Aile

Kocamın evinde istenmeyen gelin oldum

Gizli Kullanıcı3 Ocak 2025 22:21

6 aydır evliyim çalıştığım eski bi işten arkadaş edinmiştim ablam gibiydi görümcem oluyo şu an bana erkek kardeşini ayarladı evlendik aynı evde yaşıyorduk kaynanam kayınbabam eltim kaynım kayınbabam çok ilgisizde bana ve eşime karşı kaynanam beni ezmek için her türlü çabayı sarf ediyordu bi yemek yapmıyordum rahat bi odada uyuyamiyordum kendimize ait bi odamız bile yoktu altın alacaklardı kandırdı bizi almadılar bi kolye yedi bilezigide kocam gelinlik için sattı eltimle tartisiyorduk kayinbabam vefat etti memlekete döndük ordada tartışma çıktı gorumcemin sesi geliyordu kocama ya biz ya o dedi eşim beni babamın evine götürdü orda bi ay kaldım esimin ailesi ayrı ev istiyorsan olabilirsin dedi anlaştık kocam ev tutmasına yardımcı olması için yanına geldim şuan ayrıyız ama ne görümcem ne kaynanam benle konuşmuyorlar gorumcelerim beni sildiler esimede onu sectiğin için seni red ediyoruz demişler huzur istiyorum ne yapmalıyım

Bu soru 4 Ocak 2025 15:48 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan✨


İçtenlikle yazdığınız ve yaşadığınız zorlukları paylaştığınız için teşekkür ederim. Anlattıklarınızdan, evliliğinizin başlangıcından itibaren eşinizin ailesiyle yaşadığınız sorunların sizi oldukça yıprattığını ve duygusal olarak zorlandığınızı görüyorum. Evlilik süreci, hem iki kişi arasında bir bağ kurmayı hem de ailelerle uyum sağlamayı gerektiren bir dönemdir. Ancak, sizin durumunuzda bu sürecin oldukça karmaşık hale geldiğini ve huzurunuzu etkilediğini anlıyorum.


Öncelikle, eşinizin ailesiyle aynı evde yaşamanın getirdiği kısıtlamaların, hem sizin bireysel alanınızı hem de eşinizle olan ilişkinizi olumsuz etkilediği anlaşılıyor. Kendinize ait bir odanızın olmaması, temel ihtiyaçların karşılanmaması ve maddi zorluklar, sizin için rahatsız edici bir durum yaratmış. Bu tür koşullar, doğal olarak bireyde bir yalnızlık ve değersizlik hissine yol açabilir. Kayınvalidenizin size karşı tavırlarının da bu süreci daha zorlaştırdığını ifade etmişsiniz. Bu noktada, sizin bu duygularınızı anlamanız ve haklı olduğunuzu fark etmeniz önemli.


Eşinizin, bu süreçte size destek olmaya çalıştığını ancak ailesinin baskısıyla karşı karşıya kaldığını anlıyorum. Ailelerin evlilik üzerindeki etkisi bazen eşler arasında bir gerilim kaynağı olabilir. Bu noktada, eşinizle açık bir iletişim kurarak duygularınızı ve beklentilerinizi paylaşmanız çok önemlidir. Örneğin, “Bu süreçte senin desteğine çok ihtiyacım var ve birlikte bir çözüm bulabileceğimizi düşünüyorum” gibi bir ifadeyle, onunla daha güçlü bir bağ kurabilirsiniz. Eşinizin bu zor durumda denge sağlamaya çalıştığını anlamaya çalışmak, empati geliştirmenize yardımcı olabilir.


Ailesiyle yaşadığınız sorunlara rağmen, eşinizle birlikte bağımsız bir yaşam kurmayı düşünmeniz oldukça sağlıklı bir karar. Yeni bir ev tutma sürecinizin, ilişkinizi güçlendirmek ve dış etkilerden korunmak için önemli bir adım olacağını söyleyebilirim. Bu süreçte, eşinizle birlikte hareket etmek ve karşılıklı sorumluluklar paylaşmak, ilişkinizin sağlam temeller üzerine kurulmasına yardımcı olacaktır. Örneğin, evle ilgili kararları birlikte almak ve ortak bir yaşam alanı oluşturmak, hem sizi hem de eşinizi duygusal olarak destekleyebilir.


Kayınvalideniz ve görümcelerinizin şu anda size karşı mesafeli bir tutum sergilediklerini belirtmişsiniz. Bu durum sizi incitmiş olabilir, ancak bu tavrın sizin kişisel değerinizle ilgili olmadığını anlamaya çalışabilirsiniz. Aile dinamikleri bazen karmaşık olabilir ve bu tür tutumlar, genellikle onların kendi duygusal süreçlerinden kaynaklanabilir. Bu nedenle, onların davranışlarını kişisel bir reddediş olarak algılamamaya özen gösterebilirsiniz.


Bu süreçte kendi sınırlarınızı belirlemek ve bu sınırları korumak önemlidir. Örneğin, sizi rahatsız eden bir durumda, duygularınızı sakin bir şekilde ifade edebilirsiniz: “Bu durum beni çok etkiliyor ve sizinle bunu konuşmak istiyorum” gibi bir yaklaşım, açık bir iletişim kurmanıza yardımcı olabilir. Ancak, bu süreçte herkesin aynı şekilde düşünmesini beklemenin zor olabileceğini unutmamanız önemlidir.


