Aile

Sevilmekten hoşlanmıyorum ne yapabilirim

Gizli Kullanıcı8 Şubat 2025 05:24

Birinden hoşlandim ve onla konuşmaya çabaladim fazla utangaçtı ve ilk başlarda gicik oluyordum bu huyuna sonra bu huyunu sevmeye başladım çünkü ben hiç utangaç deyilim sonra ona yazmaya başladım ilk başlarda çok utanıyordu ve hoşumagidiyordu utanması sonra bana biraz alıştı ve yazmaya, ilgi göstermeye başladı ben ilgiden hoşlanmadığını fark etim sadice bu çocuk diyil başka çocuklarında ilgi göstermesinden hoşlanmıyorum hatta nefret ediyorum ilgiden. Hayatimda bir kişi sevsin istedim oda sevmedi beni bir kişi okşasin istedim saçımı oda babamdı sevmedi beni çunku o sevmeyi bilmiyordu ben onu yıllarca bekledim gelmedi artik beklemektende vazgeçtim acaba o yuzdenmi sevilmekten hoşlanmıyorum yoksa korkuyormuyum bilmiyorum bildiyim tek bir şey var oda beni sevmesinler ilgi göstermesinler istiyorum...

Bu soru 18 Şubat 2025 13:52 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Öncelikle, duygularınızı bu kadar açık bir şekilde ifade etmeniz çok değerli. İç dünyanızdaki karmaşayı anlamaya ve neden böyle hissettiğinizi keşfetmeye çalışıyorsunuz, bu da kendinizle ilgili farkındalığınızın yüksek olduğunu gösteriyor. Birçok insan için sevilmek ve ilgi görmek olumlu duygular uyandırırken, sizin için bunun tam tersi bir etki yaratması dikkat çekici. Bunun altında yatan sebepleri birlikte inceleyelim.


Sevilmekten ve ilgi görmekten hoşlanmadığınızı söylüyorsunuz, ancak geçmişte yaşadıklarınıza baktığımızda bununla ilgili bazı önemli ipuçları var. Babanızın sevgisini beklemişsiniz ama o sevgiyi bulamamışsınız. Bir kişinin sizi sevmesini istemişsiniz ama karşılık alamamışsınız. Çocukluk ve ergenlik döneminde ebeveynlerden alınan ya da alınamayan sevgi, insanın ilerleyen yıllardaki ilişkilerini derinden etkileyebilir. Eğer bir çocuk sevgiye ulaşmak için çaba harcayıp karşılık alamazsa, zamanla "Sevgi bana göre değil" ya da "Sevgiye ihtiyacım yok" gibi düşünceler geliştirebilir. Bu, aslında bir tür savunma mekanizması olabilir.


Birinin sizi sevmesi veya ilgi göstermesi, geçmişte yaşadığınız sevgisizliği ve bunun yarattığı duygusal boşluğu size hatırlatıyor olabilir. İçten içe şu düşünce aklınıza geliyor olabilir: "Eğer birisi beni severse ve sonra giderse, tekrar hayal kırıklığı yaşarım. O yüzden baştan sevgiyi reddetmek daha güvenli."


Ayrıca, birine karşı ilgi duymanız ve onun başta çekingenliğinden hoşlanmazken sonradan bu özelliğini sevmeniz, aslında insanlarla olan duygusal bağlarınızı anlamak açısından önemli. Çekingenliği sevmiş olmanız, belki de sizin de başkalarıyla duygusal olarak yakınlaşma konusunda temkinli olduğunuzu gösteriyor olabilir.


İlgi görmekten hoşlanmadığınızı ve hatta nefret ettiğinizi belirtiyorsunuz. Peki, ilgi gördüğünüzde tam olarak ne hissediyorsunuz? İçinizde bir rahatsızlık mı oluşuyor? Yoksa bu ilgi size samimiyetsiz mi geliyor? İnsan bazen kendisini sevilmeye layık görmez ve bu nedenle sevgi ya da ilgi gördüğünde bunu kabul etmekte zorlanır.


Belki de sevgi ve ilgi görmek size şu mesajı hatırlatıyor olabilir:

"Beni gerçekten seviyorlar mı, yoksa bir beklentiyle mi yaklaşıyorlar?"

"İlgiyi kabul edersem, sonra kaybetme korkusuyla yaşamak zorunda kalırım."

"Sevgi beni zayıf yapar, kendimi güçlü hissetmeliyim."


