Tahammül edememe, ani öfke patlamaları mı nasıl dizginlerim?
herkesle çok iyimser güler yuzlu sürekli alltan alan pozitif bakan empati kuran ve fazlasıyla fedakarlık yapan bir insanım (öyle mutlu hissediyorum).ama çocuklarıma ve eşime karşı onların sakın uyumlu olmadığı zamanlarda onlara tammul edemiyorum onlar benden sürekli bişey yapmamı isteyince bende yok diyorum (özellikle çocuklar). Hayla ısrar edince bağırıyorum sinirlenip .sonrada çok pişman oluyorum. Birde çok acele yapıyorum her işi yavaşliga tahammülum yok ve o an kim çıksa karsima oyuzden çok yoruluyorum. bir daha bişey yapasim gelmiyor artık kaybetme korkusu yaşıyorum sürekli endişe duyuyorum. Sevdigim insanları kaybediyorum yavaş yavaş vefat ediyorlar.arti olarak Deprem geçirdik .sürekli kaybetme korkusu yaşıyorum her han cocuklarin eşimin üstüne tittiyorum 5 dk geç kalsalar hemen aklıma kötü kötü şeyler geliyo ve bu yuzden sanirim geceleride artık uyuyamıyorum
Bu soru 13 Eylül 2024 16:05 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar sevgili danışan, yaşadığınız durumda iki farklı uç görüyorum. Çevrendekilere karşı iyimser ve anlayışlı davranıyorsun, çocuklarına ve eşine karşı ise sabrını yitirip öfkelenebiliyorsun. Bu durum seni oldukça yıpratmış gözüküyor.
Deprem ve vefat gibi deneyimler sonrası da sevdiklerini kaybetme korkusu besliyorsun. Bu da senin uykularını ve düşüncelerini etkiliyor.
Yaşadığın durumu daha iyi anlamak için biraz seçeneklere bakabiliriz.
Yaptığın şeyleri hızlıca yapma isteğin ve yavaşlığa tahammülünün olmaması gerginliğinin göstergesi olabilir. Bu durum hem seni hem de çevreni zorlayabilir. Bu anlamda kendine biraz yavaşlama izni vermeyi denemelisin. Bazı şeyler anında yapılamaz farkındalığına ulaşmalısın ve kendini suçlu hissetmeden nefes aldığını hissederek küçük molalar belirleyerek ilerleyebilirsin.
Çocukların talepleri bazen zorlayıcı ve tekrarlayıcı olabiliyor. Bu da sende baskı yaratıyor olabilir ancak onların ihtiyaçlarına tepkin ve pişmanlık duygun seni olumsuz etkiliyor. Yapamayacağın isteklerle sana geldiklerinde sınır koymalısın.
Yaşadığın deprem ve vefat durumları sonrası korkuların daha da derinleşmiş olabilir. Bu konuda bir terapistten destek almayı düşünebilmeni isterim. Kaygılar sürekli tetikte olmanı sağlıyor olabilir.
Aynı zamanda kendi kendine yapabileceğin nefes egzersizlerini ve gevşeme tekniklerini de deneyimleyebilirsin. Bunlara internetten ulaşabilirsin.
Unutmamalısın ki, bir süreçten geçiyorsun ve bu süreci en iyi şekilde atlatmak da bizlerin elinde. Kendine karşı oldukça nazik davranmayı ihmal etme. Aynı zamanda sevdiklerine karşı da anlayışla yaklaşmayı zaman içinde kazanabilirsin. Hoşça kal, Sağlıkla kal…
Sevgilerimle, Psk. İrem Bor.
