Romantik İlişkiler

Sorumluluk alma korkumu nasıl yenebilirim?

rabbit6 Eylül 2024 10:22

Merhaba. Annem ben bebekken beni bırakmış. Kendisini hiç tanımadım. 5 yıl önce bir kere gördüm ve hiçbir şey hissetmedim. Babamla büyüdüm ve sık sık yalnız yaşadım. Şuanda babam bulunduğum il dışında. Tek başıma yaşıyorum. 28 yaşındayım. İlk defa 8 aylık ciddi bir ilişkim oldu. Bu ilişkiyi başlatan bendim. İlk defa birini sevdim. O da beni sevdi. Aramızda hiçbir sorun yoktu ancak evlilik için sorumluluk alamadım. Sürekli ya ileride kavga edersek ya ayrılırsak ya ona zarar verirsem tarzında sorularla boğuşuyorum. Bu düşüncelerin içinden çıkamıyorum. Yaşadığım bu durumdan annemi suçluyorum. Sevdiğim insandan uzaklaşıyorum. Ne onunla olabiliyorum ne de gidebiliyorum. Asla karar veremiyorum. Kimseyle görüşmek istemiyorum. İşe gidiyorum sonrasında eve gelip yatıyorum. Bu durumu nasıl atlatabilirim? Nasıl bir bağlanma stiline sahibim? Partnerimle ilgili korkularımı nasıl aşabilirim? Teşekkür ederim.

Bu soru 6 Eylül 2024 22:52 tarihinde Uzman Psikolog Berfin Kübra Sönmez tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selamlar sevgili danışan , geçmişte yaşamış olduğunuz yaşam deneyimi ve bunun süregelen etkileri psikolojik olarak oldukça zorlayıcı bir süreç. Kaygılarınızı ve düşündüğünüz durumları anlayabiliyorum. Küçük yaşta bakım veren tarafından terk-edilme, sevgisizlik, ilgisizlik gibi durumla karşılaşan insanlar. İlerleyen yaşlarında bağlanmalarıyla ilgili problem yaşayabilir.

İkili ilişkilerde, sosyal ilişkilerde bu tarz problemler görünmesi çok olağandır.

Sizi tanımadan tam yorum yapmak zor olsada kaygılı- bağlanma stiline sahip olabilirsiniz. Partnerim ya terk ederse, ya ayrılırsak ya kötü bir şey olursa gibi bir çok düşünce zihinden geçebilir. Partnere karşı aşırı bağlanılabilir ya da kaybetmekten korkulduğu için uzak durulabilir.

Bu konuda yapılan şey yaşanılanları kabul etmektir. Geçmişte yaşanan olumsuz deneyimleri kabul etmek, insanları ve kendinizi affetmek gerekir.

Bu tarz durumlarda sağlıklı olan, psikoterapi ile ilerlemek olabilir. Kendinizi tanımak, problemlerin kaynağını bulmak ve bu problemlere çözüm bulabilmek için bir uzman desteği gerekli olabilir.

Sorunlarınızı tek başınıza da elbette çözebilirsiniz ancak bir psikoterapist ışığında yolunuzu bulabilir ve daha rahat adım atabilirsiniz.

Stres ve kaygı azaltma yöntemlerini öğrenmeniz iyi olabilir. Olumsuz düşündüğünüz esnada bunu nasıl yönetebilirsiniz?

Olumsuz düşüncelerinizi nasıl olumlu düşüncelere çevirebilirsiniz ? bunlar üzerinde durulabilir.

Kendilik bilincinizi arttırma , öz-saygıyı ve öz- güveni yükseltme çalışmaları yapılabilir.

Özgüven arttıkça problemlerle başa çıkma motivasyon daha çok gelişir ve kaygıda azalma sağlanabilir.

Terapi süreçlerinde güvenli alan oluşturularak kaygılı- bağlanmanın temelini anlayıp güvenli bağlanma üzerinde çalışılabilir.

Kişisel hedefler koyup ilişki dinamikleri üzerinde çalışılabilir.

Bu süreçte destekleyici ilişkiler kurmanız ve gerekli motivasyonu yakalamanız sağlanabilir.


Umarım cevabım faydalı olmuştur.

Sevgiyle kalın.

Uzm.Psk.Berfin Sönmez

alinti

Vakit ayırdığınız için teşekkür ederim

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

İnsanlar ne derece değişebilir?

