Psikoloji

Panik atağımı nasıl kontrol altına alabilirim?

Gizli Kullanıcı6 Ağustos 2024 21:21

Panik olduğum ya da korktuğum zaman

midem bulanıyor, gözüm dönüyor, nefes alışverişim hızlanıyor, kalbim ağzıma geliyormuş gibi hissediyorum; oradan, o kişiden, kendimden kaçma isteği oluşuyor bile diyebilirim. Beni çok zora sokan bir durum bu. Bu durumdan tamamen sıyrılmasam da bunu kontrol etmek istiyorum yani uzun lafın kısası : Bunlar atak belirtisi midir acaba? Eğer öyleyse nasıl kontrol altında tutabilirim ? Şimdiden teşekkür ederim.

Bu soru 7 Ağustos 2024 21:45 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, öncelikle yaşamış olduğunuz bu belirtiler birer kaygı belirtisidir. Bu durumu birer atak olarak ele almadan önce yaşadığınız semptomları ve nedenlerini konuşmak isterim. Panik olduğunuzda veya korktuğunuzda birtakım fiziksel sıkıntılardan bahsediyorsunuz, mide bulantısı, hızlı nefes alış vs bunlar vücudun kaygıyla baş ederken derdini anlatma biçimidir. Bu belirtilerle başa çıkılamadığında ise ani başlayan panik ataklar ortaya çıkabilir. Birçok insan panik atak geçirdiğinin farkında olmadan yaşamına devam edebilir, toplum içinde görülme sıklığı oldukça fazladır, panik bozukluk ise panik atak geçirmeyle ilgili yoğun kaygının eşlik ettiği, panik atakların sıklıkla yaşandığı ve uzun süredir kişiyi rahatsız ettiği bir durum söz konusudur ve yaşamı oldukça zorlaştırır.

Yaşadığınız problemin günlük yaşamınızı zorlaştırdığını anlayabiliyorum, öncelikle korku - kaygı durumlarında neden böyle tepkiler verdiğinizi BDT formülüyle anlatmak isterim.

Sizi sıkıntıya sokan bir olay düşünelim; örneğin daha önce hiç tanışmadığınız ve sizin için önemli olabilecek bir grup insanla tanışacağınızı düşünelim.

görüşmeye gitmenin öncesinde orada yaşanacak senaryolar canlandırılır ve buluşma yaklaşınca kaygı seviyesi giderek artar

görüşme esnasında bir kişinin sizinle iletişim kurma çabası ile çok fazla panik olduğunuzu düşünelim ve ardından terlemeye başlarsınız ve zihniniz bu durumu bir dış tehdit olarak algılar, terleme veya hızlı kalp atışı sizde panik atağı hatırlattığı için yine panik atak geçireceğinizi düşünürsünüz, panik atak geçirirken de aklınızı kaybetmekten, bayılmaktan korkarsınız, bu durumlar daha önce hiç yaşanmamış dahi olsa buna inancınız vardır. Kimse panik atak yüzünden ölmemiştir. Panik atağın döngüsü budur.

peki hızlı kalp atışı ve terleme her zaman felaket habercisi midir ? sizden hızlı bir şekilde merdiven inip çıkmanızı isteyeceğim, kalbiniz hızlanacak terleyeceksiniz ancak öleceğinizi düşünür müsünüz? ya da panik atak geçireceğinizi ? fiziksel belirtileri çarpıtılmış olarak yorumladığınızı fark edin, bu çarpıtılmış düşünceler yüzünden de atak geçirdiğinizi düşünüyorsunuz.

Kaygıyla ilgili ise mindfulness egzersizlerini uygulamanızı öneririm, YouTube üzerinden rahatlıkla bulabilirsiniz.

iyi günler dilerim.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Bunaltılı ruh halimi nasıl yenebilirim?

Yaklaşık 5 aydır sürekli bulanımlı, karamsar hissediyorum. Yaptığım hiçbir şeyden zevk almıyorum. Birkaç gece uykumda sürekli bir şeyler düşündüğümü fark ettim ama ne düşündüğümü bilmiyorum. Sabah uyandığımda da aşırı yorgun hissediyorum. Çoğu şeye olması gereken tepkiyi veremiyorum. Çok büyük kötü bi olay oldu mesela ama ağlayamıyorum bile ya da basit bir şey oluyor ağlamalı sinir krizi geçiriyorum. Gelecek ve geçmiş konuları kafama takıyorum biliyorum ama elimde değil. Sürekli geçmişten gelen unuttuğumu sandığım şeyleri tekrar hatırlıyorum ve eskisisinden de kötü hissediyorum. Çoğu zaman gün içinde simülasyondaymışım gibi oluyor. Etrafta bi şeyler var bakıyorum ama görmüyorum. Sanki arabanın camından yolu seyreder gibi öylelik gelip geçiyor. Her şeyi unutuyorum ciddi anlamda her şeyi. 10 dk önce bi şey yaptım mesela diyorum ya simülasyondayım sanki yapıyorum ama fark etmiyorum yani yaptığım şeyi bile hissederek yapmıyorum. Arkadaşlarım yaptın diyor ama asla hatırlamıyorum. Arkadaşlarımın uyarmasıyla fark ettim. Konuşurken cümle kurmakta bile zorluk çekiyorum. Diyeceğim şeyleri unutuyorum kafamda söyleyeceğim şeyler belirmiyor. Tökezliyorum sürekli konuşurken. Çok yoruldum çok sıkıldım bu durumdan. Günlerim hiç verimli değil. Öylelik yaşıyorum gibi geçiyor. Düzelmek için bir şeyler yapmaya çalışıyorum ama 5 aydır düzelemedim. Sürekli böyle olunca da kendimi hiçbir şeye şükretmeyen biri gibi hissediyorum. Çıkamıyorum bu durmdan ama öyle büyük belirli bi sebep de yok gibi geliyor. Normalde insanların yanında asla ağlamam ama bi olay olunca direkt gözümden yaş düşüyor tutamıyorum kendimi ya da bazen o kadar çok ağlamak istesem de ağlayamıyorum.