Neden birisi iyiliğim için de olsa konuşunca ona karşıt görüş sunmam gerekiyor gibi hissediyorum?
Birisi iyiliğim için de olsa konuşunca ona karşıt görüş sunmam gerekiyor gibi hissediyorum bu savaş niye? Mesela geç saat bana öğrencim mesaj atıyor bu saatte ders dinletmeyeyim hocam sizi meşgul etmeyeyim diyor niyeti iyi evet ama ben hayır dinlerim rahatsız olmam diyorum bu neden olur sizce beni düşündüğünü geçiyorum o sırada dinlemiyorum o his bana geçmiyor bile ? Benden kaynaklı mi ondan kaynaklı mi hemen aklıma başka birsey geliyor itiraz etme ihtiyacı hissediyorum bunu sen dinleyemezsin yapamazsın gibi anladığım için de olabilir sanki altında yatan his bu gibi geldi ters anlıyorum ben yaptırırım diyorum sorumluluk sahibi olmaktan mi yoksa başarılı olduğumu duymak mi takdir almak mi bunu bilmek hissetmek mi sürekli yaptıklarımı söyler dururdum sizin için söyle yaptım vs diye neden olur bu hani anneler sizin için saçımı süpürge ettim der gibi ne bekledim acaba karşılık görmedim mi.yeterince istediğim türde mi görmedim acaba yoksa yeterli bulamıyorum kendimi mi duydukları mi mi çözemiyorum ya. Mükemmeliyetçi mi oldum ben yoksa?
- Paylaş: