Psikoloji

Kendimi sevmekte zorlanıyorum

Gizli Kullanıcı29 Temmuz 2024 20:34

Bazen içim o kadar sıkılıyor ki her şeye fazla tepki veriyormuşum gibi hissediyorum. Bugün kendime bakarken tiksindim kendimden seni kim ciddiye alsın sen kendine saygı duyamıyorsun dedim, öyle de gerçekten sevemiyorum kendimi kimsede beni ciddiye almıyor. En son akıllarına gelen kişi ben oluyorum. Ama hata bende yine çünkü buna ben fırsat verdim. Bana fikrim sorulduğunda acıkça fikrimi belirtmedim.

Herkes için ensesine vur lokmasını al dedikleri kişi ben oldum bir süre sonra bende kendime olan saygımı yitirdim hep kendimde suç aradım. Öfke krizleri geçirdim kendime zarar verdim. Ben sevmek istiyorum kendimi, güçlü olmak istiyorum. İzinden gittiğim bir kadın var onun gibi olmak istiyorum. Ama en temelde kendimi değiştirmem gerekiyor, biliyorum uzun bir süreç çok yoruluyorum bazen...

Bu soru 31 Temmuz 2024 13:18 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba, insanlar tarafından göz ardı edildiğinizden ve bundan oldukça rahatsız olduğunuzdan bahsediyorsunuz. Burada kendinizle ilgili de oldukça olumsuz yargılarda bulunduğunuzu görüyorum, öncelikle buradan başlayabiliriz. Kendimizle ilgili düşüncelerimizin temelinde benlik algımız yatar. çocuklukta ebeveynlerimizin bize karşı davranışlarından / aldığımız rol modellerden etkilenerek bir benlik oluşturmaya çalışırız, ergenlikte ise bu benlik algısı değişmeye çok açıktır. Benlik algısı en temel düşünceleri içerir; örneğin: ben iyi biriyim, ben kötü biriyim, ben çirkinim, ben tembelim, ben sevilmez biriyim….. Dışarıdaki dünyayı yorumlarken benlik algımız devreye girer. Bir örnek üzerinden gidersek: arkadaş ortamında ortaya bir fikir atıldığını düşünelim. Ve sen de bu fikre katılıp/katılmadığını belirtmedin.

Akla gelen olumsuz otomatik düşünceler:fikrimi belirtmedim zaten insanlar fikrimi önemsemeyecekler, fikrim önemli değil.

Böyle düşünmenin altında senin benlik algın yatar. Eğer ben değersizim, ben önemsizim gibi kendinle ilgili düşük benlik algın varsa olayları çarpıtarak yorumlayabilirsin, burada temelde kendinle ilgili düşüncelerine yönelerek iyi olduğun tarafları/başarılı olduğun özelliklere yoğunlaşabilirsiniz. Herkesin zaman zaman kendisiyle ilgili olumsuz yargıları olabilir ancak eğer bu kalıplaşmışsa değişmesi zordur, değişmesi için kendini fark etmen gerekiyor, varlığının biricikliğini, herkes kadar değerli olduğunu, öncelikle kendine yetebilmeyi öğrenmen gereklidir. Benlik algın değişirse ne mi olur?

olay yine aynı kalsın: arkadaş ortamında ortaya bir fikir atıldı ve sen de bu fikre katılıp/katılmadığını belirtmedin.

alternatif düşünce ?? kararsız olabilirim, diğer insanlarda ortaya atılan fikrin benim için önemli olmadığını düşündüğü için bana sormuyor olabilirler, fikir belirtmeyen yalnızca ben miyim ? başka fikir belirtmeyen biri olduğunda onun düşüncelerinin değersiz olduğunu düşünmem o yüzden benimle ilgili de böyle düşünmelerine gerek yok, neden fikir belirtmediğimi açıklayabilirim.

Fark etmediğini istediğim şey olayları/kişileri kendi düşüncelerimizi referans alarak yorumlayabiliriz, olay aynıydı ancak sende yarattığı algı bambaşka oldu.

Kendinle konuşabilir, kendine mektup yazabilirsin, duygularını yakınındaki insanlarla paylaşmak iyi gelebilir.

iyi günler dilerim.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Bu kötü düşüncelerden nasıl kurtulabilirim?

Merhaba ben 25 yaşındayım içimde ki şeyleri anlatamıyorum yada anlatırken güçlük çekiyorum birilerine zaten kimsenin beni anladığını da düşünmüyorum. Ben kendimi ilk defa bu kadar yorgun ve çaresiz hissediyorum kendimi sürekli bişeyler düşünürken buluyorum . Kendime ve en yakınlarıma hep kötü bişey olacakmış gibi kafamda kötü kötü senaryolar kuruyorum engelleyemiyorum kendimi. Güzel bişey düşünürken yada hayal ederken sonra ya şöyle kötü bişey olursa diyerek kötü şeyler düşünmeye başlıyorum hemen . Kafamı toparlayamiyorum bişeye odaklanamıyorum uyuyamıyorum çoğu geceleri bu düşünceler yüzünden beni çok fazla yoruyor herşeyin farkındayım ama engelleyemiyorum kendimi geleceğim hakkında hiç güzel bişey düşünemiyorum çalışmıyorum işsizim gelecek kaygım da var biseyler için çabalıyorum ama hep başarısız oluyorum bunlarda tetikliyor ruh halimi . 3 yıl önce babamı kaybettim evet çok zor zamanlar geçirdim bir şekilde alışmaya çalıştım zaten ama içimde ukte kalan o kadar şey var ki hepsi onunla gitti ama daha sonra toparladım atlatmasi zor oldu . Yaklaşık son beş aydır kafamın içinde biseyler var kötü düşünmemi sağlayan kurtulamıyorum susuturamiyorum içimde ki düşünceleri ne yaptiysam olmuyor çarpıntım oluyor bunlardan kaynaklı bana yada yakınlarıma kötü bişey olucakmis gibi düşünceler beliriyor hemen aklımda .