Sosyal Hayat

Öfke problemim, yemek bozukluğum ve özgüven eksikliğim

Gizli Kullanıcı30 Haziran 2024 21:13

Merhaba, çok sık ve herşeye öfkeleniyorum, kızdığımda fazlasıyla kırıcı olabiliyorum, neye sinirlendiğim önemli değil herşeye kızabiliyorum, yeme problemim var, sürekli yemek yemek istiyorum aç olmasam da özellikle geceleri durduramıyorum kendimi, irademe sahip olamıyorum, bu yüzden de özgüven problemi yaşıyorum kilom yüzünden, kendimi çok sevdiğim söylenemez şimdiden teşekkürler

Bu soru 1 Temmuz 2024 10:12 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan, 


Söz ettiğiniz yazıda üç farklı konu varmış gibi görünsede aslında birbiriyle etkileşim halinde bir konunuz olabilir. Öfkeleniyorsunuz, öfkenizi kontrol edemiyorsunuz. Öfkenizi kontrol edemedikçe bastırmaya ihtiyaç duyuyorsunuz. Yeme davranışlarınızla öfkeyi bastırıyorsunuz. Kontrolsüz bir şekilde yedikçe özgüveniniz tetiklenir haline geliyor. 


Öfkeyi ele alalım birlikte. Öfke tıpkı mutluluk, üzüntü, heyecan gibi ikincil bir duygumuzdur. Nasıl ki mutlu olduğumuzda mutluluğu fark ederek mutluluğumuzu yaşıyorsak öfkelendiğimizi de fark edip yaşamalıyız. Burda kilit nokta öfkeyi sağlıklı bir şekilde dışarı atabilmek, yaşamak. Mesela bir masada dolu su bardağı olduğunu varsayalım. Dolu su bardağını aldınız ve otuz saniye boyunca tuttunuz. Bu süre boyunca bir şey hissetmediniz, rahatsız olmadınız. Şimdi biraz süreyi arttırarak iki dakika boyunca tuttuğunuzu düşünelim. Bu aşamada artık kolunuz yorulmaya, ağrı hissetmeye başladınız. Bu bardağı saatlerce hatta günlerce tuttuğunuzu düşününce yaşayacağınız acı fazlasıyla artacaktır. Tıpkı bu örnekte olduğu gibi öfkeyi bastırdıkça, üzerinizde taşıdıkça yaşadığınız olumsuz deneyimler gibi sizi rahatsız etmeye devam eder. 


Öfke duygusunu tek başına yaşamayız. Öfkeye eşlik eden düşüncelerimiz olabilir. Bu düşünceler davranışlarımızı oluşturur. Düşüncelerinizi gözlemleyerek davranışlarınızın neyi tetiklediğini öğrenebilirsiniz. Mesela, öfkelenmeden tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Hangi düşünceniz / düşünceleriniz yeme davranışınızı tetikliyor?  


Öfkelendikçe ortaya çıkan yeme davranışlarınızı ele aldığımızda öncellikle neden böyle yaptığınızı tanımlamak, yeme davranışınızı tetikleyen düşünceleri fark etmeniz çözüm odaklı yaklaşmanızı sağlayabilir. Çünkü tetikleyen olumsuz düşünce kalıplarınız değişirse davranışlarınızda değişecektir. 


Duygularınızdan kaçınmanız, yeme davranışınızla bastırmaya çalışmanız kısa vadede bir rahatlama, çözüm olmaktan öteye gidememektedir. Bir başka durumda, duygunuzda tekrar ortaya çıkarak yeme davranışınızı pekiştiriyorsunuz. Duygularınızla yüzleşerek, farkındalık oluşturarak uzun vadede yeme davranışınızı çözümleyebilirsiniz. 


Yeme davranışınızı sağlıklı yemek anlayışına dönüştürmek için kendinizi gözlemleyebilirsiniz. Hangi duygunuzun ihtiyacını karşılamak için yeme eğilimi gösteriyorsunuz? Küçük hedefler oluşturarak ana hedefiniz olan yeme düzeninizi oluşturabilirsiniz. İlk günler gece 23.00’dan sonra yemek yememeye çalışabilirsiniz. Bu hedefinizi tamamladığınızda saati 20.00’a çekebilirsiniz. Yemeye eğilim gösterdiğinizde “gerçekten aç mıyım yoksa duygularımı yaşamaya mı ihtiyacım var?” şeklinde kendinize sorabilirsiniz. 


Sevgili danışan, her şeyden en önemlisi kendi değerinizi fark etmeniz. Nasılki fiziksel olarak yaralandığımızda yara yerini temizleyip yara bandına ihtiyaç duyuyorsak, duygusal açıdan yaralandığınızda, duygularınızı yaşamak istediğiniz de öz şefkate ihtiyaç duyabilirsiniz. 


Başa çıkmakta zorlandığınızda psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz. 


Sevgiler. 


Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

alinti

Gerçekten özenle cevap aldım, çok teşekkürler

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Zaman ayırıp sorumu öz veriyle cevapladığınız için teşekkür ederim, söylediklerinizi dikkate alıcam 😊

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Kaygılarım için ne yapmam gerek?

Merhabalar, yıllardır bir şeyi beceremiyormuş hissiyle yaşıyorum. Üniversite sınavına girerken hep kaygılıydım. Sınavda düşüncelerle bogusuyorum. İki üniversiteyi açıktan bitirdim. Ehliyetimi aldım çeşitli kurslara katılıp kendimi geliştirmeye devam ediyorum ancak hâlâ bir şey yapamıyormuş hiçbir şey yapamamısım gibi hissediyorum. Denize gidince uzun süre suya giremiyorum. Girince de kendimi rahat bırakamıyorum dizimde olan yerde bile bogulacakmış gibi oluyorum. Artık asansöre binince bile içinde kalacakmış gibi tedirgin oluyorum. Kalabalıkta sunum yapamıyorum. Ailemden birine ulaşamayınca hemen başlarına bir iş geldi diye düşünüyorum. Bazı geceler kötü bir şey olacakmış hissi yüzünden uyuyamıyorum. Bazen kendimi seviyorum bazen kendim dahil kimseyi sevmiyorum. Eskiden ölümden korkardım ölmek istemezdim. Keşke ölsem derdim sonra iyi bir an yaşayınca onu dediğime pişman olurdum. Şu an ise ölmek benim için kötü bir şey değil. İntihar gibi bir düşüncem kesinlikle yok dinine bağlı bir insanım. İntihar etmek Allah'a isyan olduğu için öyle bir düşüncem yok. Sadece yaşamak beni çok fazla mutlu etmiyor. Hislerim karışık düşüncelerim karışık. .Çok fazla sorunum var gibi ne desem bilemedim. Umarım kendimi anlatabilmişimdir Sadece kendimi sevmek çevremi sevmek ve hayata artık pozitif bakmak istiyorum. Ki hayata bazen pozitif bakabiliyorum ama bunlar uzun süreli olmuyor. Benim istediğim sağlıklı bir ruh