Aile

Özgür birey olmayı nasıl başarırım?

Gizli Kullanıcı21 Kasım 2024 21:54

1.5 yıldır evliyim ama hala ailemin baskılamalarından çıkamadım. Ailemin her konuda baskı kurması 2 abime karşı beni haksız eşimi küçük görmesi canımı sıkıyor. Hala onların istediklerini yapma mecburiyetinde bırakıyolar onlardan gizli yaptığım bir şeyi bile öğrenicekler diye korkuyorum. Evliyim hala bu durum geçmedi onların bana dayattığı durumdan çıkamıyorum hala onların istekleri olmayınca beni baskılıyorlar bu durumu aşamıyorum bu durumda ne yapmalıyım

Bu soru 22 Kasım 2024 21:58 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selamlar Sevgili Danışan 🌸


Evliliğinizin bir buçuk yılını geride bırakmanıza rağmen ailenizin üzerinizde baskı kurmaya devam etmesi, kararlarınızı sorgulaması ve eşinize yönelik tutumları sizi oldukça yormuş gibi görünüyor. Bu durum, hem kendinizi hem de evliliğinizi olumsuz etkiliyor olabilir. Hissettiklerinizin tamamen anlaşılır olduğunu belirtmek isterim. İnsan, evlendikten sonra ailesinden bağımsız bir yaşam kurmayı beklerken, hala onların kontrolü altında hissetmek hem özgüveninizi hem de huzurunuzu zedeleyebilir.


Öncelikle, yaşadığınız bu durumda kendinize karşı nazik olmanız ve duygularınızı kabul etmeniz önemli. Ailenizin üzerinizdeki baskısı ve onların beklentilerini karşılamadığınızda duyduğunuz korku, oldukça köklü bir durum gibi görünüyor. Bu süreçte, kendinizi suçlamak yerine bu baskıların size olan etkisini anlamaya çalışabilirsiniz. Kendi ihtiyaçlarınıza ve isteklerinize odaklanarak, bu durumun sizi nasıl etkilediğini gözlemlemek bir başlangıç olacaktır.


Ailenizin baskısı ile başa çıkabilmek için iletişim büyük bir rol oynar. Ailenize duygu ve düşüncelerinizi nazik bir dille ifade etmeyi deneyebilirsiniz. Örneğin, “Sizi çok seviyorum ve saygı duyuyorum, ancak kendi kararlarımı alabilmek benim için önemli. Bu şekilde davrandığınızda kendimi değersiz hissediyorum,” gibi bir ifade kullanabilirsiniz. Burada dikkat edilmesi gereken, suçlayıcı bir dil kullanmaktan kaçınarak, duygularınıza odaklanmanızdır. Böylece, hem kendi hislerinizi dile getirmiş olur hem de onların bu davranışlarının üzerinizdeki etkisini anlamalarına olanak tanırsınız.


Ayrıca, eşinizle bu süreçte güçlü bir iletişim kurmanız önemli. Eşiniz, sizin bu baskılar karşısında hissettiğiniz zorlukları anlayabilir ve size destek olabilir. Ona, hissettiklerinizi açık bir şekilde anlatabilir ve birlikte çözüm yolları arayabilirsiniz. Örneğin, eşinizle bir sınır koyma stratejisi geliştirebilir ve bu sınırların uygulanmasında birbirinizi destekleyebilirsiniz. Bu tür bir yaklaşım, hem evliliğinizi güçlendirecek hem de kendinizi yalnız hissetmenizi önleyecektir.


Kendi kararlarınızı alabilmek ve bu kararları uygulayabilmek için küçük adımlarla başlayabilirsiniz. Örneğin, ailenizden gizli bir şekilde bir karar aldığınızda hissettiğiniz korkuyu anlamaya çalışın. Bu korkunun size ne söylediğini, hangi duyguların ortaya çıktığını gözlemleyin. Daha sonra, bu tür bir korkuya rağmen, kendi ihtiyaçlarınızı göz önünde bulundurarak adımlar atmaya çalışabilirsiniz. Bu adımların ilk başta küçük olması, süreç içerisinde daha büyük değişimlere yer açabilir.


Ailenizin tutumlarının üzerinizde yarattığı bu etkinin temelinde, sınırların yeterince net olmaması yatıyor olabilir. Sınır koymak, her ne kadar başlangıçta zorlayıcı bir süreç gibi görünse de, hem sizin hem de ailenizin sağlıklı bir ilişki sürdürebilmesi için gereklidir. Sınır koymayı öğrenmek, onların isteklerini her zaman karşılamak zorunda olmadığınızı fark etmenizle başlar. Örneğin, ailenizin bir talebi geldiğinde, hemen yanıt vermek yerine düşünmek ve gerekirse “Bunu şu an yapamayacağım” diyebilmek, sınır koymanın bir parçasıdır.


