• Anasayfa
  • Sorular
  • Takıntılı olduğum ama hiç görüşmediğim kişiyi neden unutamıyorum?
Romantik İlişkiler

Takıntılı olduğum ama hiç görüşmediğim kişiyi neden unutamıyorum?

Gizli Kullanıcı24 Eylül 2024 17:18

Bu kişiyle konuşmaya başladığımız zamanlarda beni çok sinir ediyordu hatta bu yüzden aralıklı konuşmadığımız zamanlar oldu çünkü ben onu engelliyordum ama sonunda konuşmaya devam ediyorduk ve ben ciddi bir ilişki düşünmesem de o hiçbir zaman net değildi ve ben takmıştım buna. Benimle buluşmuyor bahane uyduruyor ya da gelmişken uğrayayım diyordu ben kabul etmiyordum o yüzden görüşmedik. En son başka bir ülkeye taşındımvekonuşmayıbıraktım6ayolduamahalaaklımda.

Bu soru 23 Ekim 2024 18:47 tarihinde Psikolog Nuray Halaç tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,

Mesajında eski erkek arkadaşınla ayrılma sebebin ve ayrılma şeklinizin nasıl olduğunu göremesem de senin tarafından bir şeylerin henüz bitirlmediği aşikar.Ayrıldığınızı söylemene rağmen hayattaki işlevselliğini bozacak ve tekileyecek düzeye gelebilecek bir durum söz konusu olduğunda kendi içinde bazı şeyleri sorgulamanı ve anlamlandırmanı,mantıklı bir çerçeveye otutturmanı gerektiiryor.Baş edemediğini düşündüğün noktada bir uzamandan terapi desteği alman faydalı olacaktır.Eski erkek arkadaşın sana göre her anlamda ilişkisini bitirebildiği için sana oranla daha rahat ya da farklı bir ilişki kuruyor olabilir,hatta hayatına devam ederek yeni ortamlar,yeni deneyimler keşfediyor olabilir.Bu durum bilinçli ya da bilinçsiz olmasından ziyade kişisel bir yaşam tercihi içermektedir.Burada görüldüğü gibi net sınırlar ile ilişkinin sonlandırılmış olması büyük oranda etkilemektedir.Bu durumun aksine anda takılı kaldığını , o anın içinde bulunduğun kişiyi de takıntılı olma durumunu bir tarafa bırakarak şimdi ki ana odaklanmalı ve onun kıymetini anlamalısın.Tüm bu davranışlarını ve duygudurumunu göz önüne alarak kendine sorman gereken sorular,mantık çerçevesine otutturabildiğin cevaplar bulman ve hatta gerekirse eski erkek arkadaşınla karşılıklı etkili bir iletişim kurarak çözemediğin ve üstesinden tek başına gelemediğini düşündüğün konuları açıklığa kavuşturmak adına konuşman gerekebilir.

Çünkü ilişkiler iki kişiliktir ve tek başına düşünerek takıntı haline getirerek kendi içinde kaygı yarattığın durumları tek başına uzaktan izleyerek çözemeyebilirsin.Bitirmekte zorlandığın konu ne ? bir şeyler tek taraflı mı bitti ? bitmeseydi ne olabililrdi? takıntılı olduğunu,özlediğini düşündüğün duygu ya da davranış biçimi neler ? bunlar ebeveyn ilişkilerin kıyası durmunda hangi noktada ? bittiyse eğer sen bitirebilme de neden zorlanıyorsun ? alıştığın bir ilişki kalıbı var mı ? varsa bu nedir ? onunlayken ve onsuzken duygum ne ? ya da neden bittiğini hatırlamak ve düşünmek bu soruları sorman,gerekirse bir deftere not alman problem büyümeden sorunu çözmene yardımcı olabilir.Tüm bu soruların cevaplarını bulduktan sonra sende artık her açıdan bitirme kararı alıyorsan ilk yapman gereken seni rahatsız eden durumlar için net sınırlar koyman ve geri dönüşü durdurabilmen kıymetliidr.Aksi durumda haytında olmayan birine gerekli sebepler bağlayarak bilişsel çarpıtmaların sonucu hayatını olumsuz etkilemeye,bir sonra ki ilişkilerinin temeline şimdiden zarar vermeye başlaycaksındır.Tüm bu yaşadıklarını değiştiremezsin biliyoruz ama en azından anına odaklanarak içinde bulunduğun anı kendin için değiştirebilirsin.Mutlu olabileceğini düşündüğün ortamlarda yer almak yeni insanlar ile tanışmak,düşünce kalıplarını değştirmek,farkındalık çalışmaları yapmak,endişeni kontrol etmek,davranışlarını ve duygularını düzenlemen ilişkilerini daha sağlıklı ve kontrollü yönetmene yardımcı olabilir.Umarım cevabım yardımcı olmuştur.

Sevgilerle ve Musmutlu olman dileğiyle,

Psikolog Nuray Halaç.

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Bitirmen gerekirken bitiremediğim bir ilişki için ne yapmalıyım?

1. 5 yıllık bir ilişkim var. Hayatımın en güzel 1. 5 yılıydı. Sohbetimizi, geçirdiğimiz zamanları, yanında olduğum hali ciddi manada çok seviyorum. Üniversiteye onunla başladım, herkes bizi bilir ve sürekli nasıl gittiğini sorarlar. Son birkaç haftadır hiç hoşuma gitmeyen sohbetler yaptık. Birkaçı şöyle; uyumsuz olduğumuzu ve benim çok duygusal olduğumu; bununda onu rahatsız ettiğini söyledi. Çift olmak onun için zormuş ve tek kalmak daha iyi geliyormuş, bunu 1. 5 sene sonra anlamış. Ayrıca gelecekte zaten beraber olmayacakmışız ne çok ciddi ne de öylesine beraber olduğumuz bir ilişki içindeymişiz. Bunlar benim fikirlerime çok ters şeyler. Geleceği elbette bende bilmiyorum ama orda olması için çabalamak isterdim. Son olarak da onu seviyor muyum sevmiyor muyum gerçekten bilmiyorum. Arkadaşlarım bunun sevgi değil bağımlılık olduğunu ve yalnızlıktan korktuğumu söylüyorlar. Doğruluk payı var diye düşünüyorum. O rahatsız olmasın diye sosyalliğimi düşürdüm ve çevremde nerdeyse kimse kalmadı, bundan hiç hoşlanmıyorum. Eklemek istiyorum ki üniversitedeki tüm o insanlara açıklama yapmak zorunda olmadığımı biliyorum ama sormalarını dahi istemiyorum çünkü hatırlamak beni üzüyor. Düşeceğim boşluktan korkuyorum. Çok emek verdim ama hayatın başında olduğumu ve onu bırakmamın bana daha iyi geleceğini biliyorum. Ne kadar emek de versen bazen bırakman gerekir diye düşünüyorum, ama yapamıyorum. Anılarımızı çok seviyorum ama onlar orda kaldılar, bir daha yaşanmayacaklar ve ordaki kişiler şu anki bizden çok farklı bir haldeler. Ben kabullenemiyorum. Üzgünüm ama değilim. Ağlamak istiyorum ama bir yandan içimden gelmiyor. Tam olarak araftayım. Ne yapmam gerekiyor?