Psikoloji

OKB BOZUKLUĞU

Gizli Kullanıcı12 Eylül 2024 23:15

Ben Okb başlangıcı olan bir hastaydım lustral kullandım sonra doz arttırdık ardından ben kafama göre arttırdım iki yıldır geçmiyor acaba sınırda kişilik bozukluğum da olabilir mi sürekli erkek arkadaşımı düşünüyorum ve beni bırakırsa ölecekmiş gibiyim başka hayatımda var odaklanamıyorum kaybolmak istiyorum beni kimsenin tanımadığı bir yere o kadar yalnızlaştım ki ayrıca içtiğim ilaç artık işe yaramıyor bugün boğazım düğümlendi sonra bana mesaj atıınca keyfim yerine geldi. Sabah günaydın yazmayınca yataktan kalkmak veya yemek yemek istemiyorum ama onun yanımdaykende sürekli kaygılıyım her hareketini merak ediyorum çok saçma biliyorum ama bunu kontrol edemiyorum yoruldum. Ani çok ağlıyorum sonra bir konu oluyor hoop kahkalar atıyorum sonra telrar aklıma geliyor ağlıyorum ben ne yapacağım dayanamıyorum

Bu soru 24 Eylül 2024 00:33 tarihinde Psikolog Melisa Genç tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba, öncelikle bu konuyu paylaşıp destek almak istemenizi takdir ediyorum. Yaşadığınız duygusal dalgalanmalar, kaygı bazen çok yıpratıcı olabilir.


Partnerinize aşırı bağlı olduğunuzu ve sizi terk etme ihtimalinin sizi çok kaygılandırıp üzdüğünü görüyorum. Bu kaygınızın temelinde kaybetme korkusu yatıyor olabilir. Partnerinize karşı bağımlı bir bağlanma stiliniz olduğu görülüyor. Bağımlı bağlanma stiline sahip olan kişiler genellikle partnerini hayatının merkezine koyar ve onu kaybetme düşüncesi bile bu kişileri mutsuz etmeye yeter. Bu durumdan kurtulmanız için daha fazla kendinizle ilgilenmeniz, kendinizi keşfetmeniz gerekmekte.


Lustral vb. İlaçlar uzun süreki kullanımda etkisini kaybedebilir. Psikiyatristinizle görüşüp size yeni bir ilaç yazmasını isteyebilirsiniz fakat ilaç kullanırken psikolojik destek almayı da ihmal etmeyin. Çünkü duygular anlattıkça yıkıcı etkisini kaybeder. Yeni davranış stilleri kazanarak duygularınızı yönetmeniz kolaylaşır. Sık sık davranış ve duygu dalgalanmalarınız borderline kaynaklı olabilir. Bu tanıyı netleştirmek ve tedavi olmak için psikolojik destek alabilirsiniz.


Kendinizi izole etme isteğiniz duygusal yoğunluğunuzdan kaynaklanıyor olabilir. Sürekli olarak insanlara ve yaptıklarına odaklanmak yerine biraz olsun kendinize odaklanıp “ben kendim için ne yapıyorum?” Diye kendinize sormanız ve bu yönde harakete geçmeniz sizin için çok yararlı olacaktır.


Son olarak size tavsiyem partnerinize verdiğiniz değeri biraz olsun kendinize vermeniz, kendinize odaklanıp sizin ne istediğinizi bilmeniz. Biraz olsun kendinizi anlamaya çalışın, kendiniz için çaba gösterin. Kendi duygularınızdan siz sorumlusunuz başkalarının sizi bu kadar etkilemesine izin vermeyin. Bunu şu an tek başınıza yapmanız sizin için zorlayıcı olabilir. Bu yüzden psikolojik destek ve ilaç tedavisiyle ilerleme kaydedeceğinizi ve borderline, bipolar olup olmadığınızı anlamanızı sağlayacağını düşünüyorum. Umarım bu hayatta sahip olduğunuz en önemli ve kıymetli şeyin kendiniz olduğunu anlarsınız ve bir an önce kendiniz için bir şeyler yapmaya başlarsınız. Sevgilerle…

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Anksiyete depresyon panik atak yüzünden hiçbir şey yapamıyorum

