Psikoloji

Kendimi, kendime yabancı hissediyorum

Gizli Kullanıcı3 Temmuz 2024 10:30

Kendime yabancı hissediyorum, verdiğim kararlar veya günlük yaptığım işlerde sanki ben yapmıyormuşum gibi yaşamı bile hissetmiyorum ve sürekli her şeyi sorguluyorum yaşıyor muyum bu benim elim mi şu an hayatta mıyız vs vs gibi sorgulamalar hep kafamda dönüyor sürekli dua etmeye odaklanıp kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum daha öncede böyle hissettiğim oldu panik atak yaşadığımda oldu psikoloğa gitmiştim zamanında düzelmiştim ama yine aynı şikayetleri hissediyorum

Bu soru 6 Temmuz 2024 08:51 tarihinde Psikolog Merve Nur Sekmen tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

merhaba sevgili danışan,

Hayatta zorlayıcı deneyimlere maruz kaldığımızda ve bu zorlayıcı deneyimlere maruz kalmaya devam ettiğimizde vücudumuz seyrinde giden savunma mekanizmaların yeterli gelmediğini düşünebilir ve başka bir savunma mekanizmasına geçebilir. Yoğun stresör altında kaldığında bu gerçekleşebilir. Kelime anlamı olarak ‘dağılma, ayrılma, bölünme, çözülme ve kopma’ anlamlarına hizmet eden dissosiyasyon, bir baş etme yöntemi amacıyla günlük yaşamda birçok insanın deneyimlediği uyum davranışını aktifleştiren bir durumdur. Disosiyasyon günlük yaşamda  stresle karşılaşıldığında, artık baş etme etkisinin yetersiz kaldığı durumlarda kişilerin kullandığı bir baş etme yetisidir ve düşünsel veya eylemsel aşamalardan ayrışma veya çözülme olarak tarif edilir.


Ayrıca dualarla da baş edebildiğinizi söylemişsiniz, bu da etkili bir baş etme yöntemidir. Bunun için ayrıca tebrik ederim.


Anksiyeteye bağlı da çıkabilen disosiyasyonun başka bağlamları da olabilir. Psikoterapi bunun için yardımcı olabilir. Mindfulness çalışmaları da kendi bedeninizin farkındalığını artırmak için işe yarayan yöntemlerden olabilir. Daha çok anda kalabilmeniz için günlük aktivitelerinizin içine koyabileceğiniz egzersizler yaratabilirsiniz. Örneğin, yemek yerken bütün duyu organlarınızı harekete geçirmek: tadarken yemeğin içinde bulunan baharatları saymanız, tadının ekşi mi tatlı mı tuzlu mu olduğunuzu zihninizden geçirmeniz veya bunu sesli bir şekilde söylemeniz; gözlerinizle yemekte hangi şekillerin olduğunu düşünmeniz ya da söylemeniz (örneğin patatesler yuvarlak doğranmış), kokusunun nasıl olduğunu hissetmeniz; dokusunun nasıl olduğunu hissetmeniz (sert mi yumuşak mı, pütürlü mü pürüzsüz mü gibi).

Ayrıca bir başka egzersiz de bulaşıkları yıkıyorsanız, dişlerinizi fırçalıyorsanız kendi içinizden şu anda bulaşıkları yıkıyorum, önce tabakları yıkadım, ardından bardakları ya da şu anda dişlerimi fırçalıyorum önce arka dişlerimi sonra yavaşça ön dişlerimi gibi içsel konuşmalarınızla anda olduğunuzu belirten ifadelerle mindfulness çalışmaları yapabilirsiniz.


Yukarıda disosiyasyondan belirttiğim gibi kesinliğinden ve doğruluğundan emin olmadığımı da belirtmeliyim. Burada kısıtlı kelimelerle sorularınızı yanıtlama fırsatı ediniyoruz fakat derinlemesine anlamak, anlamlandırmak ve problemlerinize seçenek sunmak, ışık tutmak terapinin işidir. Eğer destek almak isterseniz, bizlerden ya da dilediğiniz terapistten destek alabilirsiniz...


Sevgiler...



Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Cimri, açgözlü insanlar eskiden bir sıkıntı yaşadığı için mi böyleler?

Çocukken okul defterlerimin boş sayfalarini çıkarıp kağıt gerek olunca kullanırdım sonrakı seneye kalemlerim eşyalarım hep cikardi diger seneye cocukluktada aslında babam eşyalarımı iyi alırdı okula giderken en iyisi olmasına dikkat ederdi ama tamamen benim istediğim şekilde olmadı liseden sonra marka falan istedim ergenlikte istediğim gibi giyemedim ,Çok şık kiyafet giyinme düşkünlüğüm var (hep başkalarina imreniyorum herseyde)Ayrıca bir iki oyuncagimda duruyor 32 yaşındayım çalışmıyorum , para birikimini severim ama belli birikimim yok, 8 yıldır evliyim 8 yıldır borç old için istediğim pek olmadı ,evlenme öncesinde de harcligimida biriktirirdim genel olarak çok işe yarayan boş olmayan altın vs şeyler almayı tercih ederim huy olarak yani çabuk yenip biten çar cur olacak şeylere harcayamiyorum . Özümde kendi farkindaligimi severim kötü huyum da old bilerek kabul ederim hatalarımı, niye bu kadar cimriyim ben bir şeyimi kıyıp atamam, küçükken babaannem diğer torunlarına daha güzel şekerler ve güzel değişik çok oyuncak getirirdi yurt dışından bizde beraber yaşadığımız halde abimle bana ya bir tane yada hiç vermezdi, sevmezlerdi diğer torunlarına gıptayla bakardık abimle dislarlardi bizi, çok beddua ediyorum onlara ve bana haksızlık edenlere, çocukken annem babam biraz cahillikten mıdır nedir hiç oturup sohbet etmezlerdi öyle ilgi falan çok gostermezlerdi bize ben şuan çok çok çok konuşuyorum , abimde hiç konusmuyor tamtersi. Cevabınız için şimdiden Teşekkürler 🌺