• Anasayfa
  • Sorular
  • Kayınvalidemin çok yalan söylemesi ile nasıl başa çıkarım?
Aile

Kayınvalidemin çok yalan söylemesi ile nasıl başa çıkarım?

Gizli Kullanıcı28 Kasım 2024 23:11

Merhabalar Kayinvalidem cok yalan soyleyen bir insan . Benim evime gelmiyor , geldim kapiyi acmadi diyor. Aramiyor, aradim açmiyor telefonlarimi diyor. Gittigi yerlerde beni elestiriyor arkamdan dedikodumu yapiyor ve benim kulagima geliyor soyledigi seyler . Söylediğini yalanlari kanitliyorum ama arama kayitlarindan evin kamerasindan ama malesef eşim kayinababam eşimin 3 kiz kardesi tabiki annelerinin yaninda olamyi tercih ediyorlar . Ve hepsi benimle zıtlaşiyor kayinvalidem yuzunden . Esim cok uzuluyor ama haklisin ama saygini bozma git gelsinler her zmman gorus diyor bana. Suan eşim yurtdisinda 2 yil oldu gideli . Kisacasi ben Suan yalanlariyla baş edemedigim icin uzak kalmayi tercih ettim artik gorusmuyorum ama esimle aramda sorun oluyor gorusmemek ne yapmam gerekiyor . Simdiden tesekkur ederim .

Bu soru 30 Kasım 2024 17:26 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız durumda kayınvalidenizin yalan söylemesi ve çevrenizle ilişkinizi zorlaştırmasının oldukça yorucu bir süreç olduğunu anlıyorum. Hem kendinizi koruma hem de eşinizle olan ilişkinizi dengeleme çabanız anlaşılır. Bu durumda birlikte birkaç adıma bakmak isterim.

Kayınvalidenizin yalan söyleme alışkanlığının büyük olasılıkla onun kişisel geçmişi, inançları ve sorunlarından kaynaklandığını fark edin. Bu, onun davranışlarını kişisel bir saldırı olarak algılamamanızı sağlayabilir. Bu tür tutumları değiştirmek sizin elinizde olmayabilir, ancak bu davranışlara nasıl tepki vereceğinizi kontrol edebilirsiniz.

Aynı zamanda kendinize hatırlatmanızı istediğimiz cümleler olacak. “Onun söyledikleri benim gerçeğimi değiştirmez.” “Bu, onun sorumluluğunda olan bir davranış.” bu tarz cümleleri sürekli olarak kendinize söylemenizde fayda var sevgili danışanım.

Eşinizle olan iletişiminizi güçlendirmelisiniz. Eşinizin yurtdışında olması, bu süreci yönetmeyi daha zor hale getirebilir. Ancak, onunla yapıcı bir şekilde konuşmak önemlidir. Duygularınızı ve sınırlarınızı şu şekilde ifade edebilirsiniz. “Kayınvalidemin söyledikleri beni gerçekten çok yoruyor. Sürekli kendimi savunmak ve kanıtlamak zorunda kalıyorum. Bu beni yıprattığı için mesafeli olmayı tercih ettim.”

Aynı zamanda onu anladığınızı da ifade edebilirsiniz. “Senin üzülmeni istemiyorum. Annenle ilişkimde saygılı olmaya çalışıyorum ama kendimi korumam da gerekiyor.”

Birlikte bir çözüm yolu aramaya dair şunları söyleyebilirsiniz. “Sence bu durumu hem beni hem de seni üzmeden nasıl çözebiliriz? Görüşmek yerine daha mesafeli ama saygılı bir ilişki nasıl kurabiliriz?”

Kayınvalidenizle aranıza mesafe koymanız, saygınızı bozduğunuz anlamına gelmez. Kendinizi korumak için attığınız bu adımı şu şekilde çerçeveleyebilirsiniz: Görüşmek yerine telefonla ya da kısa mesajla iletişim kurmayı tercih edebilirsiniz.Duygusal ve fiziksel mesafeyi korurken, eşinize bu konuda destekleyici bir dil kullanabilirsiniz.

Yalanlarını sürekli kanıtlamak sizi daha fazla strese sokabilir ve sorunu çözmek yerine çatışmayı artırabilir. Bunun yerine, kendinizi kanıtlama ihtiyacı duymadan şu şekilde bir yaklaşım geliştirebilirsiniz: “Bu konuda seninle aynı fikirde değilim, ama konuşmaya devam edebiliriz.” ya da “Söylediklerinin gerçek olmadığını düşünüyorum, ama bu konuda tartışmak istemiyorum.” gibi cümleler kullanabilirsiniz.

