Aile

Narsist babamdan nasıl korunabilirim?

Gizli Kullanıcı13 Temmuz 2024 13:18

Babam narsist biri. Her mutlu anımızda berbat hissettiriyor. Sürekli onun istediği gibi yaşamak zorundayız. Onun yüzünden kendimi yetersiz ve değersiz hissediyorum. Bu yüzden herkes her an babam gibi beni yargılıyormuş gibi hissediyorum. Toplu ortamlarda kendimi iğrenç hissediyorum. Özelliklerde kimsenin beni tanımadığı ortamlarda. İstediğim sevdiğim şeyleri paylaşamıyorum. Ev ortamım çok huzursuz. Hayatımı babamın istediği şekilde yaşamak istemiyorum. Günün sonunda yine babamın istediği oluyor hep. Babamdan kendimi korumak için ne yapabilirim?

Bu soru 17 Temmuz 2024 09:24 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,

Narsist bireyler kendisini ön plana koyan, eşsiz oluşuyla övünen, empati duygusundan yoksun olurlar. Bu bireyler duygusal açıdan yoksun olduklarından ve güvensiz hissettiklerinden kendilerini aşırı sevmeye, yüksek standartlara bağlı yaşarlar.

Narsist bireyler çocukluk dönemlerinden itibaren ebeveynleri tarafından imkansız beklentilerin olduğu bir tutum görmüş olabilirler. Babanız ebeveynlerinizin beklentilerini karşıladığı takdirde değer, sevgi görmüş olabilir. Performansı iyi oldukça, başarılı oldukça takdir gören, iltifat alan bireyler büyüdüklerinde kendilerini hep daha iyi görmeye eğilimli, mükemmel olma mecburiyetinde olurlar. Çünkü ancak o zaman kendilerini değerli, sevilen ya da başarılı hissederler. Ancak değerli ya da sevildiğini hissettiklerine dair olumsuz inançlarını, düşüncelerini farkında değillerdir. Örneğin babanızın ‘’En iyi ben bilmezsem sevilmem, en iyi ben yapmasam değer görmem ya da benim istediklerim en iyi olarak değerlendirilip yapılmazsa başarısız olurum ve yine sevilmem’’ gibi olumsuz düşünceleri olabilir. Babanız kendi yetersizliğini –daha doğrusu yetersiz hissettiği duygularını- kapatmak ya da bastırmak için bu davranışlarla tetiklenerek sizi veya çevresini yetersiz hissettiriyor olabilir.

Narsist bir ebeveynle baş etmenin temeli baş etmemektir aslında. Narsist biriyle baş edemezsiniz, kendisiyle orta yolu bulmaya çalıştığınızda manipüle edilmeniz olası bir durumdur. Bu nedenle baş etmek yerine babanızı olduğu gibi kabullenmeyi deneyebilirsiniz. Kabullenmek de bir nevi baş etmektir. Kabullendiğinizde olumsuz duygularınız –üzüntünüz, mutsuzluğnuz, endişeleriniz- azalmaya başlayacaktır. Kabullenmeyle birlikte babanızın aslında kendi yetersizliğini bastırdığını, kendini nasıl hissettiğini yansıttığını düşünebilir, farkında olabilirsiniz.

Narsist bir ebeveynle yaşamınızı sürdürürken, babanızın olumsuz davranışlarından dolayı farkında olmadığınız bir durum; babanızın sizi önemsediği ve bu olumsuz inançlarında altında yatan kişiliğin hassas bir yapısı olduğu gerçeği. Evet yetersiz hissettiğinizden babanızın sevgisini farkında olamıyorsunuz anlıyorum. Çünkü babanızın sevgi dili, sevginin tanımı performans mükemmel oldukça takdir etmek, kendinin en iyi en mükemmel versiyonunu size göstermek olabilir. Bunu farkında olmanız yetersizliğinizle olumsuz duygularınızla baş etmenize yardımcı olabilir.

