Psikoloji

Panik ataktan kurtulmak için ne yapmam gerekiyor?

Gizli Kullanıcı9 Ekim 2024 15:14

1 sene önce 1 dakikada 12 - 16 kez nefes aldığımız bilgisini okudum. Bu bilgiyi okuduktan sonra nefesime odaklandım ve sanki nefesimi ben kontrol ediyormuşumda bunu başaramıcam ya da boğulucam diye bir korkuya kapıldım. O günden sonra ara ara panik atak geçirir oldum .Sanki nefesim otomatikken manuel oldu gibi acayip kaygı uyandırdı. Sanki nefes alıp vermek benim sorumluluğumda, bu çok yorucu. Metrobüste ve dışarı çıktığımda kaygı artıyor. Hayat kalitemi çok düşürdü bu durum. Bu düşünce geldiğinde aklımı dağıtacak şeylerle ilgileniyorum ama bu şeyler geçici bir çözüm. Tamamen bu düşüncenin verdiği rahatsızlıktan kurtulmak istiyorum. Bu düşünceden nasıl kurtulabilirim?

Bu soru 9 Ekim 2024 17:49 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar Sevgili Danışan,


Öncelikse sizi tebrik etmek istiyorum. Bu durumu anlatma, yardım isteme cesareti gösterdiğiniz için siz de kendinizi tebrik etmelisiniz.


Sizin de ifade ettiğiniz gibi nefes almak otomatik bir süreçtir. Nefes alma eylemi çabamız olmadan, müdahale gerektirmeksizin kendiliğinden gerçekleşir.


Sizde kaygı hissi uyandıran durum nefes alma-verme sürecinizin sorumluluğunu hissetmek olabilir. Bunun yanında 1 sene önce öğrenmiş olduğunuz "1 dakikada 12-16 kez nefes alırız" bilgisini nefesiniz üzerinde kontrol etmeye çalışmanız da kaygı uyandırıyor olabilir. Daha öncelerde kaygı bozukluğu veya panik atak deneyimleri (bir uzman tarafından tanı alındıysa) yaşayıp yaşamadığınız da bu noktada önemli hususlar.


Bahsettiğiniz durumun kökeninde kaygı yatıyor olabilir. Bu yüzden kaygı düzeyinizi hafifletecek çalışmalar önerebilirim. Bunları uygulamayı deneyebilirsiniz:


-Nefes alma-verme sürecinize fazla odaklandığınızı belirttiğiniz için özellikle rahatlatıcı teknikler olan meditasyon ve yogayı önerebilirim. (Düzenli ve istikrarlı bir ilerleyiş ile)

-Gevşeme tekniklerini deneyebilirsiniz. Progresif kas gevşetme tekniğini uygulamanızı öneririm.

-Düzenli egzersiz yapabilirsiniz. Nefesinize odaklanmanızı ve nefes alışverişinizi kontrol ederken nefesinizin değişkenlik göstermesi takip etmenizi zorlaştıracak ve muhtemelen egzersiz sırasında sayma işleminden biraz uzaklaşacaksınızdır.

-Kafein tüketimini sınırlandırmanızı öneririm. (Günde iki bardaktan fazla tüketmemenizi tavsiye ederim) "Bunun nefesimi takip etmemle alakası yok" diye düşünebilirsiniz fakat bu davranışın temelinde kaygı olabilir. Kaygıyı, çarpıntıyı ve duygusal durumlarınızı negatif etkilememesi için bu süreçte kafein alımını azaltabilirsiniz.


Sormak istediklerinizi yorum kısmına bırakabilirsiniz. Kaygı durumunuzu daha detaylı açıklamak isterseniz ona yönelik cevaplarla biraz daha yardımcı olmaya çalışabilirim.


Bu durum hayat kalitenizi etkiliyorsa bir uzmandan yardım almayı düşünebilirsiniz. Unutmayın ki yardım istemek bir zayıflık değildir. Kendimizi önemsediğimizin, kendimize karşı sorumluluklarımızın bilincinde olduğumuzun bir göstergesidir.


Sevgiler.

Psikolog Sena Keşkek

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Neden kendimi bulamadığımı hissediyorum?

