Sosyal Hayat

Neden sevilsem bile sevemiyorum

Gizli Kullanıcı18 Mayıs 2024 11:45

Ne ilişkilerimde ne arkadaşlarımda sevseler bile benim onlara karşı hislerim olmuyo baglanamiyorum.eskiden olsa çok hızlı bağlanıp kanardim ama şimdi istesem de gerçekten sevemiyorum kendimi yanlizlastiriyorum sanırım ve bunu çözmek istiyorum nedenini dahi bilemiyorum üzülüyorum ama aklım karışık

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba, duygularımızı tanımak, fark edebilmek, yorumlamak ve yönetebilmek duygu regülasyonudur.

Duygularınızı tanıyor musunuz? Hangi duyguları yaşadığınızda nasıl davranıyorsunuz ve bu davranışlarınızın farkında mısınız? Öfkelendiğinizde yakıp yıkıp geçiyor musunuz? Yoksa kendinizi sakinleştirebiliyor musunuz? Bu sorular kendinize sormanız gereken çok kıymetli ve önemli sorulardır.

Duygu regülasyonu yaşadığımız bir olay veya sorun karşısında bir “DUR” deme becerisidir. Durup düşünüp o farkındalığı yaşayıp daha mantıklı kararlar verebiliriz.

Çocukluğunda duygularını regüle etmeyi öğrenememiş bir çocuk yetişkinliğinde de duygu düzenlemesi konusunda yetersiz ve başarısız olabilir. Bu noktada yetişkin olan kişinin hissettiği derin değersizlik, öfke ve huzursuzluk hislerinin farkındalığını kendine kazandırması gereklidir.

Hem yaşam boyu deneyimlediğimiz duygular hem de olumsuz olarak tekrar eden duyguları analiz edip fark etmemiz oldukça önemlidir.

Duygular bedende olduğu için vücudumuzu da aynı şekilde dinlememiz ve algılamamız çok önemlidir.

Davranış stillerimizin üzerine farkındalık kazanıp incelemek de faydalı olacaktır. “Bu davranış bende neden oldu? Bu duygu bana nasıl geldi? Ne düşündüm? Bedenimde ne oldu da bu duygu bana geldi?” gibi sorular duyguları tanımlamak ve anlamak açısından idealdir.

“Duygularımı anlatabilmek için uygun kelimeleri bulmakta zorlanıyor muyum?” gibi bir soru da duyguları ifade etmek için uygundur.

Zorlayıcı duygularla sağlıklı bir şekilde baş edebilmeniz için öncelikle o duygunun adını doğru olarak koymanız gereklidir.

Adını koyamadığınız ya da adını yanlış koyduğunuz bir şeyle nasıl baş edebilirsiniz?

Çocukluğumuzda duygularımıza yer açılmaması ve duygularımızı anlayacak kişilerin olmaması sonucunda duygularımızı bastırmayı öğreniriz.

Deneyimlediğiniz duyguların ismini koymakta ve onları düzenlemekte zorlanıyorsanız her günün sonunda kendinize bir duygu listesi hazırlayıp, temelde o gün içerisinde hangi duyguları deneyimlediğinizi isimlendirerek yazıp, o duygunun sizde uyandırdığı hissi kendinize tarif edebilirsiniz.

Bir diğer aşama isimlendirdiğiniz duyguyu bastırmamak ve o duygudan kaçmamak, o duyguyu hissettiğiniz için kendinizi yargılamamak ve eleştirmemektir. Burada ise kendinize şefkatli olmanız devreye giriyor.

Diyelim isimlendirdiğiniz duygu utanç duygusu. Bu duyguyu bastırmak, yok saymak, utandığınız için kendinize üzülmek ya da kendinizi aşağılamak yerine kendinize “Utanç duymakta bir sorun yok. Ben bir insanım ve insanlar hata yapabilirler. Ve hata yaptıktan sonra utanç duyabilirler. Aslında bu utanç duygusu bir dahaki sefere benim bir şeyleri daha farklı yapmam konusunda bana bir şeyler anlatıyor olabilir.” gibi bir sözle o duygunun orada olmasına izin vermek, kendinize öz şefkat göstermek duygu yönetiminde önemlidir.

Sevgiler.

Psk. Sinem Temel

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Ailem beni anlamıyor ne yapabilirim

henüz reşit değilim ve ailem beni anlamak istemiyor ergenliğe veriyorlar lakin okula adapte olamıyorum geçen sene 1yıl hastanedeydim ameliyat oldum ama hala üstünden geçmesine rağmen adapte olamıyorum ve okula gitmek istemiyorum arkadaş edinemiyorum dışarı çıkamıyorum ailem pek izin vermiyor sürekli kapalı şekilde giyiniyorum açık şeylere izin vermiyorlar kendi yaşımdakiler gibi olamıyorum sürekli ağlayasım geliyor bi ortamdayken sanki uzaktan izliyormuş gibi hissediyorum diğerleri gibi dışarda rahatça hareket edemiyorum utanıyorum biri bana bakarak arkadaşıyla konuşuyorsa dalga geçtiğini düşünüp tüm günümü kötü geçiriyorum ve gece 11 de yatıp ertesi gün akşam 6-7 gibi kalkıyorum oda ailemin zoruyla,uykumdan uyanmak istemiyorum sürekli uyumak istiyorum ve derslerden hiçbirşey anlamıyorum anladıktan sonra araya tenefüs giriyor ve diğer derste unutmuş oluyorum kendi başıma bir şeyler sipariş edemiyorum insanlarla konuşamıyorum ailem sessiz konuşuyorsun duymuyor diye dalgaya alıyorlar ve 1 yıl boyunca hastahanede kalıp sürekli ameliyat olmamda hala şuanda beni etlikiyor galibakendim gibi hissetmiyorum bir gün içindeki ayık kaldığımız 12 saatte sanki hiç bir şeye süre yetiştiremiyor gibi hissediyorum arkadaş edinmemi bile istemiyorlar dışarı çıkmayayım diye ve yardım almak istediğimi söylediğimde telefonunu bırakıp zamanında uyursan geçer diyorlar yada dersleri anlamadığım icin salak olduğumu söylüyorlar geceleri evde herkes uyuduysa onlardan sonra uykuya dalamıyorum çoğu zaman 1.5 gün uyurken çoğu zaman uyuyamıyorum benden önceki abiminde bu tarz sıkıntıları vardı ve deli damgası vurmuşlardı ama aslında verdikleri cevaplar ve dikkate almamalarından dolayı onu deli eden onlarmış gibi hissediyorum ve hiç bir zaman düzgün bir cevap alamıyorum sürekli birşeyler alıp durdugumu neyime yetmedıgını düzgün bi hayatımın oldugunu soyluyorlar ve acık kıyafetlerden kastım askılı kıyafetler sıfır kol bile giydirtmiyorlar sadece bol tişört ve bol pantolon giyebiliyorum resmen ve daha bürsürüsü gergin oldugumda karnıma vuruyor ve ağrıyla birlikte kusasım geliyor parmaklarım bütün vucudum uyusuyor soguk terler atıyorum resmen