Merhaba 26 yaşında bir kadınım. 2019 yılında üniversitede bir kulübe dahil oldum ve burada birinden hoşlandım o da bana ilgi gösterdi ama çok kısa sürdü ve aniden genel olarak davranışları değişti, sadece bana değil genel olarak umursamaz soğuk ve kibirli tavırlar sergiledi dolayısıyla benim hoşlantım da geçti ve yerini ona karşı öfke almaya başladı ve onu kendini beğenmiş nezaketsiz ve karaktersiz olarak tanımlamaya başladım mümkün olduğunca iletişim kurmamaya çalıştım. 2 yıl boyunca bu kulüpteydim sonra kulüp dağıldı bizler mezun olduk , 3 yıldır kendisini görmüyordum. Ortak arkadaşlarımız aracılığıyla tekrar bir araya geldik 2 kez buluştuk. Ben ilk görüşme öncesinde çok önyargılıydım inşallah gelmez diyordum ama görünce ve tekrar konuşunca bir şeyler değişti içimde ve tekrar hoşlanmaya başladım ama kendime bunun için çok öfkelendim. Bana iş bulma konusunda yardımcı olacağını söyledi bunun için sonrasında mesaj yoluyla iletişime geçtik konuşma esnasında 2 kez teşekkür ederim dedim ve hiç rica ederim, bir şey değil vs demedi. 2. Buluşmamızda konu açıldı ve ben onda rahatsız edici bulduğum şeyleri ona söyledim rica ederim dememesinden bahsettim, abarttığımı söyledi zaten kendi yardım etmek istediğini öyle şeylerin aklına gelmediğini söyledi ve empatik biri olsaydım güçlü biri olamazdım dedi. Geçmişte herkesin içinde bana inisiyatif almak istemediğim bir konuda bu kadar özgüvensiz olma demişti ben bunu da densizce bulduğumu onun haddine olmadığını söyledim. Onu da kötü bir niyetle söylemediğini özgüvenli ol sen yapamayacaksın da kim yapacak anlamında söylediğini benim cımbızla laf aldığımı söyledi. Ama ben zaten kötü niyetten ziyade onu düşüncesiz ve nezaketsiz bulduğumu söyledim ne söylediğimiz kadar nasıl söylediğimiz de önemli dedim. Kendisi de dilinin kemiği olmadığını kabul ettiğini ama bu halinden çok memnun olduğunu ve asla değişmek istemediğini bu durumu samimi bulduğunu söyledi. Sohbet ederken bir ilişkiden beklentilerimiz hayata bakışımız toplumsal ve bireysel konularda düşüncelerimiz birbirine benziyor ve kafamdaki partner profiline sorumluluk sahibi, duygusal olarak dayanıklı, korumacı, cesur, konuşkan, komik ve kültürlü olması açısından çok yakın hatta kendisi de beni beğendiğine dair imalarda bulundu. Ama ben kırılgan ve depresif olmaya yatkın bir insanım onun böyle düşünmeden konuşmaları ve sürekli şaka yapan alaycı tavrı ve aşırı öz güveni beni düşündürüyor. Geçmişte aniden değişen tavırları için de o dönemlerde 20 kişiden dayak yediğini ve o zamanlar intikam almak istediğini psikolojisinin bozulduğunu ama o dönemi atlattığını söyledi ama bu olayın yaşanmasına neden olan şey ne, kendisi ne yaptı bu kısımdan bahsetmedi. Bir de lisede bir kıza sözlü olarak zorbalık yaptığı için kızı ağlattığını kızın okuldan ayrıldığını vs anlattı. Vicdan azabı çekiyorum gerçekten çok pişmanım dedi ama yine gülerek söyledi bunu. Lisede çok da küçük değildi diye düşünüyorum, ortaokulda yapsa çocukluk deyip geçeceğim ama zorbalığa yatkın bir tarafı varsa ve ailesi de sıkıntılı insanlar olabilir diye çekiniyorum. Sizce böyle birinin lise yıllarında bu tarz davranışlar sergileyen birinin bugünkü yaşlarında (o da 26 yaşında) değişmesi mümkün mü? Bir yanım asla olmaz diyor ama kafamdan da atamıyorum çünkü ilk tanıştığımızda onu idealize etmiştim ve ona karşı hep yetersiz hissediyordum kendimi. Genel olarak özgüven problemlerim var ve çekingen bir insanım ama ona karşı kendimi ekstra kasıyorum hep ve hep benden daha kültürlü, daha zeki, daha özgüvenli diye kompleks yaptım ve içten içe hep beni beğensin istedim. Özellikle beni zeki bulmadığını düşünürdüm ama bu son buluşmamızda sen çok zeki bir kızsın dedi ve bana ilgi göstermesine asla ihtimal vermezdim hele ki şu zamanda. Çünkü onun çevresi çok geniş işini yoluna koymuş hobileri var çok kültürlü bense bu sebeple bazen onun muhabbetlerini yakalayamıyorum ve işsizim, bir hobim yok 2 tane arkadaşım var vs onun yanında çok sönük kalıyor gibi hissediyorum.