Kendi hayatıma nasıl odaklanabilirim?
kendim için ve kendi hayatımla ilgili herhangi bir şey için içimden bişey yapmak gelmiyor. Yani artık kendi mutululuğum benim için çok da önemli değil sanki. Hayatımın merkezinde ben yokum. Ve bu durum çok canımı sıkıyor ama yinede karşı koyamıyorum. Kendimden önce hep başkalarını tutuyorum. Hayattan da bir beklentim hevesim kalmadı açıkçası. Üniversiteden sonra uzun süren bir atanma iş bulma sürecim oldu ve çok olumlu sonuçlanmadı. Belki bunlar da bir etken. Yani kendimi oldukça yalnız hissediyorum. Ve genel olarak hep suçlayıcı. Ailemden biri bende bir şey istesin düşünmeden üşenmeden yapıyorum hatta birisi için bir şey yapmak beni mutlu ediyor. Ama kendime gelince aynı şevk ve istekle hayatıma yön verecek gücü, motivasyonu bulamıyorum. Evet kendi hayatımı bir düzene koymam lazım ama yapamıyorum yani içimde bir umut , istek yok sanki. Hayata karşı heyecanımı , hevesimi ve umudumu kaybettim
Bu soru 24 Kasım 2024 12:28 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar sevgili danışan, yaşadıklarınızın sizi yorduğunu ve hayattan zevk alma noktasında zorlandığınızı anlıyorum. Kendinizi geri plana atmanız, başkalarını sürekli önceliklendirmeniz ve hayata karşı umutsuz hissetmeniz, zamanla motivasyonunuzu daha da düşürüyor olabilir. Bu noktada birkaç adımla ilerlemenize yardımcı olmaya çalışacağım, birlikte bakalım.
Öncelikle kendi hayatınızın merkezine kendinizi almanız için;
Küçük başlangıçlar yapmalıyız, şu an hayatınıza dair büyük değişiklikler yapmak korkutucu gelebilir, ancak küçük adımlarla ilerlemek daha rahat bir yol sunar.
Örneğin:
Sabahları sadece 5-10 dakika kendinizle baş başa kalabileceğiniz bir zaman diliminiz olsun.
Günlük bir kahve içme, kısa bir yürüyüş gibi küçük ama keyifli rutinler oluşturun.
“Hayır” demeyi öğrenmeliyiz, başkalarını memnun etmeye alışmış biri olarak, “hayır” demek zor gelebilir. Ancak, kendinizi önceliklendirebilmek için bu adımı atmanız şart gözüküyor. Küçük konularda “Hayır, şu an yapamam” diyerek pratik yapmaya başlayabilirsiniz. Biri size bir şey uzattığında hayır, teşekkür ederim cevabı minik ama başlangıçtır.
Hedefleri ve beklentileri tekrar gözden geçirelim. Kendimize yapabileceğimiz gerçekçi ve küçük hedefler belirleyelim. Kendinize çok büyük hedefler koymak yerine, kolayca başarabileceğiniz küçük hedeflerle başlayın. Örneğin:
Her gün 15 dakika sevdiğiniz bir şeyi yapmak.
Haftada bir kez kendinize vakit ayıracağınız bir aktivite planlamak.
Hedeflerinizi yazmayı da deneyebilirsiniz. Yazılı hedefler hem sizi motive eder hem de nerede olduğunuzu görmenizi sağlar. Hedeflerinizi yazarken, “neden” yaptığınızı da eklemeyi unutmayın (örneğin: “Kendime daha iyi bakmak için sabah 10 dakika yürüyüş yapacağım.”)
Kendinize alan açmanız çok önemlidir. Şefkati kendinize gösterin. Başkalarına gösterdiğiniz özeni ve anlayışı, kendinize de göstermeye çalışın. Hayattan beklentisiz hissetmek, bazen bir tükenmişlik belirtisi olabilir. Şu an hissettiklerinizi kabul ederek başlamak, onları değiştirme yolunda ilk adımdır.
Duygularınızı yazabilirsiniz. Hislerinizi yazmak, hem kendinizi anlamanıza hem de üzerinizdeki yükü biraz hafifletmenize yardımcı olabilir. Şöyle yazmaya başlayabilirsiniz: “Bugün hissettiklerim…” “Kendimle ilgili en çok değiştirmek istediğim şey…” bu gibi örnek kalıpları yazmak iyi gelebilir.
Yalnızlık, insanı hayattan koparan en önemli hislerden biri olabilir. Kendinizi rahat hissedeceğiniz bir çevreye katılmayı deneyin. Bu bir kurs, bir etkinlik ya da bir topluluk olabilir.
Aileniz ve arkadaşlarınızla ilişkilerinizi daha derinleştirmek için anlamlı sohbetler başlatmayı deneyebilirsiniz. Sadece başkalarını memnun etmeye değil, gerçekten bağ kurmaya odaklanın.
Hayatı yeniden keşfetmek için büyük hedefler yerine, küçük mutluluklara odaklanmak daha faydalı olabilir. Bir yağmuru izlemek, sevdiğiniz bir kitabı okumak, güzel bir yemek yapmak gibi basit şeylere yönelin.
Daha önce yapmaktan keyif aldığınız ya da hep denemek istediğiniz bir hobiyi deneyebilirsiniz. Bu, kendinize dair hislerinizi güçlendirir.
Umut kaybı ve motivasyonsuzluk hissi bir süre sonra sağlığınızı etkileyebilir. Bu süreçte destek almayı gerektirdiğini düşünebilirsiniz. Yaşamdan yeniden keyif almanıza yardımcı olabilir.
Şu an hissettiğiniz bu durağanlık, hayatınızın bir dönemine özgü olabilir. Bu duyguların geçici olduğunu hatırlayın. Kendinize nazik davranarak ve küçük adımlarla başlayarak, hayata dair heyecanınızı yeniden keşfedebilirsiniz. En önemlisi, bu süreçte kendinizi suçlamayın. Herkesin motivasyonsuz hissettiği dönemler olabilir ve bu sizin “başarısız” olduğunuz anlamına gelmez.
Unutmayın: Küçük adımlar büyük değişimlerin habercisi olabilir. Sizlere yardımcı olabilmek çok değerli, tekrar olursa sorularınız ve yorumlarınız için burada olacağım. Hoşça kalın…
Sevgiler, Psikolog İrem Bor.