• Anasayfa
  • Sorular
  • Neden insanları kendim gibi görmeye başlayınca değersizleşiyor?
Psikoloji

Neden insanları kendim gibi görmeye başlayınca değersizleşiyor?

Gizli Kullanıcı31 Ekim 2024 23:33

Merhabalar. Ben insanlarla yakın ilişkiler kurmakta zorluk çeken birisiyim kız veya erkek fark etmiyor arkadaşlık kuramıyorum geriliyorum ve şuan hiç arkadaşım yok.

Çalıştığım bir iş yeri var fakat hazırlanmam gereken bir sınav olduğundan dolayı iş yerinden ayrılmam gerekiyor. Çalıştığım yerde çalışan birinden hoşlanıyorum fakat tam olarak sevdiğimi düşünmüyorum birlikte olursak bi süre sonra sıkılacağımı hissediyorum. Ve onu kendimden yukarıda görüyorum kendim gibi görmeye başlayınca değersizleşiyor sanırım kendime ait bi öz saygım yok.

Her neyse, o başka bir yere atandı ve ona bağımlı gibiyim etrafımda olmaması beni kötü ediyor hayatıma normal rutinde devam etmekte zorlanıyorum. Onu görmeye gidicem fakat bunu yapmamam da gerekiyor.

Onun bulunduğu yerde çalışabilirim fakat sınav yılımdayım işi bırakmam gerekiyor ama işi bırakırsam etrafımda konuşacağım insan kalmayacak. Ailemle yaşıyorum fakat böyle konuları onlarla konuşmuyoruz. 2.5 yıllık bir ilişkim oldu gecen ay sonlandırdık fakat iş yerindeki olaylar benim o kişiye bağımlı hissetmemden dolayı onunla konuşup bu durumu aşmaya çalışıyorum bana yardım etmeye çalışıyor. Bu şekilde nereye kadar ilerleyebilir bilmiyorum ne yapmam gerekiyor. Sanırım düzenli olarak psikoloğa gitmeliyim

Bu soru 9 Kasım 2024 17:22 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan🌺

Öncelikle, yaşadığınız duyguların ne kadar karmaşık ve zorlayıcı olabileceğini anlıyorum. Anlattığınız durumda, iş yerindeki bir kişiye karşı duyduğunuz yakınlık, sosyal çevrenizin ve bağlantılarınızın sınırlı olmasından dolayı yoğun bir hale gelmiş olabilir. İlişkilerde bağımlılık hissi yaşamak, özellikle de çevremizde sosyal destek eksikliği olduğunda, sık rastlanan bir durumdur. Çalıştığınız yerden ayrılmanız gerektiği halde, bu kişiyi görmek istemeniz, yalnızlık ve destek arayışıyla bağlantılı olabilir. Özellikle sosyal ilişkiler kurmakta zorlandığınız için bu kişiyi bir tür güven ve destek kaynağı olarak görebilirsiniz. Bu tür durumlarda, insan kendini diğerlerine bağımlı hissetme eğiliminde olabilir. Örneğin, yakınlık hissi geliştirdiğimiz biriyle yaşadığımız duygusal bağı, içsel ihtiyaçlarımızla karıştırarak o kişiye olan ilgiyi abartabiliriz.


Bağlantılarımızı yönetme sürecinde, kendimizle olan ilişkimizi de gözden geçirmek önemlidir. Sosyal destekten yoksun hissedilen anlarda, bu bağımlılık duygusu daha yoğun yaşanabilir ve dışarıdaki insanlarla kurduğumuz bağlar bizi bir süreliğine rahatlatsa da, uzun vadede kendi içsel gücümüzü bulmamıza engel olabilir. Bu durumla baş etmek için, günlük yaşamınızda, başkalarına bağlı olmadan keyif alabileceğiniz aktiviteler bulabilirsiniz. Örneğin, hobilerle uğraşmak, yeni bir şey öğrenmek veya kendinize küçük hedefler koymak gibi pratikler, bağımsızlık alanınızı güçlendirebilir. Ayrıca, bağımlı hissettiğinizde kendinize şu soruları sorabilirsiniz: "Bu kişi hayatımda olmadığında neler hissediyorum?" ya da "Kendi başıma mutlu ve tatmin hissedebilmek için neler yapabilirim?" Bu sorular, içsel olarak kendinizi daha iyi tanımanıza ve bu süreci daha sağlıklı bir şekilde geçirmenize yardımcı olabilir.


