Sosyal fobi, anksiyete ve obsesiflikten nasıl kurtulabilirim?
kendimi Bildim bileli devam eden bir sosyal fobim var insanların içinde rahat edemiyorum kendim gibi olamıyorum kalabalık ortamlara girmek istemiyorum bununla beraber kaygı bozukluğum mevcut pozitif hissettiğim anlar çok nadir algılarımın da kapandığını düşünüyorum bazen en kolay şeyi bile yapamıyorum ya da unutuyorum özellikle birilerinin yanında çok oluyor en basitinden kapıyı yanlış açıyorum sayı hesabı yapamıyorum salak gibi hissettiriyor maalesef
Bu soru 13 Temmuz 2024 23:12 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Sevgili danışan,
İnsanlarla konuşurken, kalabalık ortamlarda bulunurken kendinizi gergin hissetmeniz, heyecanlanmanız anlaşılır duygulardır. Kalabalık ortamda bulunurken ya da insanlarla konuşurken kaygılanmanız, kaygınızı minimum düzeyde, kontrollü bir şekilde yaşamanız oldukça faydalı bir durumdur. Çünkü kontrollü kaygı iletişiminizi daha düzgün kurmanızı, daha özenli olmanızı sağlayabilir. Ancak kaygı düzeyiniz aşırıya kaçtığında yani kontrolü sağlayamadığınızda bunu bir problem olarak değerlendirebiliriz.
Sosyal ortamlarda rahat edemiyor oluşunuz, kalabalık ortamlarda bulunmak istemeyişinizi tetikleyen olumsuz düşünceleriniz mevcut olabilir. En kolay bir şeyi bile yapamıyorum düşüncesi başarısızım, beceriksizim düşüncelerinizi tetikliyor olabilir. Kalabalık ortamlarda basit hataları yaptığınızı düşündüğünüz durumları rezil olurum şeklinde olumsuz düşüncelerinizi tetikliyor olabilir.
-Kapıyı yanlış açtığınızda en kötü ne olabilir?
-Kapıyı yanlış açtığınızda oluşabilecek en kötü senaryonun geçekleşme olasılığı nedir sizce?
-Kapıyı yanlış açtığınızda oluşabilecek en kötü senaryonun gerçekleşeceğini düşündüren gerçekçi kanıtlarınız var mı? Varsa bunlar nedir?
Bu sorulara verdiğiniz cevaplarla olumsuz düşüncelerinizi fark edebilir ve başa çıkma becerilerinizi oluşturmanız için yol haritanızı oluşturabilirsiniz.
Kapıyı yanlış açan yakın bir arkadaşınız olsaydı ne düşünürdünüz? Arkadaşınızın basit bir hata yaptığını, rezil olduğunu ya da başarısız olduğunu düşünür müydünüz? Muhtemelen hayır. Peki arkadaşınızın başarısını ya da başarısızlığını kapının yanlış açılmasıyla değerlendirmiyorsanız kendinizi neden o şekilde değerlendirmeye tabii tutuyorsunuz? Arkadaşınıza gösterdiğiniz şefkati kendinize de gösterebilirsiniz. Nasıl ki yaralandığımızda yarayı temizlemeye, yara bandı kullanmaya ihtiyaç duyuyorsak duygusal açıdan yaralandığımızda ya da yıprandığımızda öz şefkate ihtiyaç duyabiliriz.
Sevgili danışan bu süre içerisinde olumsuz düşüncelerin sizi yorduğunu, zorlayıcı olduğunu anlayabiliyorum. Size yalnız olmadığınızı, bu süreçle başa çıkabilmek için ve farkındalıklarınızda size yön verebilecek bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabileceğinizi hatırlatmak istedim.
Sevgiler.
Klinik Psikolog Pınar Özdemir.
Teşekkür ederim