Merhaba, ben 23 yaşındayım. Yaklaşık 4 yıldır sosyal hayatla ve insanlarla bağımı kesmiş bulunmaktayım. Evden dışarı sadece gerektiğinde çıkıyorum ve ev içinde hiçbir şey yapmadığımı söyleyebilirim. Telefonda vakit geçiriyorum, sorumluluklarım gün geçtikçe ağırlaşıyor ama ben yerimde sayıyorum. Kendimden biraz daha bahsetmem gerekirse sigara bağımlısıyım ve astımım var. Defalarca denedim bırakamadım. Maddi problemlere sahibim, işe girip çalışmak beni korkutuyor. Bir yerden başlamam gerekiyor ama başlasam da olmuyor. Yaşıtlarım her şeyi başardı gibi geliyor, kendimi çok güçsüz ve geride hissediyorum. Erteleme alışkanlığımın yanı sıra çok güzel hayal ve hedeflere de sahibim ama bunları gerçekleştirecek iradeye, güce sahip değilim. Terapiye gidecek param yok, psikiyatriste gittim, daha önce ilaç kullanmak istemiyorum. Ne yapmalıyım, yardım eder misiniz?Not: Şu an bir sürü problemi yazamayacağım için beni en çok zorlayan sigara ve iş, maddi problemden bahsettim. Ancak başlıkta da belirttiğim gibi anksiyete, depresyon, panik atak gibi problemlere sahibim. Birçok kaygı, hayata karşı isteksizlik, insanlarla konuşmaktan keyif alamama, duygu yoğunluğunda el ve vücut titremesi, kişisel bakımı dahi yerine getirmede zorlanma, uyku düzensizliği, başarısızlık korkusu, mükemmeliyetçilik ve bunlara benzer bir sürü duyguya sahibim.

Psikoloji

Özgüvensizlik sosyal kaygı ve yalnızlık

26 yaşındayım geçen yıl mezun oldum ve hala işsizim neredeyse hiç çevrem yok 2 arkadaşım var onlar da ilkokuldan ama içten içe onlara da kendimi yakın hissetmiyorum. Hiç sevgilim olmadı. Genel olarak ilişkilerde sorun yaşıyorum. yeni bir ortama girdiğimde ilk başta zorluk yaşasam da bir şekilde aşıyor gibi oluyorum ama biraz zaman geçtikçe aniden daha çok içime kapanmaya başlıyorum. Bu sosyal fobi midir? Terapiye gidiyorum ancak terapistim sosyal fobim olduğunu düşünmediğini söylüyor. Ama ben sosyal ortamlarda çok özgüvensiz ve utangaç hissediyorum konuşurken sesim kısılabiliyor stresli oluyorum. Kimi insan çok yabani olduğumu düşünürken kimisi girişken ve özgüvenli olduğumu düşünüyor sosyal fobim var mı yok mu anlayamıyorum. Bu sosyal fobi mi yoksa yakın ilişki korkusu mu? Örneğin ingilizce kursuna gittim ve kurs başlamadan önce çok sessiz kalacağım diye korkuyordum. Ancak ilk günden muhabbetlere dahil oldum espiriler yapıyorum fikirlerimi belirtiyorum vs ama zamanla içime kapandım benzer şekilde yakın bir zamanda topluluk önünde konuşma kursuna katıldım ilk gün herkes kendini tanıtıp neden bu kursa katıldığını anlattı. Ben ilk konuşmamda çok utandım neredeyse ağlamaklıydım utangaçlığımı yenmek için bu kursa katıldığımı söyledim. 2. Konuşmamda ise resmen şov yaptım en çok benim sunumum beğenikdi ve herkes çok şaşırdı hiç utangaç olmadığımı ilk günkü benle hiçbir alakam olmadığını söylediler zaman geçince şimdi tekrar içime kapanmaya heyecanlanmaya başladım. Üniversitedeki hocam bana pısırık olduğumu çok çekingen davrandığımı iş dünyasında zorlanacağımı söyledi iş görüşmesinde mülakat için beklerken oradaki insanlarla sohbet başlattım vs ama onlarla grup mülakatına girince tek bir kelime edemedim. Hep Özgüvensizlik ve sosyal fobinin pratik yapılarak düzelebileceği söylenir ancak benim durumumda üstüne gitmek bir işe yaramıyor. Böyle olunca ilişki kuramıyorum veya bunları devam ettiremiyorum. Benim sorunum ne olabilir ve düzeltmek için ne yapabilirim?