Sosyal Hayat

Okulda kendimi özgüvensiz hissediyorum

Gizli Kullanıcı14 Eylül 2024 15:08

Bir hafta önce okul açıldı ama ben kendimi okulda hep kötü hissediyorum. Ozguvensiz hissediyorum. Evde iyi güzel ama okulda ozguvensiz kötü olduğumu düşünüyorum. Belki de kendimi kiyasladigim için oluyor bu. "Ne kadar güzel, zayıf " ama kendimin böyle olduğunu düşünmüyorum. Ya kolumu düzeltiyorum ya pantalonumu. Aslında bu kadar ozguvensiz değildim hiçbir zaman okullar açıldı acilali hep böyle kötü hissediyorum. Sizce neden böyle oluyor , neden böyle hissediyorum?

Bu soru 26 Eylül 2024 09:39 tarihinde Uzman Psikolog Berfin Kübra Sönmez tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selamlar sevgili danışan, bu durum çoğu insan tarafından oldukça fazla karşılaşılan bir durumdur. İnsanlar genel olarak diğer insanların zayıf yönlerini görmezler aksine güçlü ve güzel yönlerine odaklanırlar. Kendimiz için ise olumsuz olan yönleri görmek daha kolayımıza gelir güçlü yönleri keşfetmek biraz zor olabilir.


Sosyal medyanın kullanılmasının yaygınlaşmasıyla bu kıyaslama daha çok artmaya başladı. Sosyal medya gibi , okul ortamında bu tür şeylerin aktif olması öz güven zedeleyebilir ve yetersizlik hissi yaratabilir. Çünkü her yerde mükemmel beden ve mükemmel hayat görürüz. Ancak bunlar yanıltıcı görüntülerdir.


Mükemmelliyetçilik duygusu kişinin kendi olumlu yönlerini görmesini engelleyebilir. Diğer insanlarla sürekli kıyaslama içinde olmak ve kendini değersiz görmek karşılaşılan bir durumdur. İnsanın kendini takdir etmemesi ve herkesle aynı güçlü yanlara ve özelliklere sahip olması gerektiğini düşünmesi özgüveni zedeleyebilir.


Geçmişte yaşanan olumsuz deneyimler okul açıldığı dönemde etkilemiş olabilir. İçe-kapanık biriyseniz okulun açılması ile birlikte bu durum tetiklenmiş olabilir.

Yeni çevre, yeni insanlarla tanışma kaygısı ortaya çıkmış olabilir.

Yani kısacası yaşadığınız durumun sebeplerini anlamak için detaylı bir analiz gerekebilir.

Bu süreçle başa çıkabilmek için kendinize şefkat göstermelisiniz. Yetersiz ve hatalı olduğunuz durumları kabul etmeli, kendinizi yargılamamalısınız. Güçlü yönlerinizi öne çıkarmaya çalışmalı ve bunları geliştirmelisiniz.

Olumsuz düşüncelerinizi sorgulamalı ve yerine gerçekçi olumlu düşünceler koymak için çalışmalısınız. Bu süreçte aile ve arkadaşlar gibi güvenilir çevrenizle duygularınızı ve düşüncelerinizi paylaşabilir,onlardan destek arayabilirsiniz.


Kendinize uygun gerçekçi hedefler koyara bunları tamamlamak için çalışmalı, her başarınız için kendinizi takdir etmelisiniz. Özgüven arttıran bir egzersiz olacaktır. Başarısızlık durumunda kendinizi yargılamamlı ve hata yapmanın insana özgü olduğunu bilmelisiniz. Her hata telafi edilebilir ve davranış geliştirilebilir. Kimseyle aynı ölçüde değerlere sahip değilsiniz. Kendi değerinizin farkına varmalı ve kendinize şefkat göstermelisiniz.


Bu süreci tek başınıza yönetmek zorlayıcı olursa bir profesyonelden destek almaktan çekinmeyin.


Umarım cevabım faydalı olmuştur.


Sevgiyle kalın.

Uzm. Psk. Berfin Sönmez

alinti

Teşekkür ederim ✨

Yorumlar

Gizli Kullanıcı

Teşekkür ederim,haklısınız✨

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Geçmişteki kötü anılardan kurtulmak için ne yapabilirim?

Merhaba, 35 yaşındayım 2012 yılından beri evliyim. 11 ve 5 yaşında iki çocuk annesiyim. 2014 ve 2017 yıllarında iki ayrı kanser (lenfoma ve böbrek kanseri) geçirdim. Benm sorunum gecmisi unutamamak. zorlu bir çocukluk ve çok zor nisanlilik dönemi geçirdim. ailem özellikle babam aşırı baskıci. fiziksel ve sözlü şiddete senelerce maruz kaldım. severek evlendim. tam rahat edicem derken kanser oldugumu ogrendm. cok şükür atlattim ama ailemi suclamaktan kurtulamiyorum. bana sunmadiklari ilgiyi sevgiyi maddi manevi imkanı karsedime su an sunuyorlar. kardesimde 30 yaşında ve evlilik arefesinde. bu durumu açıklayınca o erkek, senin zamanında öyleydi bunun zamanında böyle, napalim senin zamanında böyle olduduysa gibi bahaneler sunuluyor. o yuzdn devamlı geçmişe takiliyim. her yaptıkları iyi veya kötü bana dokunuyor. ayrica geçirdiğim hastalıklardan devamlı aşırı evhamlı oldum. Kolum agrisa acaba kanser hucresimi var diyorum çocuklarımdan biri hastalansa acaba tahlilleri de bişey mi var diye stres oluyorum. İşin kötü tarafı Tüm bu anlattıklarımi dışardan biri hissetmiyor. yani panik atak gbi yada anksiyete gibi bir belirti olmuyor. bn kafamda devamlı kuruyorum. hemen her konuda senarya kafamda kuruyorum. kendimi temizliğe verdim. disari çıkarken evi pis biraktim düşüncesi beni zorluyor. gunluk rutin işlerimi geç saatte olsa yapmalıyım. yapmayinca huzursuz oluyorum. komik tarafı sudan korkuyorum. denizr kesinlikle giremiyorum. dalgalar beni ürkütüyor. banyoda bile uzun kalmıyorum. olabildigince çabuk cikiarim. bu korkum çocuklarımızda yansiyor. oglum 5 yaşında belki bir kere denize girmiştir. havuza hiç girmedi. izmirde yasiyorm birde denizin memleketi nerdeyse:) 6 Şubat depreminden sonra günahkar ölme korkusu sardı ve namaza basladm. dinime yönelmek rahatlatiyor ama dediğim gbi ailemden birinin bir hareketi günümü berbat etmeye yetiyor. bunu onlara dile getirmemde ise yaramiyor. boyle yazınca kendimi çok sorunlu hissettim:) sizi sıkmamisimdir umarım. cevabiniz için şimdiden teşekkür ederim