Sosyal ilişkilerde kendinize ait bağımsız bir alan yaratmak da, bu durumun üstesinden gelmede önemli bir adım olabilir. Yeni insanlarla tanışabileceğiniz sosyal etkinliklere katılmak ya da çevrenizdeki insanlarla küçük sohbetler kurmak, kendinizi daha özgür hissetmenize yardımcı olabilir. Özsaygınızla ilgili bahsettiğiniz noktaya değinmek gerekirse; insan kendini değersiz gördüğünde, başkalarını kendinden daha üstün görme eğiliminde olabilir. Özsaygıyı geliştirmek için kendinizi tanımanıza yardımcı olacak küçük adımlar atabilirsiniz. Kendi başarılarınızı ve güçlü yanlarınızı gözden geçirerek kendinize dair daha olumlu bir bakış açısı geliştirebilir, böylece ilişkilerinizde daha sağlıklı sınırlar çizebilirsiniz.


Yaşadığınız duygusal yoğunluğunuzu azaltmak adına meditasyon ve nefes egzersizleri gibi rahatlama tekniklerini deneyebilirsiniz. Her gün kısa sürelerle uygulayacağınız bu pratikler, zihinsel ve duygusal denge bulmanıza yardımcı olabilir. Örneğin, derin nefes alma egzersizleri ile kaygı düzeyinizi azaltarak, anı daha sağlıklı bir şekilde yaşamanıza olanak tanıyabilirsiniz. Bu tür rahatlama yöntemleri, zorlayıcı duygularınızı kontrol edebilmenizi ve stresli durumlarla başa çıkmanızı kolaylaştıracaktır.


Duygularınızı ifade etmenin başka bir yolu olarak, yazı yazmayı deneyebilirsiniz. Düşünce ve hislerinizi bir kağıda dökmek, farkındalığınızı artırarak onları daha net görmenizi sağlar. Günlük tutmak, özellikle karmaşık duygular yaşadığınızda, bu duyguları anlamlandırmanıza yardımcı olabilir. Yaşadığınız bağımlılık hissi, yazarak üzerine düşünmenize ve bu duruma farklı bir açıdan bakmanıza olanak sağlayabilir. Kendi kendinize sormak istediğiniz sorularınızı yazıya dökmek de bir farkındalık aracı olabilir.


Bu süreçte, profesyonel bir destek almak da size önemli bir katkı sunabilir. Özellikle duygusal bağımlılık ve özsaygı konularında bir uzmandan destek almak, kendinizi daha iyi anlamanıza ve bu durumları yönetebilmenize yardımcı olabilir. Psikolojik destek alarak, kendinize karşı daha empatik ve anlayışlı bir yaklaşım geliştirebilir, bağımsız bir şekilde ilişkiler kurmanın yollarını keşfedebilirsiniz. Unutmayın, sağlıklı ilişkiler kurmak ve kendi ayaklarınız üzerinde durabilmek zaman alabilir. Kendinize bu süreci yaşamak için zaman tanıyın ve başardığınız her küçük gelişmeyi kendinize hatırlatın.


Cevabım umarım faydalı olmuştur.🌱

Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir sorun veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz. ✨


Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel


Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Geçmişe olan takıntılarımdan kurtulmak için neler yapmam lazım

sürekli geçmişte yaptığım hataları düşünüp sevdiğim kişiyi üzdügümü hiç bir şeyi haketmedigimi düşünüyorum aylardır her gün bunu düşünüp uyuyamıyorum sürekli geçmişle ilgili bir kusur bulmaya çalışıyorum yemek yiyemiyorum her aklıma yeni birsey geldiğinde midem bulanmaya başlıyor endişe korku panik artıyor gelecekle ilgili kötü senaryolar kurmaya başlıyorum bu beni çok kötü etkiliyor bununla birlikte seslere olan takıntım iyice ruh halimi bozuyor geçmişten kalan başka takıntılarımda var hepsi bazen bir anda yaşanıyor hiç bir seye odaklanamıyorum sürekli yalnız kalmak istiyorum korkuyorum herkesi hayatımdan çıkardım yinede endişelerim var çok ayrıntılı olması cok az ihtimal olan kötü seyleri bile saatlerce düşünüp ağlıyorum ve geçmişle ilgili olan herşeyi silmek istiyorum bir kaç yaşadığım travma (trafik kazası ve deprem) sonrası bu duruma geldim başlarda bu kadar şiddetli değildi gün geçtikçe arttı hiç bir şeyden zevk alamaz mutlu olamaz hale geldim kendime bile bakamıyorum duş almak bile çok zor geliyor bazen geçmişin dışında diğer takıntılarim ise düzensiz sesler düzensiz esyalar belirsizliğe karşı tahammülsüzlük mükemmeliyetçilik gibi gibi panikledigim durumlardada nefes alamıyorum titriyorum ve ağlıyorum sonra kendi kendine geçiyor bi anda bazen cok umursamaz oluyorum bazen çok takıntılı değişiyor