Kanıt sunmak yerine kendi duruşunuzu net bir şekilde ifade etmek, enerji kaybınızı da azaltabilir.

Kayınvalidenizle olan ilişkiyi sınırlamalısınız. Burada net ifadeler kullanmak önemlidir. Görüşmeler sırasında kendinizi rahatsız hissettiğinizde, nazik ama kararlı bir şekilde sınırlarınızı belirleyin. “Hakkımda yanlış şeyler söylenmesi beni üzüyor. Bunu konuşarak çözmek isterim.”

Eğer mümkünse, birlikte daha nötr konular üzerine konuşarak çatışmayı azaltabilirsiniz. Kayınvalidenizle tamamen kopmak yerine, iletişimi kısa ve kontrollü tutabilirsiniz.

Eşinizin “git-görüş” demesi onun denge kurmaya çalıştığını gösteriyor. Bu noktada, eşinize şunları hatırlatabilirsiniz: “Görüşmemek benim tercihim değil, tamamen duygusal sağlığımı korumak için. Bu süreçte senin desteğin benim için çok önemli.”

“İlişkimizin zarar görmesini istemiyorum, ama kayınvalidemle ilişkimi yönetmek için biraz mesafeye ihtiyacım var.”

Bu süreçte kaygılarınızı ve öfkenizi yönetmek için kendi ihtiyaçlarınıza da odaklanın:

Size iyi gelen insanlarla vakit geçirin. Bir hobi ya da keyif aldığınız bir uğraşla meşgul olun. Gerekirse psikolog desteği alarak, yaşadığınız bu zorluğu paylaşıp birlikte çözüm yolları geliştirebilirsiniz.

Kayınvalidenizin yalanları ve bu durumun çevrenizle ilişkinizi etkilemesi, zorlayıcı bir durum. Ancak, kendinizi korumak ve eşinizle sağlıklı bir iletişim kurarak bu süreci daha yönetilebilir hale getirebilirsiniz.

Mesafeli olmak ve sınır koymak bir kopuş değil, kendinizi koruma yöntemidir. Bu süreçte eşinizin desteğini almak ve onunla ortak bir çözüm aramak da ilişkinizi güçlendirebilir.

Size bahsedeceklerim bu kadardı. Umarım size fayda sağlamışımdır. Tekrar sorularınız ve yorumlarınız için burada olacağım. Şimdilik hoşça kalın…

Sevgilerle, Psikolog İrem Bor.

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Tesekkur ederim kiymetli baktinizi ayiridiniz 🌸

1 Aralık 2024 00:09

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Ailemle aramı nasıl düzelteceğim?

Çok kötü hissediyorum kendimi. Ailem ile herhangi bir konuda konuşamıyorum. Geçmişten gelen bir olay sonucu da değil. Ailemle iletişim kuramıyorum. Onlara bir şeyler söylemek anlatmak içimi dökmek istiyorum. Ama asla yanımda olmayacaklar bunu bildiğim için anlatamıyorum. Hatta belki kızacaklar vuracaklar. Babam erkek arkadaş konusunda çok eski kafalı. Okulda verilen ödevleri erkek arkadaşım ile yapacağım diyemiyorum çünkü anlatacak gücüm yok. Anlamayacak kızacak bağıracak. Yurtta kalıyorum arayıp konuşmak o kadar yük gibi geliyor ki kendimi çok yalnız hissediyorum. Onlarla konuştuktan sonra istemsizce ağlıyorum. Ve kendimi çok eksik hissediyorum. Kafamı toparlayamıyorum. Ve bu aile eksikliğimi birileriyle doldurmaya çalışıyorum. Birilerinin sevgisine ihtiyaç duyuyorum. Biri de beni düşünsün anlasın istiyorum. Hiç konuşmamam gereken kişilerle konuşmaya çalışıyorum onlardan sevgi umuyorum. O kadar eksiğim ki biri de beni sevsin diye yapmadığım şey kalmıyor. Ve asla kimse sevmiyor. Hoşlandığım kişiler hep reddediyor yalnız ve eksik hissediyorum. Onları arayıp nasılsınız diyemiyorum o kadar bile yakınlık hissetmiyorum. En çok da bu acı veriyor. Çok acı veriyor hem de hayatıma yansıyor. Normal insanlar gibi günümü anlatmak istiyorum. Bende anne bak şöyle oldu baba bak bunu yaptık ettik demek istiyorum. Çok mu şey istiyorum. Onlar hep aile olmayı para ve ihtiyaçlar zannettiler. Özel okula gönderdiler yıllarca dışlandım. Kızım orda nasıl gidiyor diye sormadılar.