12. Sınıf öğrencisiyim sınavdan dolayı çok fazla stres ve baskı altındaymıs gibi hissediyorum çok fazla kaygılarım düşüncelerim var istemsiz bir şekilde yapamama korkusu var bunun yanında ailemi gururlandıramam korkusu da çok fazla onlara zarar verdiğimi düşünüyorum sözlerimle çünkü çok agresif hiç gülmeyen sürekli sinirlenen biriyim bu şeyler ders çalışmami çok etkiliyor masanın başına oturduğum zaman asla odaklanamıyorum kaygılar endişeleri umutsuzluk tekrarlaniyor kafamda bu yüzden son zamanlarda ders çalışmayı bıraktım bu durumu ailem fark ediyor ve daha çok üstüme geliyor sürekli ağlıyorum sürekli iğrenç hissediyorum kendimi çok sıkıyorum ağlarken etrafıma zarar vermek istemiyorum kendimi sarıyorum kollarımla tırnaklarımı batırıyorum başkasına zarar vermektense bu daha mantıklı geliyor sakinleşmek için bekliyorum öylece yağmur olduğumu düşünüyorum bir yağmur gibi yagiyorum buharlasiyorum ve tekrar damlaya dönüşüp tekrar yagiyorum yeniden doğuyorum bu düşünce ile az da olsa sakinlesebiliyorum sayı sayıyorum bazen yüze kadar o da yardımcı oluyor sorduklarında hiç bir şey anlatamıyorum yetersiz beceriksiz biri gibi hissediyorum sanki hiç buraya ait değilmiş gibi kafamdan bir sürü düşünce geçiyor bazen o kadar çok yüksek bi noktaya geliyor ki hani boğuluyormus gibi hissediyorum burda olmamalıymışım gibi kendime zarar verme düşünceleri hiç gitmiyor kafamdan ama yapmamak için kendimi engelleyebiliyorum ben bilmiyorum kendimi bulamıyorum gibi hissediyorum kimim ne için burdayım neden sürekli bu haldeyim neden hep başarısız oluyorum bu kadar iğrenç hissediyorken burda olmamın ne anlamı var bu sorulara bi türlü cevap bulamıyorum.

Psikoloji

Hayatımdaki olumsuz döngüleri nasıl kırabilirim?

Merhaba. Bugün kendimi çok üzgün ve yalnız hissettim. Benim bir bitirme projem var ve bunun için kısa bir animasyon yapmam gerekiyor. Çizim tarzım daha tatlı ama yapacağım animasyonun daha gerçek bir şeyler anlatmasını istiyorum. Daha içsel. Ve bu animasyonun yetişkinlere uygun olmasını istiyorum. Bunları aileme anlattım beraber çay içmek için dışarı çıkmıştık. Annem birden dışkı hakkında yap dedi. Resmen dalga geçti sonra da güldü. Bu konunun benim için çok önemli olduğundan ve bu projeyi vermeden mezun olamayacağımdan bahsettim. Konu belki ufak bir konu ama o kadar üzüldüm ki. Kendimi yalnız ve yetersiz hissettiğimi söylediğimde bana ciddiydim ben dedi ama hala gülüyordu. Bu daha da kötü hissettirdi. Babam daha mantıklı şeyler sunmaya çalıştı. Ama sonra o da anneme katıldı ve gülmeye başladılar. Benim için ne kadar önemli olduğunu yaklaşık 5 kere falan söyledim. Ayrıca ona anlattığım şeyleri tekrar tekrar sordu ve bu da beni dinlenmiyormuş gibi hissettirdi. Gözlerim doldu ve ağladım. Annem de sulugözlülük hakkında yap diyip gülmeye devam etti. Sonra eve gideceğimi söyledim daha fazla dayanamadım ve anneme bir süre benimle konuşmamasını söyledim. Yolda yürürken gözlerim hep doluydu. Eve geldiğim gibi ağlamaya başladım. Sonra düşündüm, ben bu hissi bir yerden hatırlıyorum. Eski sevgililerimden mesela. Buradan düşünerek hayatımda ne kadar çok aynı hisleri ve döngüleri yaşadığımı farkettim. Ve bu kendimi çok güçsüz hissettirdi. Bazen hayatım döngülerden ibaret gibi hissediyorum. Bu konuda ne yapabilirim? Bir de böyle bir site yaptığınız için teşekkür ederim size. Kendimi bugün çok yalnız ve ezik hissederken anonim bir şekilde bunları anlatmak bana iyi geldi.