Sosyal Hayat

Ortada elle tutulur bir sebep yokken sinirleniyorum

Gizli Kullanıcı10 Ağustos 2024 13:46

Merhaba Bazı günler öfkem o kadar çok oluyor ki hiç sebep yokken sinirleniyorum sonra kendimi manipüle ediyorum duygu durumum en altlarda oluyor . Böyle zamanlarda izole ediyorum kendimi, kimseyle görüşmek istemiyorum. Kendimden tiksiniyorum böyle zamanlarda. Bu tarz durumlarda ne yapmamı önerirsiniz ? Teşekkür ederim

Bu soru 11 Ağustos 2024 08:32 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,

Sinirlendiğinizde tepki olarak verdiğiniz öfke duygusu tıpkı mutluluk, korku, üzüntü, heyecan gibi ikincil bir duygu olarak yer edinir. Heyecanlı olduğumuzda veya üzüldüğümüzde nasıl ki bu duyguları kabullenip, direnç göstermeden, hissetmeden kaçınmıyorsak, bastırmıyorsak sinirlendiğimizde ortaya çıkan öfke duygusunu da kabullenip hissetmek gerekiyor. Öfke duygusu, olumsuz bir duygu olarak açıklarsak yanılırız genellikle. Öfke duygusunu olumsuz olarak nitelendiren, tanımlayan öfkenin altında yatan düşünceler, düşüncelerin tetiklediği davranışlarımızdır. Öfke duygusunun altında yatan olumsuz düşüncelerinizin tetiklediği manipülatif tutumlarınız, sosyal ilişkilerinizin etkilenmesi gibi durumlarda öfke duygusunu yani tetiklenen diğer faktörleri olumsuz olarak değerlendirmeye başlarız.

Yaşadığınız öfkeyi daha iyi açıklamak için seanslarımda da sıklıkla danışanlarımla çalıştığım su bardağı metaforundan söz etmek istiyorum. Dolu bir su bardağı hayal edelim. Dolu su bardağını masadan alıp bir dakika boyunca tuttuğunuzu düşünelim. Bir dakika boyunca bir şey hissetmediniz. Şimdi beş dakika tuttuğunuzu düşünelim. Bu sefer kolunuzda ağrı hissetmeye, yorulmaya başladınız. Biraz daha şartları zorlayalım ve yarım saat tutmaya çalıştığınızı varsayalım. Kolunuzun acısını daha fazla hissetmeye başladınız. Bu deneyimi saatler, günler hatta aylarca yaşadığınızı düşünseydiniz nasıl olurdu? Tıpkı dolu su bardağı gibi öfkeye saatlerce tutunduğunuzda, kontrol edemediğinizde sizde bıraktığı olumsuz duygular, düşünceler ortaya çıkıyor. 

Öfkenize eşlik eden olumsuz düşünceleriniz, inançlarınız olabilir. Öfkenizle başa çıkabilmek, sağlıklı bir şekilde yönetebilmeniz için düşüncelerinizi netleştirerek farkındalık oluşturmanız size baş etmeniniz için yol haritası oluşturabilir. Farkındalık oluşturduğunuz bu düşünceleriniz, inançlarınıza gerçekçi bakış açısıyla, kanıtlar yardımıyla yeniden yapılandırarak öfke duygusunun yoğunluğunu, tetiklenen davranışlarınızın yoğunluğunu azaltmanız için destek olabilir.

-Öfkelenmeden tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

-Öfkelendiğiniz o anda ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

Bu sorulara verdiğiniz cevaplar çerçevesinde düşüncelerinizle ilişkili farkındalık oluşturarak yeniden yapılandırabilirsiniz. Bu düşüncelerinizi yazarak yapılandırmanız somut bir şekilde farkında olmanızı, gerçekçi yaklaşmanızı kolaylaştıracaktır.

Öfkelendiğinizde bu süreçte başa çıkmak için, kısa vadede de olsa rahatlamanız için nefes egzersizi tekniğini uygulayabilirsiniz.

-4 saniye boyunca nefes alabilir,

-4 saniye boyunca aldığınız nefesi tutabilir,

-8 saniye boyunca tuttuğunuz nefesi yavaşça bırakabilirsiniz.

Sürecinizde başa çıkamadığınız zaman, kendinizi iyi hissetmek istediğiniz zaman dilediğiniz kadar uygulayabilirsiniz.

