Psikoloji

Ne istediğimi bilmiyorum

Gizli Kullanıcı5 Eylül 2024 19:09

Bitirmek istediğim 5 yıllık ilişkim için tam bittiğini anladığımda acı çektim ve tekrar konuşmaya başladık şimdi ise tekrar istemiyorum. Bu benim ruh halime de bana da ciddi zarar veriyor onunla da mutlu değilim onsuz da. ne yapacağımı bilmiyorum ilişki içinde de şahısdan değil ama ruhsal olarak zarar görüyorum evet seviliyorum ama sevgisi bana zarar veriyor soğuyorum, onsuz da yapamıyorum. Beynim iki türlü de susmuyor ilişki içindeyken tamamen sessizlesiyorum dışarıya karşı kendime karşı çünkü beynim içerde konuşuyor. Ayriyken de aynı şekilde susmuyor. Sussun diye hatalar yapıyorum. Sadece anlık susuyor ve sonrasında dewam ediyor.

Bu soru 12 Eylül 2024 18:42 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,


Yaşadığınız ilişki içerisinde kendinizi çıkmaza girmiş gibi hissettiğinizi fark ettim. Yaşadığımız ilişkiler kimi zaman sağlıklı bir ilişki olurken kimi zaman ise toksik ilişkiye dönebiliyor. Sağlıklı bir ilişkide her şey yolunda gider, anlaşılır hissedersin, iletişim kurabilirsin tabii ki zorluklar olacaktır engeller olacaktır ama bunu çözmenin yolları bile empati kurarak kırmadan ve anlaşılabilir şekilde olmalıdır. İlişki içerisinde anlaşılır hissetmek, değerli hissetmek, iletişim kurmak ilişkinin sağlıklı olması için önemli detaylardır. Ancak toksik ilişkide küçücük tartışmalar bile problem haline gelebilir, anlaşılır hissetmemek kötü hissettirebilir, eskiden olduğu gibi onu görmek istemeyebilirsin ya da sadece yanına gittiğinde onu isteyip yanından ayrıldığında ona öfke duyarak uzaklaşabilirsin.

İlişki içerisinde değer gördüğünüzü hissetmiyorsanız, anlaşıldığınızı hissetmiyorsanız, aldığınızdan fazlasını verip kendinizi tükenmiş hissediyorsanız, özgüveniniz zedeleniyorsa, desteklenmediğinizi hissediyorsanız, ufacık tartışmalar büyüyüp uzun bir süre sürüyorsa toksik bir ilişki içerisinde olduğunuzun belirtisi olabilir.

Bir ilişkide mutsuz, değersiz ve zarar görmüş hissetmek fakat o ilişkiyi bitirmekten korkmak, onsuz yapamam gibi hislere kapılmak çok yaygın bir durum . Yaşanan emeğe yazık, çok vakit geçirdik, senelerimiz geçti gibi düşünceler ilişkide kalmanızı daha çok destekleyici düşüncelerdir. ''Çok emek harcadım acaba düzelir mi? İlişkiyi değiştirebilir miyiz ? Emek harcadım acaba düzelir mi? Hala bir şeylerin değişebileceğine inanmak bizi ilişkide tutan bazı düşünce kalıplarıdır.

Acaba tüm olanlar benim suçum mu ? Bu düşünce biçimi de çocukluk yıllarımıza dayanır. Ebeveynlerimizin bize öğrettiği kalıplaşmış yargılardan. Yanlış yaptığımız davranışlarda eleştiri almamız, kabul görmememiz, sanki hep kusurluymuş gibi büyümemize sebep olur. Bu düşüncelerde ''manipülasyona'' uğramamızı kolaylaştırır. ''Hiçbir problem yok, kafanda kuruyorsun sen büyütüyorsun.''

Bu durumlardan dolayı ilişkiyi bitirmeyi göze alamayız, onsuz hayat duracakmış gibi hissedip bize zarar veren ilişkiye devam ederiz. İlişki bitiminden sonra olacak yas durumunu kabullenmemek için mutsuz eden ilişkide kalmaya devam ederiz. Bu süreci fark etmek ve biraz daha kolaylaştırmak için bunlar size faydalı olabilir ;


Size zarar veren davranışları da gözlemlediğinizde o ilişkiyi bitirmek istersiniz, bu da sizi zorlayan bir durumdur.

