Psikoloji

Neden sürekli kendimi soyutluyorum?

Gizli Kullanıcı13 Ekim 2024 19:07

Geç kalmışlık hissi yaşıyorum. Kendimi kaybetmiş gibi hissediyorum bir türlü toparlayamıyorum ve çok düşünüyorum zihnimi susturamıyorum . Sürekli aniden modum düşüyor kendimi çok yalnız hissediyorum . Etrafımdaki kimsenin anladığını da düşünmüyorum. Sürekli yeni bir hayat açıyorum kurallar belirliyorum fakat bir tanesini çiğneyince o hayatımı siliyorum tekrar başa dönüyorum. Bazı dönemler her şeye sıfırdan başlıyorum bazen de çıkmaza giriyorum ve kendimi odama kapıyorum temel ihtiyaçlar dışında hiç bir şey yapmıyorum.

Bu soru 21 Ekim 2024 09:42 tarihinde Psikolog İlknur Yılmazgil tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan,


Bu hissettiğin "geç kalmışlık" duygusu, pek çok insanın zaman zaman yaşadığı bir duygudur. Kendini kaybetmiş gibi hissetmek, zihnini susturamamak ve sürekli düşüncelere dalmak, aslında içsel bir arayışın işaretleri olabilir. Bu tür duygular, hayatında bir şeylerin eksik olduğu hissiyle birleştiğinde, yalnızlık ve kendini izole etme eğilimlerini beraberinde getirebilir.


Sürekli olarak yeni hayat kuralları belirleyip, bu kuralların birini ihlal ettiğinde baştan başlama döngüsü de aslında kendinle ilgili yüksek beklentilerin ve mükemmeliyetçi bir tutumun işareti olabilir. Bazen, kendine koyduğun kurallar ya da beklentiler, gerçek hayatta sürdürülebilir olmayabilir ve bir "hata" yaptığında, tüm düzenini yıkıp yeniden başlama isteği, içindeki hayal kırıklığını daha da büyütebilir. Bu da seni, kendini odana kapatma ve temel ihtiyaçların dışında hiçbir şey yapmama noktasına getirebilir. Bilişsel davranışçı terapi ekolünde buna ya hep ya hiç düşünce tarzı diyoruz ve bu çarpık bir düşünce tarzıdır.


Bu tür döngüler, genellikle bir içsel tatminsizlik ve duygusal bir boşluk hissinden kaynaklanır. Kendini bir yandan "daha iyi" bir noktada görmek isteyip, bir yandan da sürekli olarak bu hedeflere ulaşamamak ya da başladığın şeyleri sürdürememek seni hem duygusal hem de mental olarak çok yoruyor olabilir. Düşüncelerin seni esir almış gibi hissettiğinde, bunları yönetmek ve zihnini sakinleştirmek oldukça zorlayıcı hale bürünebilir.


Bu noktada yapman gereken şeylerden biri, kendine karşı daha esnek olmayı öğrenmek olacaktır. Kendine koyduğun kurallar ve beklentiler, seni motive etmekten ziyade baskı altında hissetmene neden olur. Belirlediğin hedeflere ulaşmak, adım adım ve küçük ilerlemelerle gerçekleşir; her şeyi bir anda çözmeye çalışmak seni daha da çıkmaza sokabilir. Ayrıca, zaman zaman yalnızlık hissetmen doğal olabilir ama bu hisleri kabullenmek ve kendine bu süreçte daha anlayışlı davranmak önemlidir.


Bir diğer önemli adım, profesyonel bir destek almayı düşünmek olabilir. Zihnindeki bu yoğun düşünce akışını durdurmak ve daha sağlıklı düşünce kalıpları geliştirmek için bir terapist ile çalışmak, sana zihnini nasıl daha iyi yönetebileceğin konusunda yardımcı olabilir. Bilişsel davranışçı terapi gibi yöntemler, bu tür düşünce döngülerini kırmana ve daha dengeli bir ruh hali geliştirmeni sağlar. Yukarıda da belirttiğim gibi ya hep ya hiç düşünce tarzını bilişsel davranışçı terapi ile çok güzel yönetebilirsin.


Umarım bir nebze de olsa yardımcı olabilmişimdir. Kendine iyi bak.

Esenlikler dilerim.

Psikolog İlknur Yılmazgil.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Daha nereye kadar kendimi iyileştirmeye devam edebilirim?

Küçük yaştan beri psikolojik sorunlarım olduğunu düşünüyorum depresyon, çok fazla kurgulama, kurgulara inanmak, kontrol edilmeyen öfke, kontrol edilmeyen kaygı, üzüntü ile artan mide spazmları ve çok daha fazlası bunlarla yaşamaya devam ediyorum hayatımın sonuna kadar bunlarla birlikte olabilir miyim? Bunları azaltamadım bunlarla yaşamayı kabul ettim. Aynı zamanda 17 yaşında ms tanısı konulmuş 22 yaşında bireyim. Sorunlarımla yalnız başıma mücadele ettim. Panik atak sahibi olduğumu öğrenmiştim bir psikiyatri tarafından. Birkaç ilaç verildi kullanmadım faydasını görmedim yarıda bıraktım. Sebepsiz yere ağlayabiliyorum ve mutsuz olabiliyorum beni üzen çok şey var neden olduğunu bilmiyorum. Bunun yanı sıra basit bir nedene sahip olduğumda çok daha fazla yıkılmış hissediyorum. Bunca yük üzerine güçlü durmaya çalışıyorum ve güçsüzlüğün zayıflık getirdiğini etrafa kendimi düşürmemem gerektiğini düşünerek kendime inanılmaz yükleniyorum. Çevremde beni yeterince anlayan kişiler olduğunu düşünmüyorum çevremdeki kişilerden çok daha farklı bir düşünce yapım olduğuna inanıyorum biraz daha merhametli ince düşünceli ve insan fikirlerine önem veren bir kişilikte olduğumu fakat etrafındaki insanların bu tarz bireyler olmadığını görüyorum. İnancımı yitiriyorum çoğu şeye karşı. Kendimle ilgili net bir kimlik oluşturamıyorum özümde nasıl biri olduğumu tanıyamıyorum kim olduğumu bilemiyorum kendimi kaybetmiş hissediyorum çok daha fazlasını söyleyebileceğime eminim ama burada noktalandırmak istiyorum. Teşekkür ederim.