Sevgili danışan, sürecinizle ilgili başa çıkmakta zorlandığınızda bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz.

Sevgiler.

Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Panik atak sonrası sosyal hayat

Merhaba 19 yaşındayım 3 sene öncesi panik atak geçirdim 1 sene öncesi Aynı şeyleri tekrar yaşadım şuan çok iyiyim sürekli evde duruyorum çıkmak istemiyorum sanki çıkınca herkes benim hakkımda kötü şeyler düşünüyor ve benim dış görünüşümle alay edecekler gibi hissediyorum çünkü ben dış görünüşümü sevmiyorum burnum büyük diye bunu birkaç kişiden de duydum birisi vardı resmen benle dalga geçti güldü dediğim gibi evden dışarıya çıkınca herkes bana bakacak benimle alay edecekler yüzüme bakıp bakıp gülecekler gibi hissettiğim için evden çıkmıyorum evde de mutlu değilim aile içi sıkıntılar abim alkol alan birisi annem ve babam ise karşı bu sebeple çıkan kavgalar tartışmalar derken etkileniyorum bende evde ne yapıyorum onu da yazıyım sabah kalkıyorum on on bir gibi kahvaltı yapıyorum ve bir iki saat kitap okuyorum sonra dizi izliyorum telefonda sosyal medya oyun derken akşam oluyor babam işten dönünce onlarla vakit geçiriyorum dediysem en fazla 1 saat sonra uyurum günlük rutin hayatım böyle benim üzülüyorum kendime arkadaş çevrem bile yok seneler geçiyor ve ben yine aynı benim değişen birşey olmuyordu kendimi iyi ifade eden birisi de değilim girişken de değilim sadece samimi olduğum kişilerle iyiyimdir onlarda sınırlı kişiler zaten sevmediğim ortamlarda bulunmayı sevmem olursamda aşırı stres olurum böyle yani kendimi geliştirmek için ne yapabilirim kendimi ifade etmede kötüyüm dedim ama yazmada iyiyimdir yazınca kendimi çok iyi hissediyorum sanki içimdeki herşeyi yazıyor içimdekileri sıfırlıyormuşum gibi çok uzun oldu kısaca kendimi geliştirmek için ne Yapabilirim kendimi sevmek ve sosyal ortamlara atılmak için ne yapmam gerekiyor

Sosyal Hayat

Kaygılarım için ne yapmam gerek?

Merhabalar, yıllardır bir şeyi beceremiyormuş hissiyle yaşıyorum. Üniversite sınavına girerken hep kaygılıydım. Sınavda düşüncelerle bogusuyorum. İki üniversiteyi açıktan bitirdim. Ehliyetimi aldım çeşitli kurslara katılıp kendimi geliştirmeye devam ediyorum ancak hâlâ bir şey yapamıyormuş hiçbir şey yapamamısım gibi hissediyorum. Denize gidince uzun süre suya giremiyorum. Girince de kendimi rahat bırakamıyorum dizimde olan yerde bile bogulacakmış gibi oluyorum. Artık asansöre binince bile içinde kalacakmış gibi tedirgin oluyorum. Kalabalıkta sunum yapamıyorum. Ailemden birine ulaşamayınca hemen başlarına bir iş geldi diye düşünüyorum. Bazı geceler kötü bir şey olacakmış hissi yüzünden uyuyamıyorum. Bazen kendimi seviyorum bazen kendim dahil kimseyi sevmiyorum. Eskiden ölümden korkardım ölmek istemezdim. Keşke ölsem derdim sonra iyi bir an yaşayınca onu dediğime pişman olurdum. Şu an ise ölmek benim için kötü bir şey değil. İntihar gibi bir düşüncem kesinlikle yok dinine bağlı bir insanım. İntihar etmek Allah'a isyan olduğu için öyle bir düşüncem yok. Sadece yaşamak beni çok fazla mutlu etmiyor. Hislerim karışık düşüncelerim karışık. .Çok fazla sorunum var gibi ne desem bilemedim. Umarım kendimi anlatabilmişimdir Sadece kendimi sevmek çevremi sevmek ve hayata artık pozitif bakmak istiyorum. Ki hayata bazen pozitif bakabiliyorum ama bunlar uzun süreli olmuyor. Benim istediğim sağlıklı bir ruh