Bu tür düşünceler yer edindiyse, sevgiye karşı bir mesafe koymanız çok anlaşılır bir durum. Ama önemli olan, gerçekten sevgiye ihtiyaç duymayıp duymadığınızı keşfetmek. Çünkü bazen insanlar, aslında içten içe sevilmeyi çok ister ama geçmişteki olumsuz deneyimleri nedeniyle bunu kendilerine bile itiraf edemez.


Sevgiyle ilgili geçmiş deneyimleriniz, bugünkü duygularınızı şekillendirmiş olabilir. Bu durumu daha iyi anlayabilmek için birkaç faktörü göz önünde bulundurabiliriz:


Çocuklukta ebeveynlerden yeterli sevgi ve ilgi görememek, kişinin ilerleyen yaşlarda sevgiye karşı mesafeli olmasına yol açabilir. Çünkü sevgi, bilinçaltınızda eksikliği hissedilen ama ulaşılması zor bir şey gibi algılanmış olabilir.


Sevgi ve ilgi görmek size kaybetme korkusunu hatırlatıyor olabilir. Eğer birini severseniz ve o kişi sizi terk ederse, bu sizi derinden etkileyebilir. Bu nedenle bilinçaltınız, "Eğer baştan sevgiyi reddedersem, kaybetme korkusunu da yaşamam" diye düşünebilir.


Bazı insanlar, ilgi ve sevgi gördüklerinde kendilerini kısıtlanmış hissederler. İlgi görmek, bazen insanların üzerinizde bir hak iddia etmesi gibi algılanabilir. Eğer böyle hissediyorsanız, sevgiye mesafeli olmanızın bir sebebi de özgürlüğünüzü koruma isteğiniz olabilir.


Eğer gerçekten sevgiye ihtiyacınız olmadığını düşünüyorsanız, bu konuda kendinizi zorlamanıza gerek yok. Ancak eğer ilgi görmek sizi rahatsız ediyorsa ama bir yandan da bunun neden böyle olduğunu merak ediyorsanız, bazı adımlar atabilirsiniz:


İlgi gördüğünüzde tam olarak hangi duyguyu hissediyorsunuz? Rahatsızlık mı, kaygı mı, öfke mi? Bu duyguların kökenini keşfetmek için kendinize şu soruları sorabilirsiniz:

İlgi görmeyi ne zaman sevmemeye başladım?

Çocukken sevgi ve ilgiyle ilgili nasıl deneyimlerim oldu?

İlgi gördüğümde içimde oluşan duygu bana geçmişte yaşadığım hangi olayları hatırlatıyor?


Sevgiyi nasıl tanımlıyorsunuz? Sevgi sizin için bir yük mü, bir korku mu, yoksa gerçekten istemediğiniz bir şey mi? Bazen sevgiye dair bilinçaltımızda olumsuz inançlar olabilir. Eğer "Sevgi beni zayıflatır" gibi bir düşünceniz varsa, bunun size nasıl etki ettiğini sorgulayabilirsiniz.


Eğer sevgi ve ilgiyle ilgili duygu durumunuzu anlamak istiyorsanız, kendinizi küçük adımlarla bu konuda gözlemleyebilirsiniz. Birinin size ilgi göstermesi karşısında ne hissettiğinizi fark edin, bu duyguların sizi nasıl etkilediğini düşünün.


Eğer bu konuda daha derin bir farkındalık kazanmak isterseniz, bir psikolog ile görüşmek faydalı olabilir. Sevgiye dair olumsuz deneyimleriniz ve bunun bugünkü etkileri üzerine çalışmak, ilişkilerinizde daha sağlıklı bir denge kurmanıza yardımcı olabilir.


Sevgili danışan, sevilmekten hoşlanmamanızın mutlaka bir sebebi var. Bunu gerçekten istemediğiniz için mi, yoksa geçmişte yaşadığınız duygusal deneyimler nedeniyle mi böyle hissettiğinizi anlamak önemli. Kendinize karşı nazik olun ve duygularınızı keşfetmeye devam edin. Eğer bu durum sizi rahatsız ediyorsa, bunun üzerine çalışarak daha sağlıklı ilişkiler kurabilirsiniz.


Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir sorun veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz.


Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel



Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Eşimle aramızdaki olan olumsuz her şey

Merhaba. 4 senedir evliyiz bu sene içinde iki cocugum oldu. Biri 8 aylık biri 2 yasında Fakat eşimle hiç anlaşamıyoruz ben bu duruma o kadar cok üzülüyorumkii artık cok yoruldum ayrılmayı düşünecek kadar seviyeye geldik. Kavga sebepleri ise saçma şeyler. Eşim sürekli küfür edip bana hakaretli konuşuyor. Bana güveni yok. Aslında benim güvenimin ona olmaması lazım çünkü daha önce birşey yaşadık. Artık cocukların karsısında beni aşağılıyor ittiriyor falan 2 yasındaki kızım bunu görüyor ve cok korkuyor korku basladı ondada. Sürekli beni istemediğini bittiğini söylüyor. Ve benim her yolu denememe rağmen. Güzel dillede konuştum daha önce kendisiyile ama hep kararı istememek. Beni kâle almıyor hiç hayatında. Birde gurbetteyiz o kadar yalnız kaldımki sürekli ağlıyorum. İçim içimi yiyor. Tırnaklarımı yemeye basladım sıkıntıdan. Üstüne birde annemin hastalıgını öğrendim cok üzüldüm bunları bilmesine ragmen tartısıyor hep kendini haklı cıkartıyor. Konusmak istesem kacıyor gibi. Neden böyle sizce? Arkadaslarıma anlattıgımda hepsi yanlış oldugunu söylüyor. Senin gibi birine nasıl böyle yapıyor diyorlar. . Ben artık cok yoruldum. Çıkmazdayım lütfen yardım edin. Sürekli beni görmek istememesi benimle konuşmak istememesi normalmi tabiki değil. . Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ayrılmak daha ağır basmaya basladı artık cok üzülüyorum cocuklarımda var 🙁🙁

Aile

Eşimle neden sohbet edemiyorum ve hiç mutlu değilim! Ayrılmalı mıyım?

8 yıllık evliyim. Eşimle görücü usulü evlendik ,bipolar hastasıyım çok konuşuyorum kontrollü bir şekilde ilacı bıraktım, eşim ailesine normalden daha fazla düşkün buna bağlı olarak gerek ailesiyle ve gerek kendiyle çok yüz göz olduk , ailesiyle beraber yaşadım 2 yıldır ayrı yaşıyoruz ama eşimle çok itirazlardan kavgadan dolayı eskiden ailesini evde beklediğim için gezdirmedigi için diye düşünüyorum şimdide gezdirmiyor kısıtlı süre disaridayiz hemen bir yemek yiyip hemen eve gelmek istiyor ben kendimden uzaklaştırıyor musun herzaman böyle diyor herkese hayır diyemeyen herkesin sıkıntısına koşan yapısı var ve bu beni zorluyor çok yufka yürekli ama ben ailesine ettiğim laflardan dolayı sanirim manipülasyon ve zaman zaman narsistik tavırlar sergiliyor hep kaçıyor yani evde yalnızım kendimi tutamıyorum sürekli ailesinin bana yaptıklarını benim haklı olduğumu anlatıyorum ve istem dışı bir anlattigimi en az 2 ,3 kez anlatiyorum (Eliyisi tarafında çok fazla kocamin) Yalnızlık hep hissediyorum çocuklukta yaşadığım sıkıntılar daha çok pekiştiriyor sonuç olarak evliligimde yalnızım bana sürekli birşeyler yapacağım sabret bekle diyen biri var ayrigin esginden döndük kararımı vermiştim geri donderdi yalvardı o zaman uzulmemistim hiç şimdi çok üzülüyorum nedendir ayrılırsam yani. Çok ümitlendirdi ev yapacağım istediklerini hep yapacağım diyor, 8 yıldır hep borcu vardı borcunu bekletti , ailesinin yaptıkları yenilir yutulur cinsten değil hepsini savunuyor ve hiçbir şey olmamış gibi tavır bile yapmadan yardımcı oluyor normaldir ailesi ama tavirde koyması gerekmiyor mu ben seni hiç ezdirmiyorum diyor bana sahip çıkıyor eminim ama bunu benim yanımda asla yapmıyor sen bunu yapamazsın ne hakkın var vs diye hiç duymadım yorgunum k. marastayim 6 şubat depreminde ayrılık aşamasındayım ve ok soğukkanlıydim depremde hiç korkmadim ölümden o kadar canım yanmış ki 😔deprem çantası hazırladım sıcak tutacak şeyler aldım yiyecek bile düşündüm mutfağa giremedim yani ölüm bile korkutmadi annem çok şaşırmıştı hatta çünkü çok korkak biriyim bipolarim ve mantıklı şekilde dusunmusum her ayrıntıyı eşimle çok iyi anlaşmak istiyorum ailesi eve hergun baskın yapardi 6 yıldır zorla yeğenini yanıma koydular okula gitsin diye yalnız kalmayalım diye atandı ama ayrı eve çıkmadı zorla yemek iş yaptırıldı ve şimdi ailesi eve gelince savunmaya geçiyorum istemiyorum diye sıkıntı yaşıyoruz beni istemiyor mu gideyim deyince bırakmıyor seviyorum diyor