Psikoloji

Konfor alanından çıkmak ve hayata atılmak

Gizli Kullanıcı27 Ekim 2024 13:22

Ben tek çocuğum. Öğretmenlik okudum. 1.5 ay deneyimim oldu. Fakat çok zorlandım. Eve iş getirme, evrak işi vs. Kpss daha önce derece yaptım ama su an çalışamıyorum. Aklım başka kolay işlerde özelde. Ama garantisi yok onunda. Kpss çalışmak da kolay değil zaten. Yorucu. Sonucu da muamma..Tekrar kpss adapte olmak için ne yapmalıyım? Zorlanmayı beynim kabul etmeli. Ama nasıl..? Konfordan çıkmam lazım. Ama nasıl? Yardıma ihtiyacım var. Teşekkür ederim.

Bu soru 28 Ekim 2024 09:46 tarihinde Psikolog Şimal Aleyna Hız tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, Öncelikle bu durumun ortaya çıkmasında pek çok etken olabilir. Motivasyon eksikliği, istemediğiniz ortamlarda vakit geçirmek, düzen oluşturamamak, işten uzaklaşmak motivasyonunuzu olumsuz etkileyerek konfor alanınızdan çıkmanızı zorlaştıran nedenlerden olabilir.


Küçük adımlar ile başlayalım.


Gözünüze büyük ve zorlayıcı gelen görevleri parçalara ayırın ve bu görevi tamamlamak için kendinize geniş bir zaman dilimi tanıyın. Böylelikle adım adım ilerleyecek ve görevleri tamamlamak için motivasyon kazanacaksınız.


Görevleri listeleyip gün sonunda tamamladığınız görevlerin yanına tik atmak veya görevler tamamlandıktan sonra kendinize küçük ödüller vermek yaptıklarınızı somut olarak görmenize ve motivasyonunuzun pekişmesine yardımcı olacaktır. Örneğin haftalık/günlük görevlerinizi tamamladıktan sonra iyi hissettiğiniz yerlere gitmek, kendinize yemek ısmarlamak veya çok istediğiniz bir şeyi kendinize hediye olarak almak motivasyonunuzu arttırabilir.


Gün içerisinde isteksiz ve yorucu hissetmenizin nedeni boşluk hissinden kaynaklanabilmektedir. Ertesi gün için hedef ve planlarınızın olması, güne başlama anlamını oluşturmanıza ve gün içinde gerekli motivasyonu bulmanıza yardımcı olacaktır. Bu nedenle her gece yatmadan önce ertesi günü planlamak iyi bir başlangıç olacaktır.


Bu süreçte çevrenizden destek almak yine size yardımcı olabilecek bir etkendir. Örneğin yaptığınız listeyi arkadaşlarınız veya aileniz ile paylaşabilir onlardan listeyi sizlere hatırlatmasını isteyebilirsiniz. Süreç uzun ve yorucu olabilir ancak sürecin sağlıklı ilerlemesi için istek ve istikrar oldukça önemlidir. Görevleriniz için ayrıca hatırlatıcı alarmlar kurabilirsiniz.


Sınavın sonucu ne kadar muamma olsa da veya çalıştığınız/çalışacağınız yerin garantisi olmasa da burada sizin ne istediğiniz önemli. Kendinize ''Ben gerçekten ne istiyorum?'' sorusunu sormanızı ve detaylı bir şekilde düşünmenizi istiyorum. Bu soruyu kararsız kaldığınız seçimlerde yine kendinize sorarak cevaplar vermeniz emin adımlar atmanıza yardımcı olacaktır.


Elbette bir uzman desteği almak süreci en sağlıklı şekilde atlatmanıza yardımcı olacaktır.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Şimal Aleyna Hız

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Özgüven Eksikliği ve Hayat Yorgunluğu

Merhaba Ben duygu nasıl başlasam bilemedim 1 yaşında kızım var ve beni aşırı yoruyor bazen ona yetemediğimi düşünüyorum yeteri kadar onunla oynamadığımı veya ona iyi annelik yapamadığımı düşünüyorum kendim 22 yaşındayım ve doğumdan sonra özgüvenim gitti kendi bakımını devam ettirmek istiyorum yine çoğu zaman dışarı çıkarken makyaj ve saçımı yaparım önceden güzel giyinirken suan kilo da aldığım için giyecek birsey bulamıyorum çarşıya çıkıyorum almaya üzerime yakıştıramıyorum birde hamilelikte aynı şeyleri giye giye kombin yapmasını da unutmuşum sanki eskisi gibi asla olamıyorum ne yapacağımı bilmiyorum hayatımda değişikliğe gitmek istiyorum sanki bana iyi gelecek tek şey oymuş gibi hissediyorum bunun için tarzımı değiştirim diyorum ama üzerime birsey yakışmadığı için alamıyorum aynı şeyleri giymeye devam ve bundan sıkıldım gören sana ne olmuş sen kendini saldın diyor doğumdan sonra korse de yalamadım sezeryan olduğu için karım acıyordu şimdi olduğu gibi göbek kaldı kafama çok takıyorum birde çocuk bizi çok yoruyor eşimle dur durak bilmiyor o uyuduktan sonra da ikimizinde elinde telefon 6 sene sevgili kalıp evlendik 2 senedir evliyiz birbirimizi seviyoruz ama iletişim eskisi gibi değil çocuk ağlayınca birbirimize sarıyoruz resmen artık eskisi gibi değilim hayat ve şartlar beni yoruyor şimdiden teşekkürler aslında yazmak bile bana iyi geldi :)