Stres ve Bunalmışlık hisleriyle nasıl baş edeceğim?

Merhabalar Sevgili Danışan,

İçinde bulunduğunuz dönemi dürüstlükle ifade etme cesareti gösterdiğiniz için sizi tebrik ediyorum. Paylaştıklarınızdan hem YKS'ye az bir zaman kalmış olması kaynaklı hem de genel olarak bir stres ve bunalmışlık geçirdiğiniz bir dönemden geçtiğinizi bununla birlikte yalnızca uyumak ve kendi kendinize kalmak istediğinizi bir yandan da içinde bulunduğunuz dönemi sorgulayıp neden böyleyim diye düşündüğünüzü anlıyorum. Yaşadığınız duruma ve bu durumda neler yapabileceğinize birlikte bakalım.

Sevgili danışan öncelikle belirtmeliyim ki yaşadığınız bunalmışlık hali hem içinde bulunduğunuz gelişimsel dönem hem de çevresel faktörlere baktığımızda oldukça anlaşılır. 18 yaş, yetişkinliğe adım atma süreci. Bu da kim olduğunuzu, ileride ne yapacağınızı ve nasıl biri olmak istediğinizi sorgulamanıza neden olabilir. Bunlar olurken, bir yandan sınav gibi büyük bir baskıyla uğraşıyor olmanız da zihinsel enerjinizi tüketmesi oldukça olası. O yüzden kendinizi yorgun, bıkkın ya da yalnız kalmak isterken bulmanız çok doğal. Ancak sahip olduğunuz farkındalık düzeyi ile yaşadığınız duruma uygun stratejiler ile baş etmeniz mümkün. Peki ama nasıl? Öncelikle içinde bulunduğunuz dönemi daha iyi tanımlamanıza yardımcı olacağını düşündüğüm bazı soruları cevaplamanızı isteyeceğim;

Sizi yalnız kalmaya yönlendiren en önemli faktör ne? Yalnız kaldığınızda size ne iyi geliyor?

Şu anda sizi hayata dair en çok zorlayan düşünce veya beklenti ne?

18 yaş için yetişkinliğe ilk adım dedik. Peki sizin için 18 yaş neyi ifade ediyor? Yetişkin olmak size nasıl geliyor? Sizde hangi duyguları uyandırıyor?

Son olarak YKS'nin sizin hayatınızdaki yeri ne? Sınava dair kaygılarınız var mı? Varsa neler? Peki kaygınızı besleyen en önemli faktör ne olabilir? (başarısızlık korkusu, aile beklentisi gibi)

Bu noktada neler yapabilirsiniz, üzerine konuşalım:

İlk olarak yalnız kalma isteğiniz, yalnızken huzurlu hissetmeniz üzerine konuşalım. Bu noktada sizde belirtmişsiniz insanlarla iletişimim olsun ama zaten çok sosyal olmayı seven biri değilim diye. Ben burada yalnız kalma tercihinizi yetişkinliğe adım atmanızın da getirdiği hayatı anlamlandırma, olgunlaşma sürecinizin bir parçası olarak görüyorum. Yalnız kalmak istemeniz, insanlarla konuşmamak iletişim kurmamak değil; belki de her şeyin anlamını, nereye doğru gideceğinizi sakin bir ortamda hissetmek istemenizle ilgili olabilir. Bu noktada yalnız olduğunuz zamanları anlamlandırmak için sessizlik anlarınızı yazıya dökebilir, yürüyüş yapabilir, müzikle veya sadece dinlenerek bu anları kendinize bakım haline getirebilirsiniz.

İkinci olarak yaşadığınız dönemi normalleştirmenizi rica edeceğim. Şu anda hayatınızın bir geçiş dönemindesiniz. Ancak sizin gibi pek çok genç bu süreçlerden geçiyor. Bu noktada hislerinizi olduğu gibi kabul etmeniz, hiçbir duygunun sonsuza kadar sürmeyeceğini kendinize hatırlatmanız, kendinize karşı nazik yaklaşmanız sürecin çok daha sağlıklı geçmesini sağlayacaktır.

Son olarak sabah kısa bir nefes egzersizi, akşam 20 dakikalık yürüyüş, gün sonunda kısa bir "bugün kendime ne iyi geldi?" notu gibi bileşenleri içeren günlük rutinlerin de size rahatlama alanları açarak gününüzü daha verimli geçirmenizi sağlayacağını eklemek isterim.

Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum. Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.

Psikolog Fatma Gizem Bitgen