Kızım söz dinlemiyor

Merhaba,

Probleminizi tanımlayıp destek almak adına soru sorma cesaretinde bulunduğunuz için teşekkür ederim. Çocuktur olur böyle, yapar sonra unutur, büyüyene kadar bekleyelim demek yerine her ebeveynin fark etmesi gereken en önemli şey çocukluk döneminin hafife alınacak bir dönem olmadığıdır.Şimdiki yetişkinliğimizin nasıl olduğu ve olacağı çocukluk döneminden oluşmaya başlamaktır. Yetişkin olabiliriz ama bizlerde çocuktuk,çocuklarımızda geleceğin yetişkinleri bunu unutmadan çocuklarını yetiştirebilen ebevenynleri çocukları büyüyüp yetişkin olduklarında yemyeşil filizlenmiş bir birey karşılayabilir. İlk öncelikle çocuğunuz bu duygudurumunu anlamanız için olasılıkları bir göz önüne alalım ve sonrasında neler yapılabilir birlikte bakalım.

3 yaşına kadar evin biricik çocuğu,tek ilgi odağı olan, anne babasını kimseyle paylaşma ihtiyacı duymayan hatta evdeki odasını eşyalarını oyuncaklarını evdeki konumunu kimse ile bölüşmeyen o iken üç yılın ardından tüm ilgiyi,odağı,sevgiyi,sahip olduğu anne babayı alacağını düşündüğü ve hatta gördüğü biri eve geldi ve bunun yarattığı stresi ve duygusal karmaşayı çözmekte zorlandığı için yoğun kaygıları sonucu bunu ağlama krizleri ile çözebileceğini düşündü.

Kaybettiğini düşündüğü ilgiyi elde edebilmek için size kendisini gösterme çabasına girerek , ağlama davranışı ile dikkatinizi çekebileceğini fark etti ve bunu yerli yersiz kullanmaya başladı.

Eve gelen küçük bebeği gözlemlemeye başladığında acıktığında ağlayan, uyumak istediğinde ağlayan ve hatta annesini yanında görmek isteyen bebeğin ağladığını gördü ve bunun işe yarayacağını düşünerek küçük kardeşinin bu davranışını akıllıca bulup kopyalamaya başladı.

Sergilenen davranışı ve sonucunda oluşan davranış probleminii düşünüp saydığımız lihtimallleri ve daha sayılabillecek bunun gibi birçok ihtimali listeleme yapmaya başladığımızda her birini mantıklı bir zemine otutturabildiğinizi fark edip empati kurmaya başladığınızı fark edeceksiniz. Bir kardeş kıskançlığı durumu ile karşı karşyasınız ve inanın bu kardeşi olan herkes için yaşanılmış bir süreçtir burada önemli olan bu riskli süreci olabildiğince sağlıklı ve verimli atlatabilmektir.Kışkançlık her yaş grubunda doğal olan bir duygudur,insan doğasında bulunur ancak bazı durumlarda hayatın işleyişini ve kalitesini bozacak bir hal alabilir bu durumda müdahale etmek önemlidir.Aksi durumda regresyon (bebeksi davranışlara geri dönüş )alt ıslatma,parmak emme,bebeksi konuşma ortaya çıkabilir.Uyku düzeni bozulabilir,tırnak yeme. kekeleme, içe kapnma ya da aşırı agresyon , ağlama krizleri görülebilir.

Bu gibi problemler gözlemlendiğinde bir uzmandan destek almak işe yarayabilir. Çocuklarda sık kullanılan Oyun Terapisi sayesinde ebeveyn-psikolog iş birliği içerisinde ilerleme ve gelişme kaydedilebilir.Neler yapabilirisiniz bir bakalım ;

Seanslarda çocuklara anlaşıldıklarını hissettirecek, duygularını tanımasına izin verecek yargılamadan letişim kurabileceğimiz bir iletişim yolu olan aynalamayı sık kullanırız .Burada çocuğa ayna tutuyormuş gibi ''Seninle daha çok ilgilenmemi istiyorsun, bu yüzden öfkelisin seni anlıyorum'' gibi cümlelelere sık yer verebilirisiniz .

Ona kardeşi hakkında fikirlerini sorarak(söylediklerinine kızılmamalı,yargılandığını hissetmemeli), onu dinlemeniz ve duygularını fark etmesini sağlamanız duygu karmaşasında ona yardım etmenizi kolaylaştırır ve öfkesinin şiddetini azaltabilir.

Bu süreçte kıyaslama barındıran cümleleri tercih etmeyelim. (kardeşin senden daha akıllı bak ağlamıyor.)

Küçük kardeş ile geçirilen vakitte onu da muhakkak dahil edin, ona da görevler ve sorumluluklar verin. Dışlanmış hissetmek yerine sürecin bir parçası olduğunu hisssetsin.

Bebek gelmeden önce çocuğunuz ile sık sık yaptığıız rutinleri atlamayın yoksa bunun bebek yüzünden aksadığını düşünebilir ve öfke duyabilir.

Onunla oyun oynarken minik insan oyuncakları ya da kuklalar yolu ile bir oyun kurabilir. Oyuncaklar üzerinden size neler söyleyebileceğini duyabilirsiniz.

Her zaman dengeli ve sabırlı, anladığınızı bellii ettiğiniz , onunla boy seviyesine inerek göz teması kurarak bol iletişim sağladığınız bir ilişkide çözülmeyecek bir problem değil içiniz rahat olsun.

Sizin de psikolojik ve fiziksel iyi oluşunuz bu süreçte oldukça önemli eşinizden destek isteme konusunda çekinmeyin aileniz için iyi bir ekip çalışması diliyorum .Umarım yardımcı olmuşumdur.

Musmutlu ve Sevgilerle kalman dileğiyle

Psikolog Nuray Halaç