Psikoloji

Soru sorma şeklimi nasıl değiştirebilirim?

Gizli Kullanıcı16 Ağustos 2024 08:34

Merhaba, Dün akşam nişanlım ile aramızda geçen bir diyalog ile ilgili danışmak istedim. Kendisiyle 4 yıllık uzak mesafe bir ilişkimiz var. Gün için sık sık konuşuruz. Bir şeyler yapar vakit geçiririz. Sık konuşamadığımız günlerde olur nedenini açıklarız. Günlük rutinimiz böyle konuşmada. Dün akşam işte ikimizin de işi vardı tam konuşamadık ama bir anda beni görüntülü aradı çok mutlu oldum kısada olsa konuştuk. Sonra onun yemek hazırlama süreci başladı. Yemek yapıyorum dedi o arada konuşmamız kesildi ki genelde böyledir zaten sorun yoktu. Benim için sorun olan kısım ise ben o aralıkta ona mesaj attım. Görüldü attı. uzun bir sürede gelmedi. 3-4 saat kadar olmayınca bende merak ettim bir şey mi oldu diye. Oyuna mı daldın dedim. bi yarım saat sonra falan yemek yiyordum dedi. uzun sürdü dedim. O da film de izledim çünkü dedi. Bende görüldü atınca diye bir cümle yazdım. yazamadım dedi. niye dedim bende gülen emojilerle. sorgulayıcı moda geçtin dedi. bende soruyorum sadece diyince işte film izlerken yazmaktan hoşlanmadığını altyazılı diyede yazarsam hiç bişey anlamam zaten dedi. ben bunu zaten biliyordum onu sormuyordum. Daha fazla bir şey demedim. Normal konuşmaya döndük bir şey anlatıyordu sonra benim yazdığım bir kelimeye böyle diyince enerjim düştü anlatmıcam yeterli dedi. sen bilirsin dedim. Sonradan benim alındığımı bildiğini söyledi. Bende bir şey daha sorucam dedim. " Neden yazmadın" demek yerine nasıl şekilde sormamı istersin?" sorugulayıcı hiissetme diye dedim. sorunun arkasındaki niyet değişmediği sürece kelimenin önemi yok dedi. Neymiş niyetim dedim. Şu an konuşacak enerjim yok dedi.

Bende tamam o zaman enerjin olduğunda konuşalım dedim. Konu gece böyle biraz başka şeylerden konusarak kapattık. Ama içimdan hem kırgınım hemde nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. başka zamanlarda böyle konularda soru sordugumda sorgulayıcı memur gibi görmesi beni rahatsız ediyor. 4 saatlik vakitte bir emoji olur gif olur ya da şu an işim çıktı gece gelicem dememesi beni deli ediyor. Bazen geç geldğini biliyorum ama en tetikleyen kısım beni görüldü atıp cevap vermemesi oldu. İlişkimizin başından beri eğer işi varsa belirtmesini söylerim ,görüldü atma diye defalarca söyledim. Açıkcası ben soru sorduğumda bir travmasını mı tetikliyrum o yüzden mi böyle diyor yoksa umursamazlıktan mı öğrenmek istiyorum. Nişanlıma nasıl bir şekilde yaklaşıp soru sorarsam, ya da nasıl cümleler kurmam gerek ki beni sorgulayıcı görmesin...

Bu soru 22 Ağustos 2024 16:27 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız şey anlaşılabilir bir durum. Uzun mesafeli ilişkilerde bu gibi iletişim sorunları veya yanlış anlaşılmaları görmek olasıdır. Fakat sürecin ilerleyen zamanlarında endişe yaratabilir.

Siz rahatsız olduğunuz durumu belirttiğinizde nişanlınızın kendini sorgulanıyormuş gibi hissetmesi ve konuşmaya açık olmaması ilişkinin dinamikleri ve sağlığı açısında dikkat edilmesi gereken hususlardır.

Nişanlınızla iletişim kurarken şunlara dikkat edebilirsiniz:

-Empati ve anlayışlı bir dil benimsemeyi çalışmanız oldukça önemlidir. “Neden yazmadın?” Sorusu yerine kaynağına inerek “Mesajlara bazen geç cevap verebiliyorsun, bu beni endişelendiriyor, seni merak ediyorum” şeklinde bir cümle kullanabilirsiniz.

-İhtiyaç duyduğunuz şeyleri açıkça dile getirebilirsiniz. Duygularınızı açıklamak iyi olacaktır. Örneğin “Seninle düzenli bir konuşma yapmak iletişimde kalmak bana çok iyi geliyor. Kendimi çok daha iyi hissediyorum”

-Konuşmanız için doğru zamanı ve mekanı seçmek de önemlidir. İşten yorgun geldiği ya da stresli bir gün geçirdiği zamanda konuşmak doğru olmayabilir. Onunda rahat olduğu bir anı seçmek çok daha iyidir.

-İlişkideki sorunları birlikte ele almak ve çözüm yolları aramak en doğrusudur. İletişim kurarken ben dili yerine biz dili kullanın. Örneğin “Bu durumun bizi nasıl etkilediğini konuşalım. Nasıl çözüm yolu bulabiliriz. Nasıl daha iyi olabiliriz”

şeklinde ortak bir dil belirleyin.

Ayrıca nişanlınızın hissettiği şeyleri anlamak için detaylı konuşabilirsiniz. Geçmişten gelen bir hassasiyet mi var yoksa size karşı mı ancak onunla konuşarak bunu öğrenebilirsiniz.


Destek almak, çift terapisi yapmak, ilişkinizi sürdürmek ve dinamiklerini korumak için de bir başka seçenektir.


