Aile

Narsist Eşle Nasıl Yaşanır

Gizli Kullanıcı6 Mart 2025 23:19

Aşağılık kompleksi olan asosyal ama kendini sosyal ve kültürlü zanneden empatiden yoksun sürekli yeren eleştiren aşağılayan ve sonrada geçip mağdur olan bir kadinla evliliği sürdürmeye çalısiyorum ve sanırım narsist bir eşim var hep haklı asla özür dilemeyi ve teşekkür etmeyi bilmeyen bir eşle nasıl yaşanır ne yaptımsa olmuyor bir oğlum var .... Ben haklı olmak değil mutlu olmak istiyorum diyorum o mutlu olmaya değil hayatının merkezinde haklı olmak olan birisi.... Ben ne yapicam psikolojimi mahvetti benim

Bu soru 19 Mart 2025 09:35 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar Sevgili Danışan,

Yaşadığınız duruma yönelik düşüncelerinizi paylaştığınız için teşekkür ederek başlamak isterim. Anladığım kadarıyla oldukça zor bir süreçten geçiyorsunuz ve bu, hem duygusal hem de psikolojik açıdan sizi yoruyor olabilir. İlişkilerdeki dinamikler karmaşık olabilir ve bir noktada kendinizi çıkmazda kalmış gibi de hissedebilirsiniz. Ancak unutmayın ki, siz yalnız değilsiniz ve burada cevap ve yardım aramaya çalışmak da güçlü bir adım atma cesaretini gösterdiğiniz anlamına geliyor. 😊

Eşinizle yaşadığınız dinamiği anlamak için, onunla birlikte geçirdiğiniz zamanı ve onun davranışlarını gözlemlemeniz önemli. Narsist olarak tanımladığınız bu davranışlar, kişinin kendine yönelik yoğun bir ilgi ve başkalarının duygularına karşı empati eksikliği hissetmesiyle karakterize edilir. Ancak bu, her zaman kasıtlı ya da bilinçli bir seçim olmayabilir. Eşinizin bu davranışlarının altında yatan sebepleri anlamak, size ve ona yardımcı olabilir. Tabii ki bu, zor bir görev olabilir ama aynı zamanda ilişkideki bazı düğümleri de çözebilir.

Bir diğer kritik nokta, kendi duygusal sağlığınız. Kendi mutluluğunuz ve huzurunuzdur, mevcut ilişki içinde bunlar kaybolmamalıdır. Sizin de duygularınız, ihtiyaçlarınız ve mutluluğunuz vardır ve bu oldukça değerlidir. Hayatınızda tatmin ve huzur bulabileceğiniz alanlar yaratmak, kendi içsel dengenizi sağlamak için yardımcı olabilir. Bu, hobilerinizle ilgilenmek olabilir, sevdiklerinizle vakit geçirmek ya da kendinize kaliteli zaman ayırmak şeklinde de olabilir.

Oğlunuzun da bu sürecin bir parçası olması, sizin için ekstra bir sorumluluk ve hassasiyet gerektiriyor olabilir. Çocuklar, ebeveynlerinin duygusal durumlarını genellikle hisseder ve bu, onların psikolojik gelişimini etkileyebilir. Bu nedenle, onunla açık iletişim kurmak ve duygularını ifade etmesine olanak tanımak önemlidir.

İletişim, ilişkilerdeki çoğu sorunun çözümünde kilit rol oynar. Eşinizle iletişim yollarını gözden geçirmek, farklı bir yaklaşım denemek ya da konuşmalarınıza farklı bir ton katmak faydalı olabilir. Belki de eşinizle oturup, her ikinizin de duygularınızı ve ihtiyaçlarınızı açıkça ifade edebileceğiniz bir konuşma gerçekleştirmek iyi bir başlangıç olabilir. Bu tür bir diyalog, her iki tarafın da kendini ifade etmesine ve karşılıklı olarak anlaşılmasına olanak sağlar. Burada bunu yaparken herkesin yargılanmadan dinlenmesi ve "sen" dili yerine "ben" dilinin kullanılması önemli olacaktır. İhtiyaçlar, beklentiler, duygu ve düşünceler paylaşılırken yapıcı bir üslup kullanımı ilişki için kıymetlidir.

