriyor ve bu duygularla başa çıkmanın oldukça zorlayıcı olabileceğini söyleyebilirim.
Öncelikle, lise yıllarınızdaki deneyimlerinizin sorununuzun başlangıcı olduğunu söylüyorsunuz, ergenlik süreci benliğimizi keşfetmeye çalıştığımız bir dönemdir ve bu süreçte yalnız bırakıldığınızı, akademik sıkıntılar yaşadığınızı ve yaşamınızın diğer alanlarında da birçok sorun yaşamış olduğunuzu anlayabiliyorum, öncelikle bu yaşadıklarınız benlik algınızı zedelemiş olabilir. Ben sevilmeyecek biriyim, başarısız biriyim gibi düşüncelere kapılıyor olabilirsiniz. Bu düşünceler sürekli tetikte kalmanızı sağlar, yeni biriyle tanıştığınızda, yeni bir başlangıç yaptığınızda insanlar beni sevecekler mi? başarılı olabilecek miyim? gibi sorular nedeniyle kendinizi rahatlatamazsınız. Öncelikle kendinizi nasıl gördüğünüzü “benlik algınızı” anlayamaya çalışın: Geçmişte yaşadıklarınız için kendinizi suçlamak yerine kendinize karşı şefkatli olmalısınız, 10.sınıfa giden haliniz onları yaşadı ve başa çıkmakta zorlandı, eminim nasıl başa çıkabileceğini bilebilseydi o kadar kötü hissetmeyecekti. Şimdi o zamanlardaki halinizi affetme ve onu anlama vakti, geçmişte değil de bugünde yaşama vakti.
Duygusal ve fiziksel belirtilerle başa çıkmanın ne kadar yıpratıcı olabileceğini anlıyorum. bu zihin ve beden etkileşimi sonucunda ortaya çıkar ve bir döngü haline gelebilir.
Yeni bir işe başlama düşüncesi ve bunun getirdiği sosyal etkileşimler, geçmişte yaşadığınız tecrübeler ışığında kaygı yaratıyor olabilir. Birçok kişi, kendini yeni ortamlara adapte ederken benzer duygusal ve fiziksel tepkiler yaşıyor. Bu durumda yapabileceğiniz en önemli şey kaygının sizi yönetmesine izin vermemektir. Peki bunu nasıl yapabilirsiniz.
Kolay olmadığını söyleyebilirim, ancak doğru yöntemlerle kaygıyı yönetebilirsiniz. Öncelikle herkesin belli zamanlarda kaygı yaşadığını söyleyebilirim ancak önemli olan kaygıyı kontrol edebilmektir. Bunu yapabilmek zihinde zordur, şu an size yeni başlangıçlardan korkmayın ve endişelenmeyin desem bunu ne kadar başarabilirsiniz? Eminim bunu kendinize birçok kere söylemişsinizdir, muhtemelen zihninizdeki olumsuz senaryolardan kaynaklı endişelenmeye devam edersiniz, peki düşünceyi değiştiremiyorsak ne yapabiliriz?
Davranış değişikliği: kaçındığınız durumlarla yüzleşmek zorlayıcı ancak gereklidir. Düşüncelerinizi değiştirmek için ve düşünceleriniz değiştiğinde duygularınızın değişmesi için davranışlarınızı değiştirmelisiniz. Kaçındığınız durumların içine girmelisiniz, yeni bir işe girmek, yeni insanlarla tanışmak veya yeni bir ilişkiye başlamak gibi. Burada bir kağıt kalem alın ve bunları yaşarsanız yaşanacak “en iyi ihtimalleri” ve “en kötü ihtimalleri” yazın, her iki ihtimal de gerçekleşmesi en düşük ihtimallerdir. Olasılığı yüksek senaryoda işe başlarsınız, sorunlar olsa da devam edebilir ve artık devam etmek istemediğinizde de o işten ayrılabilirsiniz.
Gelecekte yaşayabileceğiniz olası durumlarla ilgili senaryoları kafanızda canlandırmak, kaygının en sık rastlanan belirtilerinden biridir. Ancak, bu düşüncelerin her zaman gerçeği yansıtmadığını kabul etmek önemlidir. Bu düşünceler yerine, daha olumlu ve gerçekçi senaryolar geliştirmeyi deneyebilirsiniz.
Ev içinde hızlı hızlı yürüdüğünüzü ve yalnız kaldığınızda bu durumun arttığını belirtmişsin. Bu tür fiziksel hareketler, kaygı belirtisidir. bu duygularla başa çıkmak için başka yöntemler de geliştirebilirsin. Örneğin, derin nefes alma teknikleri veya meditasyon gibi gevşeme egzersizleri, zihnini ve bedenini sakinleştirmede yardımcı olabilir. YouTube üzerinden Mindfulness kanalındaki egzersizlere bakabilirsiniz. Ayrıca, düşüncelerinizi düzenlemek için günlük tutmak da duygularınızı anlamana ve kontrol etmenize yardımcı olabilir.
Son olarak, kaygıları yönetebilmek zaman alabilir. Küçük adımlar atarak, kendinize karşı sabırlı olmalısınız. Yaşamda tek başımıza mücadele edemediğimiz zamanlar vardır, yalnız olmadığınızı bilmenizi isterim, bu noktada bir uzman desteğiyle yürümek elbette önemlidir, ücretsiz destek alabileceğiniz kurumları araştırmanızı öneririm.
Sevgiler.
Teşekkür ederiiim
