• Anasayfa
  • Sorular
  • Travmamı nasıl atlatabilirim aştığımı düşündüğüm şeyler bitmemiş
Aile

Travmamı nasıl atlatabilirim aştığımı düşündüğüm şeyler bitmemiş

Gizli Kullanıcı19 Mayıs 2024 12:06

aştıgımı ve kabullendiğimi düşünmüştüm ama tetikleyen şeyler sayesinde aşırı kaygılı ve vesveseli birine dönüştüm çocukluk travmalarım ve minik bir kızım var çok iyi bir anne olmak istiyorum her anını görmek onunla konuşabilmek bana herseyini anlatsın istiyorum

Bu soru 20 Mayıs 2024 19:46 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Travma dediğimiz şey eğer çözülmemişse bir ses, koku, dokunuş, bir nesne her ne varsa travmayla ilişkilenmiş o şeyin en ufak varlığı bile sizi tetikleyebilir. Bu tetiklenme aslında doğaldır, bize şunu der: "Çözemediğin şeyler var burada. Haydi gel beni çöz, eskiden buna hazır değildin fakat şu an buna hazırsın." Aşmak veya kabullenmek dediğiniz şey belki de aşmak veya kabullenmek değildi de, örtmekti. Örttüğümüz şeyler gün yüzüne çıkar öyle ya da böyle. Anladığım kadarıyla annesiniz, anne olmak tüm travmaları tekrar tetikleyebilen bir durum. Size yapılmayan, olmayan her ne varsa hepsi tekrar gözünüzün önüne gelir. Korunmadığınız şeyler aklınıza gelir. Bunlar travmanın parçaları peki siz bu travma parçaları ne yapmak istiyorsunuz?


Özellikle şunu ifade ettiğiniz için söylüyorum; kızım ne yaşarsa bana söylesin. Belki de size her şeyi anlatmayacak. Kızım her ne yaşarsa göreyim, belki de siz her zaman her şeyi göremeyeceksiniz. Burada sizin ifade edemediğiniz veya görülmediğiniz bir yer mi var da siz özellikle bunları yazdınız? Benim yazdığım her şey size yanlış gelebilir, yok öyle değil diyebilirsiniz. Bu travmayı çözmek için neler yapabilirsiniz? O zaman buraya bakalım.


Psikonet yayınlarının kitaplarına bakabilirsiniz, bu yayının kitapları çoğu zaman bibliyoterapi kitapları olarak geçer. İyileştirmeye yönelik kitaplardır. Özellikle annelikte tetiklendiğiniz kısımları tek tek not alabilirsiniz. Aştım, kabullendim dediğiniz ama yapamadığınız yerleri tek tek yazın. Bunlar sizi ne kadar rahatsız ediyor? Rahatsızlığınız ne ile geçer? Ne ile rahatlarsınız? Siz şu an kendinizi güvende hissediyor musunuz? Güvende hissetmek için neye ihtiyacınız var? Sizin şu an neye ihtiyacınız var? İhtiyaçlarınızı rahatça ifade edebiliyor ve çevreniz tarafından karşılanabiliyor mu? Bunları yazın ve lütfen kendinize dürüst olun. Bu sizin yolculuğunuz, bu yolculuğunuza eşlik etmeye çalışın. Eğer eşlik etmekte zorlanıyorsanız lütfen bir travma terapisine başvurun. Bu süreci daha sağlıklı yürütmenize yardımcı olacaktır.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Kaçarak evlendim nişanlıyken ayırmak istediler

Bir buçuk sene önce kaçarak evlendim nişanlıydık ayırmak istediler o telefon işi bitecek bir daha görüşmeyeceksin dediler. O zamana kadar ne yaparlarsa yapsınlar hep susup sineye çekmiştim o gün birşey oldu ben bile bana şaşırdım nişanlımın ailesi yok diye istemiyorlardı ne yaparsa yapsın sorun ediyorlardı o gün kaçalım dedim ve ben onların korkusundan adım atmaya korkan ben kaçtım gittim yeni bir hayata başladım evlendim o an bile el elalem dediler sen ne hissediyorsun yada biz ne yaptık demediler. Düğüne geldiler el elalem için. Hamileliğim zorlu geçti. Hastanede yattım bir hafta boyunca. 2 kere düşük tehlikesi geçirdim. Ziyarete geldi annem çorba getireyim şunu getireyim bunu getireyim dedi akşam ziyaretçi saatinde çok bekledim ne yazan oldu ne arayan ne gelen… Neyse. . hamilelikten önce 2/3 kere gittik eşimle fakat içimin almadığı bir duygu var gitmek istemiyorum samimi gelmiyordu ama özlüyordum da. Bilmiyorum ki bunu nasıl tarif edebilirim. O hastane mevzusundan sonra iyice soğumuştum. Ama bir çorba görüp iç çekmişliğimde çok olmuştur. Velhasıl kelam öyle yada böyle hamilelik sürecimi eşimin desteğiyle atlattım. Doğum yaptım. Şuan bebeğim 2 aylık oldu. Pazar günü çat kapı geldi annem kardeşimle beraber. Kızım pazartesi hastaneye yatacak salı anjiyo olacaktı dua istemek için paylaşmıştım gördüğü halde haberi yokmuş gibi davrandı geçmişi açtı daha ne kadar sürecek dedi ben kendimi toparlamak istedim dediğimde bir buçuk sene oldu daha mı toparlayamadın dedi hani o evde psikolojik sıkıntılarım vardı ya şimdi hiçbiri kalmadı iyileşiyorum derken sözümü kesip götürdük ya hastaneye dedi ne kolay değil mi evladın kendini bildi bileli sizin yüzünüzden geceleri altına kaçırıyor bunu bile bile herşeyin sorumlusu oymuş gibi yada günah keçisi ilan edilmiş gibi iyice bunaltıp üstüne gidenler daha da kötü hale getirenler hasta ettiklerini tedavi ettirmeye götürüyorlar. Ama onlara sorsan mükemmel bir ebeveynler. Herşeyi geçtim ben yine affeder sineye çekerdim alıştım der susardım. Konuşma böyle devam ederken ben konuşabilecek durumda değilim bebeğim yarın hastaneye yatacak dedim ona rağmen görüşmek istersen kapı orda istemezsen kendin bilirsin bu son adımım dedi gitti. Bekliyorum ki hastaneye gelirler ararlar yazarlar sonuçta daha minicik bir bebek riskli bir bölgedeki damarı açmak için girecekler yedi kat yabancı olsa bile için gider merak edersin canının canı o nasıl bu kadar katı olabildiniz? Daha dün aradı açmadım kimse kusura bakmasın ben o hastane köşelerinde oturup ağlarken sadece eşim ve ablam vardı yanımda ben evladıma birşey olacak korkusu yaşarken yanımda olmayanlar şimdi hiç olmasın dedim kendi kendime siz olsanız ne hissedersiniz ne düşünürsünüz ne yapardınız ben sıkıştım kaldım bana yardım edin lütfen bende anne oldum annelik benim gördüğüm gibi değilmiş anne olunca anladım.