Unutmayın, hayatınızda önemli olan şeylerden biri de kalbinizde ve ruhunuzda huzur bulmaktır. İçinizdeki sesi dinlemek ve kendinize karşı nazik olmak, bu yolda size yardımcı olabilir. Sizin mutluluğunuz ve sağlığınız, hayatınızdaki her şeyin temelini oluşturur. Bunu kendinize sıkça hatırlatmanızı isteyeceğim.

Burada paylaştığınız her bir detay, aslında sizin ne kadar güçlü ve dayanıklı olduğunuzu gösteriyor. İçsel gücünüzü kaybetmeyin ve her zaman kendi iç huzurunuzu öncelikli kılmalısınız. Şimdilik size bahsedebileceklerim bu kadardı, hoşça ve sağlıkla kalın...

Sevgiler,

Psikolog İrem BOR

alinti

Teşekkürler

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Eşimle olan kavgalarımda hata mı yapıyorum?

Merhaba ismim fatma, 28 yaşındayım. 3 yıllık evliyim. 2 yaşında bir kızım var. Eşimle evlendiğimizden beri bana karşı yalanları ve ailesine karşı beni korumadığı için büyük kavgalar ediyoruz. Her kavgamız onun bana bu tür yanlışları yüzünden çıkıyor. Ben ona hiç yalan söylemedim ve hep arkasında duruyorum. Ama kötü bir yanım var ben çoğu kavgada eşimi evden kovuyorum, sonra bir şekilde barışıyoruz, ikimizde evliliğimiz boyunca çok bedel ödedik, maddi manevi çok fazla sorun yaşadık ama hep el ele verip ayağa kalktık. Aslında çok güçlü bi bağımız var. Eşim çoğu hatasını huyunu düzeltti ama 3 gün önce bi escort'u aramış olduğunu yakaladım ve telefon çalar çalmaz pişman olup kapattığını söyledi. O an beynimden vurulmuşa döndüm ve "bunu silmeyi unutmuşsun kesin başka zamanda aramışssındır" dedim. "Bi an şeytana uydum ama konuşmadım gitmedim, telefonu hemen kapatıp kendime kızdım" dedi. Ben o an ki şok ile yine evden kovdum dinlemedim bile. Sonra bana 15 dk boyunca mesaj attı, yapmadığını ve konuşmadığını yazdı hep. O gece cevap vermedim ama sabah ona içimi döktüm " Bana bunu nasıl yaparsın" diye sorguladım. Ama o kendini kanıtlamaya bile çalışmadan "sana yapmadım dedim beni dinlemedin, evet aradım ama anında pişman olup o açmadan kapattım, bana inanmıyosan itimat etmiyorsan boşanalım sıkıldım kovulmaktan" dedi ve ben sonradan yapmadığına inandım ama o benden vazgeçmişti. "Boşanalım böyle evlilik olmaz, hem seni hem kendimi yıprattım" dedi sürekli. Ben daha o arama kaydını , gördüğümü sindirememişken onun vazgeçmesi beni derinden yaraladı. Kovduğum için pişman oldum gururuna dokunmuş dedim konuşmaya çağırdım. "Ben bi hata yapıyodum haramdan döndüm ama sen beni kovarken ben o kapıdan son kez çıktım. Sana hiç ihanet etmedim seni çok seviyorum ama bi daha kovulduğum yere dönmicem, hep aynı şeyleri yaşıyoruz ben hep hata yapıyorum "dedi. Ve ben gururumu ayaklar altına alıp " sana güveniyorum bir daha kovmıcam yuvamızı bozmayalım çocuğumuz eksik büyümesin "dedim. 1 saat boyunca kararlı olduğunu boşanmak istediğini söyledi ve ben onu kırdığımı düşünüp özür diledim defalarca. Söylemeye utanıyorum ama yalvardım yuvamızı bozmayalım çocuğumuza yazık diye. En son" tamam 1 hafta boyunca gerçekten düşün, kararın değişmezse ben de boşanmaya ikna olucam " dedim ve kabul etti. Biliyorum o suçlu, her kavgamız ondan dolayı çıktı ama benim tek hatam her kavgada onu evden kovmak oldu. Sizce ne yapmalıyım? Yalvardığım, kendimi o duruma düşürdüğüm için çok utanıyorum. Sizce hata mı yapıyorum? Ben onsuz bi hayat düşünemiyorum bile. Evet çok hata yapıyor ama birbirimizi çok seviyoruz. İçimde sürekli ya kendimi ya onu suçluyorum , kafam çok karışık. Lütfen bana yardımcı olun çünkü ben hiç mantıklı düşünemiyorum.