Psikoloji

Küfür alışkanlığımdan nasıl kurtulabilirim?

Gizli Kullanıcı11 Kasım 2024 13:55

Çocukluğumu sokaklarda oynayarak geçirdim. Ve şimdi evli bir bayanım belki ayıplayacaksınız ama dini bütün de bir insanım Bende bir bayana küfürlü konuşmayı yakıştıramıyorum ama nasıl bir acizlikse bu sinirlerime hakim olamadığım zaman direkt kötü konuşarak küfür ederek kendimi savunmaya geçiyorum ve bu huyumdan kurtulamıyorum. Ben bu huyumdan nefret ediyorum duş da ediyorum sürekli gunaha batıp duruyorum nefsimin oyunlarına geliyorum . Bana lütfen yardım edin ben böyle biri olmak istemiyorum.

Bu soru 12 Kasım 2024 11:47 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Öncelikle bu durumu paylaştığınız için teşekkür ederim. Yaşadıklarınızı fark edip çözüm arayışına girdiğiniz için sizi tebrik etmek isterim. "Belki beni ayıplarsınız." dediğinizi görüyorum fakat sizi kınamıyor ve sizi oldukça iyi anlayabiliyorum sevgili danışan.


Öfke; mutluluk, hüzün, şaşkınlık, korku, heyecan gibi oldukça normal ve hissedilmesi gereken bir duygudur. Öfkelenmek, öfkeli hissetmek sağlıksız değildir. Dolayısıyla öfkenizi ifade etme şekliniz ve sizi öfkelendiren olaylar üzerine konuşmamız daha doğru olacaktır. Küfretmek, öfkenin bir dışa vurumudur. Küfretmenizin önüne geçebilmek adına sizi nelerin sinirlendirdiğine bakalım. Sizi neler sinirlendirir bunu daha detaylı keşfederek ilk adımı atabilirsiniz. Örneğin bir öfke gözlem günlüğü tutabilirsiniz. Yaşadığınız olayı, size nasıl hissettirdiğini ve verdiğiniz tepkiyi detaylı olarak not edebilirsiniz. "Bugün üst komşumun çocukları 06.00'da koşturup gürültü yapmaya başladılar, çok sinirlendim ve küfürler ettim." veya "Bugün trafikte kırmızı ışık yanmasına rağmen durmayıp geçen bir arabaya rastladım, o kadar sinirlendim ki şoförüne bağırıp çağırmak istedim." gibi. Bu notlarınıza dönüp baktığınızda sizi öfkelendiren noktalar üzerine çıkarımlar yapmanız daha kolay olacaktır. Sizi öfkelendiren durumları keşfettikten sonra yakın çevrenizle açık iletişim kurarak bu durum hakkında konuşabilir, sınırlarınıza dikkat etmelerini rica edebilirsiniz. Örneğin öfke gözlem günlüğünüze dönüp baktığınızda yüksek sesle konuşulması sizi rahatsız ediyorsa yakın çevrenize "Benimle konuşurken bağırmadan konuşursanız çok mutlu olurum. Yüksek sesten hoşlanmıyorum. Anlayışın için teşekkür ederim" gibi konuşmalar yapabilirsiniz.


Öfkeli hissettiğinizde küfretmek yerine alternatif yollar üretebilirsiniz. Sıkça kullandığınız küfürlü kelimeler yerine kullanabileceğiniz alternatif kelimeler düşünebilirsiniz. Bu bir süreç ve bu süreç sabır ve istikrar gerektirecektir sevgili danışan. Süreç içerisinde istikrarlı olmayı ve kendinizi karşı şefkatli olmayı ihmal etmeyin lütfen.


Sevgiler,

Psikolog Sena Keşkek

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kimseye Hayır Diyememek

Merhaba , insanlara çok hayır diyemiyorum çok fazla manipüle ediliyorum ne kadar çabalasamda o an kimseye hayır diyemiyorum. Birinin yalan söylediğini bile bile kendim zarar gördüğümü bilsemde sessiz kalıyorum. Birini veya bir şeyleri fazla sahiplenip bağımlı oluyorum vazgeçemiyorum. yeni şeylere açık olamıyorum konfor alanımdan çıkmak istemiyorum ki zaten çıkamıyorumda kendimde çok fazla yapmadığımı düşünsemde konuları aslında takıyorum ve bir süre sonra bu durum sağlığımı etkiliyor kusmaya başlıyorum. Her konuda çok güçlü olduğumu düşünüp herkesin her şeyine koşup kendim kötü hissettiğimde yada yardıma ihtiyacım olduğunda kimseden isteyemiyorum yada zaten genelde kimse olmuyor tek oluyorum. Bazen sanki dursam olacak yorulduğumu anlayacamki bu yüzden durmak kendimi dinlemek istemiyorum. Bazen de aynada bakım yaparken vs kendime bakıp varlığımı sorguluyorum bu istemsizce bilinç dışı yaptığım bir şey oluyor normal mi bilmiyorum açıkçası kendime bakıp gözlerime ben gerçekten varım adım Tuğçe gibi şeyler söylüyorum. Anlık etrafımdaki insanlara ailemde dahil olmak üzere bazen çok yükselebiliyorum aslında tepki gösterecek olmayan konularda öfkeli davranabiliyorum sonra pişman oluyorum tabi kırdığım için bilinçsizce yapıyorum sanki bunu. Aslında dışarıdan bakınca aşırı mutlu dünyayı umursamaz hiç bişeyi takmaz sürekli gülen bir kız duruyorum ama gerçek ben asla böyle biri değil biriyle bir dertleşmeye başlasam ben bile kendimi durduramayacam gibi. .