Bu konuda öncelikle ilişkinizin size zarar verdiğini düşünüyorsanız, bu zararı azaltmak için neler yapabileceğinizi düşünerek başlayabilirsiniz. İlişkide kalmak size gitmekten daha çok zarar veriyorsa ilişkinin bitmesi bu zararları azaltabilir. Fakat bu kararı verirken ani olmamak, düşünerek hareket etmek ve mantıklı bir şekilde düşünmek önemlidir.

Kendinize ilişki içerisinde mutlaka sınır koymalısınız. İlişki içerisinde ya da bitirdikten sonra sınırlarınızı korumak sizi daha az yıpratacaktır. Ne istediğinizi bilmek ve bunu partnerinize söylemek, eğer buna uyum sağlamıyorsa onun manipülasyonuna uğramamak için sınırlarınızın olması sizi daha olumlu etkiler. Bu sınırlar fiziksel ve duygusal olabilir. Sınır koymak sizin ihtiyaçlarınızın ve değerlerinizin bir göstergesidir. Rahatsız olduğunuz durumları anlatmadığınız zaman kendinizi rahatsız ve baskılanmış hissedersiniz. Aslında olmak istediğiniz kişi olamazsınız. Aslında olmak istediğiniz kişi olursanız eleştiri almaktan çekinirsiniz. İlişkide kendinizi korumak ve sağlıklı bir şekilde ilişkiye devam etmeniz için fiziksel, duygusal ve zihinsel sınırlara her zaman ihtiyacınız olacaktır. İyi ruh halinizi devam ettirmeniz için sınır koymak önemli bir davranıştır.


Kendinizi tanımak, ne istediğinizi bilmek, yaşadığınız duyguları anlamak bu konuda çok önemli. İlişki içerisinde hangi duygular sizi rahatsız ediyor, partnerinizin hangi davranışları sizi mutsuz ediyor, bunları düşünüp, duygularınızı fark etmek çok önemlidir. Bu duyguları anlatmak, yazmak ya da bir terapistle konuşmak, içinizde yaşadığınız bu çatışmaları daha iyi anlamanıza yardımcı olacaktır.


İlişki içerisinde ya da ilişki bittikten sonra kendinize zaman vermek bu süreçte çok önemli. Fevri kararlar vermemek, olan biten her şeyi iyice düşünmek, kendinizi toparlamak ve ne hissettiğinizi anlamak için zamana ihtiyacınız olacaktır. Bu süreçte kendinizle kalıp, kendi değerinizin farkına varıp, hoşlandığınız ve size iyi hissettiren şeyler yapmanız duygusal ve ruhsal olarak daha iyi hissetmenizi sağlayacaktır. Bu süreçte mutlaka duygularınızı ifade edin, duygularınızı ifade etmek içsel olarak yaşadığınız çatışmaları hafifletecektir. Güvendiğiniz biriyle konuşmak, bunları bir kağıda yazmak size iyi hissettirebilir. Bu süreçte zor zamanlar geçirmeniz çok doğal ve olağan bir durumdur. Önemli olan yaşanılan duyguların farkına vararak kendinize izin vermek ve zaman tanımanız.


İlişki içerisinde önemli olan şu ki, değerli hissetmek, sevildiğini hissetmek, mutlu hissetmek, güvende hissetmek, mutsuz hissetseniz ve problemler olsa bile bunları konuşarak halledeceğiniz bir ilişkide olmak sizi daha mutlu hissettirecektir. Bu süreçte kendinizin her şeyden daha değerli olduğunu unutmadan, yaşadığınız bu hayatın sadece bir kere olduğunu unutmadan, istediğiniz, içinizden geçen bir takım şeyleri yaparak ilerlemeniz ve en önemlisi kendinizi sevmeniz, sizi mutsuz eden her şeyden uzaklaşmaya başlamanız sizin için çok güzel bir başlangıç olabilir. İlişki içerisinde iki taraf istemeden, iki taraf sevmeden iki taraf birbirini anlamadan devam etmek hem sizi hem de partnerinizi yoracaktır. İlişki mutluluk için, hayatın stresinden uzaklaşmak için yaşadığımız bir alan olmalı. Öncelikle kendi değerinizi fark ederseniz adım attığınız her yol hep ışıklı olacaktır.