Sevgilerle, Psikolog İrem Bor.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kendimi bulamıyorum, kendime ulaşamıyorum

Her şeyin çok ince çizgisindeyim hayatımda ilk defa bana ben bile ulaşamıyorum. Hani her şeyin bittiği bir nokta vardır susarsın ağzını bıçak açmaz bağırırsın kimse duymaz kusarsın kimse görmez daha sonra küçük bir pencereden bir ışık görürsün bakıp bir mucize beklersin ya işte ben tam olarak o noktadayım. İlişkim bitsin de istiyorum bir yanım bekle diğer yanım mucize olacak kal diyor beni bu çıkmazdan çıkarın. Belki biri de başımı okşasa sabaha kadar ağlayacaktım ama herkes sırtımı sıvazladığı için dimdik ayakta durmak zorunda kaldım. Manevi olarak çökük ama başkasının gözünde bu hayatı yaşıyorsun dediği kişiyim. uyuyamıyorum çünkü gözlerimi her kapattığımda aşırı düşünmeye başlıyorum. Ve Buda beni her seferinde öldürüyor. Bir insanı hayal kırıklığına uğratmak çok ağır bir şey değil midir ? Beni paranoyak birine çevirdiler eşim ve ailesi. Dışarıda neşe saçan biri iken evin içinde kendi içimde mezar kazıyorum resmen. Benim sorunum ne bilmiyorum herkes beni yarı yolda bırakıyor yalan söylüyor yerime başkasını koyuyor en kötüsü de herkes benden vazgeçiyor. Ben o kadar kötü biri miyim ya? Önce beni delirttiler şimdi de adımı deli diye anıyorlar. İlaçlara mahkum kaldım aylarca bebeğim emiyor diye bıraktım çocuklarıma sarıldım bana zamanla ilaç olan çocuklarım bile dert olmaya başladı. Bütün acılarımı evlatlarıma sarıldığımda unutmuş gibi yaptım. Ben benliğimi yitiriyorum galiba bu kadarı bedenime fazla. Beni bu hastalıklı ilişki ruh halinden biri tutup çıkarabilir mi ? Çünkü sevgi bu değil biri bana gerçekten sevilmeyi değer görülmeyi öğretsin kendime yaptığım bu haksızlık içinde boğuluyorum.

Psikoloji

Trikotillomaniden nasıl kurtulurum?

Merhaba ben Büşra. 24 yaşındayım. 11 senedir trikotillomani ile mücadele veriyorum. Köklerden daha çok uçlarından kopartıyorum. Tırtıklı ve kırık saç uçları. Ele dümdüz gelen değil hissiyatı olan saçları. Biliyorum çok utanç verici. Yıllarca bunun utancı ile yaşadım. Aylarca psikiyatri ilaç tedavisi gördüm işe yaramadı. En son hipnoterapi ile ilgili bi tedavi buldum. Psikolog bu tedavi yöntemi ile iki seansta biteceğini söyledi. İki seans gittim ve birden bana 18 seans yapacağız dedi. Zaten işe yaramamakla birlikte maddi durumum olmadığı halde yüklü miktarda param gitti. Kandırılmış hissettim. Çok umutluydum. Enerji ve inanmak ile başarılmayacak hiçbir şey yoktur buna inanırım ben. Ancak maalesef o son tedavi seçeneğinde tüm umutlarım soldu. Bütün hayatım boyunca bununla yaşayacağım sanırım. Sürekli yerlerde saç görmek, saatlerce kolum ağrıyana kadar saçlarımı koparmak beni mahvediyor. Her genç kızın gibi saçlarımın olmaması beni mahvediyor. Sürekli bunun üzüntüsü ile geçti çocukluğum ve gençliğim. Saçlarımın biçimsizliği beni cok üzüyor. Herkesin uzun gür saçlarının değerini bilmemesi bazen de kızdırıyor beni. Eskiden çok güzeldi saçlarım. Şimdi ise bir avuç dahi yok ve çok biçimsiz,kısa. Sosyal yaşantımı fazlasıyla etkilemekte ve yıpratıcı maalesef. Uzun bir süre pes ettim bıraktım kabullendim. Ama bir gün bir şey fark ettim. Takma tırnak taktığım zaman saçlarımı kopartmakta zorlanıyordum. Ve protez tırnak yaptırdım. İki aydır protez tırnak kullanıyorum. Evet yine koaprtıyorum ama o kadar az ki. Saçlarım gözle görülür şekilde uzamaya başladığını hissediyorum ama bana yetmiyor. Yıllarca bu biçimsiz kısa saçlarla yaşadım. Ve nereye kadar protez tırnak kullanabilirim bilmiyorum. Tırnakları çıkarttırsam eğer tekrar eskisi gibi saatlerce kopartmaktan korkuyorum. Saçlarımın tekrar minicik olmasından korkuyorum. Evet şuan hala çenemde bile değil saçlarım ama 3 ay öncekine göre benim için o kadar uzun ki, çok değerli. 2 cm uzaması bile çok değerli. En son saçlarım uzun ve gür olduğunda 13 yaşındaydım. .. 11 sene. Koskoca 11 sene saçlarımı hiçbir zaman çenemi aşağısında göremedim. Bir kadın için en önemli şey saçları iken ben bununla sınanıyorum. Yine de şükrediyorum aşırı aşırı kelliklerim oluşmadığı için. Ama işte. .. Çokta üzülüyorum. Bu kadar diyeceklerim. İçimi dökmek iyi geldi. Kimseye itiraf edemediğim utanç duyduğum bir durum maalesef.