Bunun yanında, kendinize destekleyici bir çevre oluşturmanız da önemlidir. Sizi anlayan ve yargılamadan dinleyen bir dost ya da yakın bir akraba, duygusal yükünüzü hafifletebilir. Eğer bu tür bir desteği çevrenizde bulamıyorsanız, bu süreci profesyonel bir destek alarak daha rahat atlatabilirsiniz. Bazen dışarıdan bir gözle durumunuzu değerlendirmek, farklı bir bakış açısı kazanmanıza yardımcı olabilir.


Bağımsızlık yolunda attığınız adımlarda sabırlı olmanız ve kendinize zaman tanımanız çok önemlidir. Ailenizle yıllardır süregelen bir dinamik söz konusu olduğu için bu alışkanlıkların bir anda değişmesini beklemek gerçekçi olmayabilir. Ancak, kendinize olan güveninizi arttırarak ve küçük de olsa istikrarlı adımlar atarak zamanla büyük değişimler sağlayabilirsiniz. Bu süreçte, attığınız her adımı bir başarı olarak görmeye çalışın ve kendinizi ödüllendirin.


Ayrıca, kendinize özel zaman ayırarak, hobilerinize ya da kişisel ilgi alanlarınıza yönelmek, bu süreçte duygusal olarak güçlenmenize yardımcı olabilir. Kendi mutluluğunuzu merkeze koymanız, hem özgüveninizi artıracak hem de ailenizle olan iletişimde daha net bir duruş sergilemenizi sağlayacaktır. Bu, aynı zamanda eşinizle birlikte yeni bir hayat kurma sürecinize de katkıda bulunacaktır.


Unutmayın, bu süreç bir anda çözülebilecek bir durum değil. Ancak, kararlılıkla ilerlerseniz, zamanla hem ailenizle daha sağlıklı bir ilişki kurabilir hem de kendi hayatınız üzerindeki kontrolü yeniden kazanabilirsiniz.


Umarım cevabım faydalı olmuştur 🌱

Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir sorun veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz 🌺


Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel


Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Hamilelik ve eşimle yaşadığım iletişim problemleri

Hamilelik sürecindeyim. Eşimle ailem arasında her ailede olan farklılıklar var. Eşim ailesiyle de çok samimi ilişkiler içinde değil. Benim ailem içinde böyle bir beklentim yok kendisinde. Ne zaman ailemin yanına gitsek huzursuz ya da tartışarak dönüyoruz. Eşim ailemin yanında sıkılıyor ya da evin kalabalık olması nedeniyle uyumsuz davranışlar gösteriyor. Ailemle oturmuyor, çok az konuşuyor, telefonuyla ilgileniyor ve mutsuz olduğu belli oluyor. Kafa dinlemeye ihtiyacım var diyerek benim ailemin yanında kalmamı istedi ama ailemin aramızdaki gerginliği hissetmesi üzerine benimle gelmek istersen gelebilirsin dedi ve bu olaydan sonra benimle konuşmuyor ve benimle uyumadı. Hamilelik hormonları nedeniyle ağladığımı ve abarttığımı düşünüyordum ama olan olay nedeniyle annem ve babam eşimin davranışı nedeniyle kavga etmişler ve ben aileme bir sorunumuz olmadığını düşünmeleri için sürekli bahane uydurmak zorunda kalıyorum. Bu süreçte evimden biraz uzaklaşmalı mıyım? Bunun bir çözüm olmadığının farkındayım ama ne yapmalıyım bilmiyorum. Eşimin sevgisinin, ilgisinin ve kaybetme korkusunun farkındayım ama bunu ifade etme şekli biraz farklı olduğu için bunları yaşıyoruz sanırım. Hamilelik hormonlarından olaylar gözümde büyüyordur. Ne yapmam gerektiğine karar veremiyorum. Her bireyin aile yapısının ve iletişiminin farklı olduğunu biliyorum. Eşimin ve benim ailelerimizle yaşadığımız geçmiş yaşantıların etkisiyle zaman zaman tepkiler verebildigimizin bilincindeyim. Ben ve eşim ailelerimizin tepkilerinden kendimizi ve ilişkimizi koruyabiliyoruz. Ama eşimin suskunluğu benim kaygılanmama ve olumsuz düşünmeme neden oluyor. Bu duygunun altında yatan nedenin de ailemle yaşadığım olumsuz bağlanma olduğunun farkındayım. Eşimin susmasının kötü amaçla olduğunu düşünmüyorum sadece duygusal olarak söylemek istediklerini söyleyemiyor mesela benim üzüldüğümü fark ettiğinde genelde böyle davranıyor. Sakinleşmem icin alan açıyor ve belirli bir süre sonra her şey eski haline dönüyor. Hamilelik nedeniyle her şeye duygusallaşıp ağlamaya başladım ve yaşanan bu süreçlerde ne yapmam gerektiğini bilemiyorum.