Sağlıklı Günler Dilerim

Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu




Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Cesaretsiz hissediyorum

ben insan ilişkilerini normal şartlarda iyi yönettiğimi düşünen biriyim. ama söz konusu bazı durumlarda iletişim kuramıyor, panikliyor ve neredeyse kontrolsüz bir hale geliyorum. Bu aşamaya gelmeden öncesi de sonrası da aslında önemli. gelmeden öncesi içime attıklarımdan kaynaklı oluyor. bu konuları içime atma sebebimse bu problemleri tam anlamıyla anlatabilecek cesareti kendimde bulamamam, yanlış düşünüyor, yanlış şeyler hissediyormuş gibi hissetmem, haksız çıkmaktan korkuyor oluşum gibi sebepler oluyor. Bunun sonucunda yaşamaktan korktuğum problemi yaşayıp kontörlü kaybettiğimde ise her şey çok daha kötü bir duruma geliyor, benim açımdan. çünkü artık her şeyi berbat etmiş konumda oluyorum ve bu hatayla karşı karşıya gelmekten korkuyor bir daha benzer bir durumda kalmamak için ise tamamen insan ilişkilerinden uzaklaşmak istiyorum. ayrıca problemle kendi iradem dışında karşı karşıya geldiğimde ise tekrardan bocalıyor, aslında bildiğim ve üstüne düşündüğüm hatalarımdan ya da bahsetmek istediklerimden bahsedemiyor, sadece susuyor. Sustukça düşünüyor, düşündükçe bataklığa çekiliyormuşcasına hissediyorum. ve en önemlisi bunların problemli olduğunu bilmeme ve aşmanın yolunun kontrollü davranarak, açık olarak, korkularımı yenerek ve bunun gibi yollarda olduğunu bilmeme rağmen hiçbir şey yapamıyor, engel olamıyorum. ne yapacağımı bilmeme rağmen bunları yapabileceğime karşı bir inanç hissedemiyorum.

Psikoloji

Bu bunalım ve kaygı hissini nasıl hafifletebilirim?

Üniversiteden yeni mezun oldum ve annem, babam 2 ablam ve 1 erkek kardeşimle birlikte yaşıyorum. Evimizin küçüklüğü ve kalabalıklığından ötürü çok boğuluyorum, kendime ayıracak, kendimle ilgilenecek yerim ve zamanım olmuyor, kendime ait bir odam bile yok yalnız kalmam, kendimi iyi hissettirecek bir şeyler yapmam imkansız gibi. Evde herhangi bir şey yapmak benim için çok zor. Ailem çok baskıcı ve muhafazakar olarak tabir edilen bir aile ama ben bu şekilde yaşamak istemiyorum ve ailemin bu tavırları da beni çok boğuyor. Üniversitede ayrı şehirde okuyordum o zaman istediğimi giyip istediğim saatte dışarı çıkabiliyordum, arkadaşlarım vardı, mutluydum ama şimdi bunların hiçbiri yok. Okurken az kaldı okula gittiğimde rahatlayacağım diye düşünüyordum ama şimdi sonsuza kadar bu eve hapsolmuş gibi hissediyorum. Ablamlardan birine OKB teşhisi koyuldu. Erkek kardeşim de ergenlik döneminde olduğu için bazen her şeyi idare etmeye çalışmak beni güçsüz duruma düşürüyor. Bazen nefes almak bile zor geliyor. Geleceğim ve ne yapmak istediğim hakkında çok kaygılanıyorum çünkü ne istediğimi bilmiyorum. Okuduğum bölümü isteyerek okumadım ve şimdi de bu bölümle ilgili bir meslek yapmak istiyor muyum bilmiyorum. Sadece mutlu olmak istiyorum. Üniversiteden eve döndüğümden beri mutlu hissedemiyorum, tam iyi bir gün geçirdim derken akşamına evde bir kavga bir tartışma oluyor ve bütün günüm berbat oluyor. Bu evden kurtulmak için bir şeyler yapmak istiyorum, uzak bir yerde işe girmek, başka bir şehre taşınmak ama bunun için motive olamıyorum. Beni heyecanlandıran, bu konuda çalışmaya iten hiçbir şey bulamıyorum. Aklıma hep geçmişte yaşadığım kötü olumsuz anılarım geliyor ve iyice dibe batıyorum. Her gün aynı iğrenç güne uyanıyorum. Son zamanlarda bu duygularım iyice yoğunlaştı ve ne yapacağımı bilmiyorum. Çok mutsuz çok umutsuz hissediyorum her şeye karşı. Hiçbir şeye hevesim kalmadı, gerçi gerçekleşmeyeceğini bildiğim için artık bir şeylere heves etmeyi, hayal kurmayı da bıraktım. Ne hayali kursam neye heves etsem kursağımda kalıyor. Normalde bir şeyler yemeden duramam ama artık canım hiçbir şey istemiyor, ne yemek ne bir şeyler yapmak. Bunun normal olmadığını bilmek de canımı sıkıyor, ne yapacağımı bilememek de.