Narsist bir babanın sizde oluşturduğu yetersizlik duygusuyla baş etmeniz yani kendinize olumlama yapmanız, kendi yeterliliğinizi farkında olmanız gerekiyor. Kendi güveninizi oluşturmanız, kendi yeterliliğinizi farkında olmanız baş etmenizi kolaylaştıracaktır.

Sevgili danışan, süreçle başa çıkmakta zorlandığınızı, yorulduğunuzu görebiliyorum. Bu süreç içerisinde bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz.

Sevgiler.

Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Manipüle ediliyorum ve eşim ailemi istemiyor

9 aylık evliyim eşimle severek evlendik ailemin bize gelmesini istemiyor kimsenin evimize gelmesini istemiyor hep aileler yüzünden kavga ediyoruz ve bana çok bağırıyor beni ağlatıyor ve ben ağlarken hiç yanıma gelmiyor sonra bir şey olmamış gibi özür diliyor sonra yine aynı şeyler kendimi çok değersiz ve boşlukta hissediyorum kendimi sürekli ailem ve eşim arasında kalarak buluyorum bu duygular günlük yaşamda hiçbir şey yapmak istemiyorum buna sebep oluyor hep uyumak istiyorum işimi bıraktım öğretmenim ama işe gitmek istemedim ve istifa ettim evliliğim ve eşim benim için tam bir hayal kırıklığı düğün gününden itibaren eşim gerçek yüzünü gösterdi düğün günüm benim için bir travma o günü hatırlamak bana çok acı veriyor ailesi ve eşimin yaptıkları hiç aklımdan içimden çıkmıyor evde yalnızım sıkılıyorum annem ve kız kardeşim yanıma geliyor eşim işten geldiğinde kızıyor rahatsız oluyor buraya gelmesinler diyor ailemin bir işini yaptığında hep yüzünü aşıyor minnetle yapıyor hiç onları arayıp hal hatır sormuyor ve ailemde bundan rahatsızlık duyuyor bende hep arada kalıyorum eşim evlendikten sonra çok değişti bizim için hiçbir şey yapmıyor ve hep yalan konuşuyor ben onun ailesiyle görüşüyorum ama o aynısını istemiyor bana merhameti yok bazen boşanmayı düşünüyorum sonra onsuzda yapamam basen diyorum ki kimseye haber vermeden çok uzaklarda tek başıma bir hayat kursam lütfen yardım edin lütfen

Aile

Çocukluğumdaki kötü anları hafızamdan nasıl silebilirim?

Soruma nerden başlıyım nasıl başlıyım bilmiyorum sorunun merkezi sanırım çocukluğum çok da sevgi dolu bir ailede büyümedim ben annem küçük yaşta anne olmuş belki o yüzden anneliğin ne olduğunu çözemedi kızı gibi değil de babamla aralarındaki engel gibi gördü aç ya da açıkta bırakmadılar beni ama sevgilerinden yoksun bıraktılar bayramdan bayrama sarıldık üzülünce teselli etmek yerine kızdı annem babam da birşey diyemezdi içe kapandım bu yüzden doğru düzgün arkadaşım olmadı hiçbir şeye izin vermediler verselerde burnumdan gelirdi liseye gittim her tartışmamızda annem hava atıyorsun liseye gidiyorum diye derdi nişanlamdım ertesi gün bütün sevincimi yerle bir etti evlendim düğün günü damadına sana güvenmiyorum dedi mutluluğumuzu bozdu doğum yaptım herşeye karıştı dikişli halimle yerlere yattım ağladım kimsenin umurunda olmadı lohusa olan bendim ama onlar uzülmesin diye direndim sürekli aramamı yanına gitmemi istiyor bana bunları yaşatan anneme karşı içimde bir sevgi kalmadı ki benim babamda bunlara göz yumdu sustu eskiden iyi anlaştığımızı düşünürdüm babamla evlendikten sonra anladım ki herşeye tamam diyip geçiştirmiş iyi ya da kötü anne baba işte bu yaşa kadar baktılar saygısızlık yapmadım bugüne kadar içimden gelmiyor anne baba demek ne yapmam gerekiyor gerçekten şaşırdım yardımcı olursanız sevinirim