Yaşadığınız bu zor dönemden duygusal olarak daha güçlü bir şekilde çıkmak için, kendinize zaman ayırmanız ve kendinizi destekleyecek aktiviteler yapmanız faydalı olabilir. Örneğin, sevdiğiniz bir hobiye yönelmek, yürüyüş yapmak veya bir yakın arkadaşınızla sohbet etmek, size iyi gelebilir. Ayrıca, duygu ve düşüncelerinizi yazıya dökmek, yaşadıklarınızı anlamlandırmanıza yardımcı olabilir. Günlük tutarak her gün hissettiklerinizi yazabilir ve bu süreçteki ilerlemenizi takip edebilirsiniz.


Eğer bu süreçte kendinizi yalnız ve çaresiz hissediyorsanız, bir uzmandan profesyonel destek almayı düşünebilirsiniz. Bir uzmanla çalışmak, yaşadığınız duygusal yükü hafifletmek ve çözüm yolları bulmak için size rehberlik edebilir. Ayrıca, eşinizle birlikte evlilik danışmanlığı gibi bir destek almayı düşünmek, ilişkinizi güçlendirmek ve bu zorlukları birlikte aşmanız için etkili bir yöntem olabilir.


Sevgili danışan, yaşadığınız bu süreç elbette zorlayıcıdır, ancak bunun geçici bir dönem olduğunu ve sabırla adımlar atarak daha huzurlu bir yaşama ulaşabileceğinizi unutmayın. Kendi mutluluğunuz ve huzurunuz için attığınız her adım, size daha güçlü bir gelecek sunacaktır.


Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz. 🌱


Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Evliliğimi nasıl düzeltebilirim?

Merhaba ; biz ankarada yaşıyoruz iş dolayısıyla memleketimiz farklı burda tek başımayım kimsem yok, eşim çok bencil biri kendinden başka kimseyi düşünmüyor. sürekli işe gidiyor gelince bir şey yapalım diyorum hep yorgun hep mutsuz istiyorki o hep yatsın hiç kimse dışarı çıkmasın o zaman mutlu olur kendi haftanın 5 günü işte ister istemez dışarda arakadaşları var konuşuyor hava alıyor ama biz kızımla haftanın 5 günü evdeyiz ve kendisi dışarı çıkmak isterse çıkarıyor bizi, çok özür dilerim ona hep ‘ biz senin evcil köpeğin gibi dışarı çıkarılmayı bekliyoruz anca evde ‘ diyorum çünkü böyle hissettiriyor. Güzel konuşmayı bilmez , romantiklik desen hiç yok, anne babaya çok düşkün bizden önce onlar gelir laf söyletmez onlarda sağ olsun 30 yaşındaki adama etmedikleri kalmaz ama kocamın sesi çıkmaz çünkü anca bize yetiyor gücü. özür dilemeyi biliyor, kendince diledim sanıyor ama yaptığı tek şey tamam ya özür dileriz uzatma işte diyo ve bundan sonra ona iyi davranmamı istiyor. Hiç ciddi konuşamıyoruz sürekli makara yapıyor benim çok ciddi yaklaştığım konuya o gülüyor dalga geçiyor hiç bir şey konuşmuyoruz sadece kendi doğruları var diğer her şey yanlış onun için hiç bir şekil de memnun olmuyor tek bildiği şey cinsellik ve ben artık dayanamıyorum evde sürekli mutsuzum burda yaşamak istemiyorum, onunla olmak istemiyorum çünkü artık çok soğudum boşanmaya yanaşmıyor hep sen haklısın ben kendimi düzelticem diyor ama yok beni geçiştiriyor sadece, kendince çabaladığını sanıyor ne yapıcağımı bilmiyorum.

Aile

Ailemle aramı nasıl düzelteceğim?

Çok kötü hissediyorum kendimi. Ailem ile herhangi bir konuda konuşamıyorum. Geçmişten gelen bir olay sonucu da değil. Ailemle iletişim kuramıyorum. Onlara bir şeyler söylemek anlatmak içimi dökmek istiyorum. Ama asla yanımda olmayacaklar bunu bildiğim için anlatamıyorum. Hatta belki kızacaklar vuracaklar. Babam erkek arkadaş konusunda çok eski kafalı. Okulda verilen ödevleri erkek arkadaşım ile yapacağım diyemiyorum çünkü anlatacak gücüm yok. Anlamayacak kızacak bağıracak. Yurtta kalıyorum arayıp konuşmak o kadar yük gibi geliyor ki kendimi çok yalnız hissediyorum. Onlarla konuştuktan sonra istemsizce ağlıyorum. Ve kendimi çok eksik hissediyorum. Kafamı toparlayamıyorum. Ve bu aile eksikliğimi birileriyle doldurmaya çalışıyorum. Birilerinin sevgisine ihtiyaç duyuyorum. Biri de beni düşünsün anlasın istiyorum. Hiç konuşmamam gereken kişilerle konuşmaya çalışıyorum onlardan sevgi umuyorum. O kadar eksiğim ki biri de beni sevsin diye yapmadığım şey kalmıyor. Ve asla kimse sevmiyor. Hoşlandığım kişiler hep reddediyor yalnız ve eksik hissediyorum. Onları arayıp nasılsınız diyemiyorum o kadar bile yakınlık hissetmiyorum. En çok da bu acı veriyor. Çok acı veriyor hem de hayatıma yansıyor. Normal insanlar gibi günümü anlatmak istiyorum. Bende anne bak şöyle oldu baba bak bunu yaptık ettik demek istiyorum. Çok mu şey istiyorum. Onlar hep aile olmayı para ve ihtiyaçlar zannettiler. Özel okula gönderdiler yıllarca dışlandım. Kızım orda nasıl gidiyor diye sormadılar.